Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 มัดธาย 11 Bible Online

มัดธาย 11 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

มัดธาย 11

¹เมื่อพระเยซูตรัสสั่งสาวกสิบสองคนของพระองค์เสร็จแล้ว, พระองค์ได้เสด็จจากที่นั่นไปสั่งสอนและเทศนาในบ้านเมืองของเขา

²ฝ่ายโยฮันเมื่อติดอยู่ในเรือนจำได้ยินถึงกิจการแห่งพระคริสต์, ก็ได้ใช้ศิษย์ไป

³ทูลถามพระองค์ว่า, “ท่านเป็นผู้ที่จะมานั้นหรือ, หรือจะต้องคอยผู้อื่น?”

⁴ฝ่ายพระเยซูตรัสตอบว่า, “จงไปแจ้งแก่โยฮันซึ่งท่านได้ยินและเห็น

⁵คือว่าคนตาบอดก็เห็นได้, คนง่อยก็เดินได้, คนโรคเรื้อนก็หายสะอาด, คนหูหนวกก็ยินได้, คนตายแล้วก็เป็นขึ้นมา, และข่าวประเสริฐก็ประกาศแก่คนอนาถา.

⁶บุคคลผู้ใดไม่สะดุดกะดากเพราะเราก็เป็นสุข.”

⁷ครั้นศิษย์เหล่านั้นไปแล้ว, พระเยซูตรัสแก่ชนเหล่านั้นถึงโยฮันว่า, “ท่านทั้งหลายได้เข้าไปดูอะไรในป่า? ดูต้นอ้อไหวโดยถูกลมพัดหรือ

⁸แต่ท่านทั้งหลายได้ไปดูอะไร? ดูคนนุ่งห่มผ้าอ่อนนิ่มหรือนี่แน่ะ, คนนุ่งห่มผ้าเนื้อนิ่มก็อยู่ในราชวัง.

⁹แต่ท่านทั้งหลายออกไปดูอะไร? ดูศาสดาพยากรณ์หรือแท้จริงเราบอกท่านว่า, ประเสริฐยิ่งกว่าศาสดาพยากรณ์อีก,

¹⁰คือโยฮันนี้แหละที่พระคัมภร์กล่าวถึงว่า, นี่แน่ะ เราใช้ทูตของเราไปข้างหน้าท่าน, ทูตนั้นจะจัดเตรียมหนทางไว้ข้างหน้าท่าน.

¹¹เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, ในบรรดาคนซึ่งบังเกิดมานั้น, ไม่มีผู้ใดใหญ่กว่าโยฮันบัพติศโต, แต่ว่าผู้ที่เล็กน้อยในแผ่นดินสวรรค์ก็ใหญ่กว่าโยฮันอีก.

¹²และตั้งแต่โยฮันบัพติศโตมาถึงทุกวันนี้, แผ่นดินสวรรค์ก็เป็นสิ่งที่ต้องชิงเอา, และผู้ที่มีใจร้อนรนก็เป็นผู้ที่ชิงเอาได้.

¹³เพราะว่าบรรดาคำพยากรณ์และพระบัญญัติทั้งหลายได้กล่าวสอนมาจนถึงโยฮันนี้.

¹⁴ถ้าท่านทั้งหลายพอใจรับ, ก็โยฮันนี้แหละเป็นเอลียาซึ่งจะมานั้น.

¹⁵ใครมีหูจงฟังเถิด

¹⁶“คนสมัยนี้เราจะเปรียบเหมือนกับอะไร? เปรียบเหมือนเด็กนั่งที่กลางตลาดร้องแก่เพื่อนว่า,

¹⁷‘เราได้เป่าปี่ให้เจ้า, และเจ้ามิได้เต้นรำเราได้พิลาปร่ำไร, และเจ้ามิได้ตีอกร้องไห้.’

¹⁸ด้วยว่าโยฮันมาก็ไม่ได้กินหรือดื่ม, และเขาว่า. ‘มีผีสิงอยู่.’

¹⁹ฝ่ายบุตรมนุษย์มาทั้งกินและดื่ม, เขาก็ว่า. ‘นี่เป็นคนกินเติบและดื่มน้ำองุ่นมาก, เป็นมิตรสหายกับคนเก็บภาษีและคนบาป’ แต่สติปัญญาก็ได้พ้นซึ่งกล่าวโทษเพราะกิจการแห่งสติปัญญานั้น.”

²⁰แต่นั้นมาพระองค์ก็ทรงตั้งต้นติเตียนเมืองต่างๆ ที่พระองค์ได้ทรงกระทำการอิทธิฤทธิ์มากกว่าที่อื่นนั้น, เพราะเขามิได้กลับใจเสียใหม่

²¹“วิบัติแก่เจ้า, เมืองโคราซิน วิบัติแก่เจ้า, เมืองเบธซายะดา ด้วยว่าถ้าการอิทธิฤทธิ์ซึ่งได้กระทำในท่ามกลางเจ้าได้กระทำในเมืองตุโรและเมืองซีโดน, เขาคงได้นุ่งห่มผ้าหยาบนั่งขี้เท่ากลับใจเสียใหม่นานมาแล้ว.

²²แต่เราบอกเจ้าว่า, ในวันพิพากษาโทษเมืองตุโรและเมืองซีโดนจะเบากว่าโทษของเจ้า.

²³และฝ่ายเจ้าเมืองกัปเรนาอูม, เจ้าจะถูกยกขึ้นเทียมฟ้าหรือมิได้เจ้าจะต้องลงไปถึงเมืองผีต่างหาก. ด้วยว่าการอิทธิฤทธิ์ซึ่งได้กระทำในท่ามกลางเจ้านั้น, ถ้าได้กระทำในเมืองซะโดม, เมืองนั้นคงได้ตั้งอยู่จนทุกวันนี้.

²⁴แต่เราบอกเจ้าว่า, ในวันพิพากษาโทษเมืองซะโดมจะเบากว่าโทษของเจ้า.”

²⁵ขณะนั้นพระเยซูจึงทูลว่า, “โอพระบิดา, พระองค์เป็นเจ้าของฟ้าและแผ่นดินข้าพเจ้าขอบพระคุณพระองค์เพราะว่าพระองค์ได้ทรงซ่อนสิ่งเหล่านี้ไว้จากผู้มีปัญญาและผู้ฉลาด, แต่ได้สำแดงไห้ลูกอ่อนรู้.

²⁶โอพระบิดาเจ้าข้า, ที่เป็นดังนั้นก็เพราะพระองค์ทรงเห็นชอบ.

²⁷พระบิดาได้ทรงมอบสารพัตรให้แก่ข้าพเจ้าและไม่มีผู้ใดรู้จักพระบุตรนอกจากพระบิดา, หรือไม่มีผู้ใดรู้จักพระบิดานอกจากพระบุตร, กับผู้ที่พระบุตรประสงค์จะสำแดงให้รู้.

²⁸บรรดาผู้ลำบากเหน็ดเหนื่อยจงมาหาเรา, และเราจะให้ท่านทั้งหลายหายเหนื่อยเป็นสุข.

²⁹จงเอาแอกของเราแบกไว้, แล้วเรียนจากเรา, เพราะว่าใจเราอ่อนสุภาพ, และท่านทั้งหลายจะได้ความสุขสำราญในใจของตน.

³⁰ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ, และภาระของเราก็เบา.”