Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 มัดธาย 7 Bible Online

มัดธาย 7 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

มัดธาย 7

¹“อย่ากล่าวโทษเขา, เพื่อเขาจะไม่กล่าวโทษท่าน.

²เพราะว่าท่านทั้งหลายจะกล่าวโทษเขาอย่างไร, เขาจะกล่าวโทษท่านอย่างนั้น, และท่านจะตวงให้เขาด้วยทะนานอันใด, เขาจะตวงให้ท่านด้วยทะนานอันนั้น.

³เหตุไฉนท่านมองดูผงที่ในตาพี่น้องของท่าน, แต่ไม้ทั้งท่อนที่อยู่ในตาของท่านท่านก็ไม่รู้สึก?

⁴หรือเหตุไฉนท่านจะว่าแก่พี่น้องว่า. ‘ให้เราเขี่ยผงออกจากตาของท่าน’, แต่ที่จริงไม้ทั้งท่อนมีอยู่ที่ในตาของท่านเอง?

⁵เจ้าคนหน้าซื่อใจคด, จงชักไม้ทั้งท่อนออกจากตาของเจ้าก่อน, แล้วเจ้าจะเห็นได้ถนัด, จึงจะเขี่ยผงออกจากตาพี่น้องของเจ้าได้

⁶“อย่าให้ของประเสริฐแก่สุนัขอย่าโยนแก้วมุกดาให้แก่สุกร, เกลือกว่ามันจะเหยียบย่ำเสียแล้วจะหันกลับมากัดตัวท่านด้วย

⁷“จงขอแล้วจะไค้, จงหาแล้วจะพบ, จงเคาะแล้วจะเปิดให้แก่ท่าน.

⁸เพราะว่าทุกคนที่ขอก็จะได้, ทุกคนที่แสวงหาก็จะพบ, ทุกคนที่เคาะก็จะเปิดให้เขา.

⁹ในพวกท่านมีคนใดถ้าบุตรขอขนมปังจะเอาก้อนหินให้บุตรหรือ?

¹⁰ถ้าบุตรขอปลาจะเอางูให้หรือ?

¹¹เหตุฉะนั้นถ้าท่านเองผู้เป็นคนบาปยังรู้จักให้ของดีแก่บุตรของตน, ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใดพระบิดาของท่านผู้อยู่ในสวรรค์จะประทานของดีแก่ผู้ที่ขอต่อพระองค์.

¹²เหตุฉะนั้นสิ่งสารพัตรซึ่งท่านปรารถนาให้มนุษย์ทำแก่ท่าน, จงกระทำอย่างนั้นแก่เขาเหมือนกัน, เพราะว่าพระบัญญัติและคำของศาสดาพยากรณ์สอนดังนั้น

¹³“จงเข้าไปทางประตูคับแคบ. เพราะว่าประตูใหญ่และทางกว้างนำไปถึงความพินาศ. และคนที่เข้าไปทางนั้นมีมาก.

¹⁴เพราะว่าประตูคับและทางแคบซึ่งนำไปถึงชีวิตนั้นก็มีผู้พบปะน้อย

¹⁵“ท่านทั้งหลายจงระวังผู้พยากรณ์เท็จที่มาหาท่านนุ่งห่มดุจแกะ, แต่ภายในเขาร้ายกาจดุจสุนัขป่า.

¹⁶ท่านจะรู้จักเขาเพราะผลของเขา. เขาเคยเก็บผลองุ่นจากต้นระกำหรือ? เขาเคยเก็บผลมะเดื่อเทศจากต้นไม้มีหนามหรือ?

¹⁷ดังนั้นแหละต้นไม้ดีทุกต้นก็ย่อมเกิดผลดี, แต่ต้นไม้ชั่วก็ย่อมเกิดผลชั่ว.

¹⁸ต้นไม้ดีจะเกิดผลชั่วก็ไม่ได้, หรือต้นไม้ชั่วจะเกิดผลดีก็ไม่ได้.

¹⁹ต้นไม้ทุกต้นซึ่งไม่เกิดผลดีย่อมต้องฟันทิ้งเสียในไฟ.

²⁰เหตุฉะนั้นท่านจะรู้จักเขาได้เพราะผลของเขา.

²¹มิใช่ทุกคนที่เรียกเราว่า ‘พระองค์เจ้าข้า, พระองค์เจ้าข้า ‘จะได้เข้าในเมืองสวรรค์, แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัยพระบิดาของเราผู้อยู่ในสวรรค์นั้นจึงจะเข้าได้.

²²ในวันนั้นจะมีคนเป็นอันมากร้องแก่เราว่า. ‘พระองค์เจ้าข้า, พระองค์เจ้าข้า, ข้าพเจ้าได้สั่งสอนในพระนามของพระองค์, และได้ขับผีออกด้วยพระนามของพระองค์, และได้กระทำการอัศจรรย์มากด้วยออกพระนามของพระองค์มิใช่หรือ?’

²³ขณะนั้นเราจะกล่าวแก่เขาว่า. ‘เราไม่รู้จักเจ้าเลย. เจ้าทั้งหลายผู้ประพฤติล่วงพระบัญญัติ จงถอยไปจากเรา.’

²⁴“เหตุฉะนั้นทุกคนที่เคยฟังคำเหล่านี้ของเราและประพฤติตาม, เราจะเปรียบเขาเช่นกับคนมีปัญญาคนหนึ่งที่สร้างเรือนของตนไว้บนศิลา

²⁵ฝนก็ตกและนั้าก็ไหลเชี่ยว, ลมก็พัดปะทะเรือนนั้น, แต่เรือนมิได้พังลงเพราะว่ารากตั้งอยู่บนศิลา.

²⁶ทุกคนที่ได้ยินคำเหล่านี้ของเราและไม่ประพฤติตาม. เราจะเปรียบเขาเช่นกับคนโง่คนหนึ่งที่สร้างเรือนของตนไว้บนทราย

²⁷ฝนก็ตกและน้ำก็ไหลเชี่ยว, ลมก็พัดปะทะเรือนนั้น. เรือนนั้นก็พังลงความพินาศของเรือนนั้นก็ใหญ่ยิ่ง.”

²⁸ครั้นพระเยซูตรัสคำเหล่านี้เสร็จแล้ว, ประชาชนทั้งปวงก็อัศจรรย์ใจด้วยคำสั่งสอนของพระองค์

²⁹เพราะว่าพระองค์ได้ทรงสั่งสอนเขาดุจผู้มีอาชญา, หาเหมือนพวกอาลักษณ์ของเขาไม่