Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 มาระโก 1 Bible Online

มาระโก 1 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

มาระโก 1

¹ต้นกิตติคุณของพระเยซูคริสต์พระบุตรของพระเจ้า.

²เหมือนที่ได้เขียนไว้ในคำของศาสดาพยากรณ์ว่า, ดูก่อนท่าน, เราใช้ทูตของเราไปข้างหน้าท่าน, ผู้นั้นจะตกแต่งหนทางไว้ข้างหน้าท่าน,

³เสียงผู้ร้องในป่าว่า, “จงจัดแจงทางของพระเจ้า, จงกระทำมรคาของพระองค์ให้ตรงไป,”

⁴ท่านโยฮันได้มาให้คนรับบัพติศมาในป่า, และประกาศเรื่องบัพติศมาเป็นที่ให้คนกลับใจเสียใหม่, เพื่อบาปโทษจะยกเสียได้.

⁵บรรดาพวกยูดายกับบรรดาชาวกรุงยะรูซาเลมได้ออกไปหาโยฮัน, และได้รับบัพติศมาจากโยฮันที่แม่น้ำยาระเดน, ด้วยการสารภาพรับผิดของตน.

⁶โยฮันได้สวมเสื้อผ้าทำด้วยขนอูษฎร์, และใช้หนังสัตว์คาดเอว, กินจักจั่นและน้ำผึ้งป่าเป็นอาหาร,

⁷และได้ประกาศว่า, “พระองค์ผู้จะเสด็จมาภายหลังเราเป็นใหญ่กว่าเราอีก. ซึ่งเราจะน้อมตัวลงแก้สายฉลองพระบาทของพระองค์ก็หาสมควรไม่.

⁸เราให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยน้ำก็จริง, แต่พระองค์นั้นจะให้เจ้าทั้งหลายรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์.”

⁹คราวนั้นพระเยซูได้เสด็จมาจากบ้านนาซาเร็ธแขวงฆาลิลาย. และได้รับบัพติศมาจากโยฮันในแม่น้ำยาระเดน.

¹⁰เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นมาจากน้ำ, ในทันใดนั้นก็ทรงเห็นท้องฟ้าแหวกออก, และพระวิญญาณลงมาบนพระองค์ดุจนกพิลาป

¹¹แล้วมีพระสุรเสียงตรัสจากฟ้าว่า, “ท่านเป็นบุตรที่รักของเรา, เราชอบใจท่านมาก.”

¹²ในทันใดนั้นพระวิญญาณจึงเร่งเจ้าพระองค์ให้เข้าไปในป่า.

¹³และพระองค์ได้ถูกซาตานทดลองอยู่ในป่าถึงสี่สิบวัน. พระองค์ทรงอยู่กับสัตว์ป่า, และเหล่าทูตสวรรค์ได้มาปรนนิบัติพระองค์

¹⁴ครั้นโยฮันถูกจำไว้แล้ว, พระเยซูได้เสด็จมายังแขวงฆาลิลาย, เทศนาประกาศกิตติคุณแห่งพระเจ้า,

¹⁵ตรัสว่า, “เวลากำหนดมาถึงและแผ่นดินของพระเจ้าใกล้จะตั้งอยู่แล้ว, ท่านทั้งหลายจงกลับใจเสียใหม่, และเชื่อกิตติคุณเถิด.”

¹⁶ครั้นพระองค์เสด็จไปตามชายทะเลฆาลิลาย, ก็ทรงทอดพระเนตรเห็นซีโมนและอันดะเรอาน้องของซีโมน กำลังตีอวนอยู่ที่ทะเล, เพราะว่าเขาเป็นชาวประโมง.

¹⁷พระเยซูตรัสแก่เขาว่า, “จงตามเรามาเถิด, และเราจะตั้งท่านให้เป็นผู้จับคน.”

¹⁸แล้วเขาได้ละอวนตามพระองค์ไปทันที.

¹⁹ครั้นพระองค์ทรงดำเนินไปจากที่นั่นหน่อยหนึ่ง, ก็ทรงเห็นยาโกโบบุตรเซเบดายกับโยฮันน้องชายของเขากำลังชุนอวนอยู่ในเรือ.

²⁰ในทันใดนั้นพระองค์ได้ทรงเรียกเขา, เขาจึงละเซเบดายบิดาของเขาไว้ที่เรือกับลูกจ้าง, และได้ตามพระองค์ไป

²¹พระองค์กับพวกของพระองค์จึงเข้าในเมืองกัปเรนาอูม, และในวันซะบาโตพระองค์ได้เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาเทศนาสั่งสอนทันที.

²²เขาทั้งหลายก็ประหลาดใจด้วยคำสอนของพระองค์, เพราะพระองค์ได้สั่งสอนเหมือนผู้มีอำนาจ, ไม่เหมือนพวกอาลักษณ์

²³ในทันใดนั้นมีคนหนึ่งในธรรมศาลามีผีโสโครกประจำตัวอยู่,

²⁴และมันร้องอึงว่า, “พระเยซูชาวนาชาเร็ธ, เรากับท่านมีอะไรเกี่ยวข้องกัน? ท่านมาทำลายพวกเราหรือเรารู้ว่าท่านเป็นผู้ใด, ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า.”

²⁵พระเยซูจึงตรัสห้ามมันว่า, “จงนิ่งเสีย, และออกมาจากเขาเถิด.”

²⁶และเมื่อผีโสโครกได้ทำคนนั้นให้กะสับกะส่าย, มันร้องด้วยเสียงอันดังแล้วจึงออกมาจากเขา.

²⁷คนทั้งปวงก็ประหลาดใจนักจึงถามกันว่า, “การนี้เป็นอย่างไรหนอ, เป็นโอวาทใหม่แน่, ท่านนี้มีอำนาจสั่งผีโสโครกและมันยอมฟัง.”

²⁸ในขณะนั้นกิตติศัพท์ของพระองค์ได้เลื่องลือไปทั่วแว่นแคว้นบ้านเมืองที่อยู่รอบแขวงฆาลิลาย

²⁹ขณะเมื่อออกจากธรรมศาลาแล้ว, พระองค์กับพวกของพระองค์จึงเข้าไปในเรือนของซีโมนและอันดะเรอา. ยาโกโบและโยฮันก็เข้าไปด้วย.

³⁰แม่ยายของซีโมนนอนป่วยจับไข้อยู่, ในทันใดนั้นเขาจึงมาทูลพระองค์ให้ทราบด้วยเรื่องผู้หญิงนั้น.

³¹แล้วพระองค์ก็เข้าไปจับมือเขาพะยุงขึ้น และไข้ก็หาย, และผู้หญิงนั้นก็ปรนนิบัติพระองค์กับพวกของพระองค์

³²ครั้นเวลาเย็นตะวันตกแล้ว. เขาพาบรรดาคนที่เป็นโรค และคนที่มีผีประจำตัวอยู่มาหาพระองค์.

³³และคนทั้งเมืองก็แตกตื่นกันมาอออยู่หน้าประตู.

³⁴พระองค์จึงรักษาคนโรคต่างๆ ให้หายหลายคน, และได้ขับผีหลายผีให้ออกเสีย. แต่ผีทั้งหลายนั้นพระองค์ทรงห้ามมิให้พูด, เพราะว่าผีนั้นรู้จักพระองค์

³⁵ครั้นเวลาเช้ามืดพระองค์ได้ทรงตื่นขึ้นเสด็จออกไปยังที่สงัด, และทรงอธิษฐานที่นั่น.

³⁶ฝ่ายซีโมนและคนทั้งหลายที่อยู่ด้วยก็ตามหาพระองค์.

³⁷เมื่อพบแล้ว, เขาจึงทูลว่า. “คนทั้งปวงแสวงหาพระองค์.”

³⁸พระองค์ตรัสแก่เขาว่า. “ให้เราทั้งหลายเข้าไปในบ้านเมืองใกล้เคียง. เพื่อเราจะได้เทศนาที่นั่นด้วย. ที่เราได้มาก็เพราะเหตุนั้นเอง.”

³⁹พระองค์ได้เทศนาในธรรมศาลาของเขาทั่วแว่นแคว้นฆาลิลาย. และได้ขับผีหลายผีออกเสีย

⁴⁰มีคนหนึ่งเป็นโรคเรื้อนมาหาพระองค์, คุกเข่าลงวิงวอนทูลพระองค์ว่า, “ถ้าพระองค์พอพระทัยจะโปรดให้ข้าพเจ้าหายสะอาด. พระองค์ก็ทรงกระทำได้.”

⁴¹พระเยซูจึงทรงพระกรุณาเหยียดพระหัตถ์ถูกต้องคนนั้นตรัสแก่เขาว่า, “เราพอใจแล้ว, จงหายโรคและสะอาดเถิด.”

⁴²ในทันใดนั้นโรคเรื้อนก็หาย, และคนนั้นก็สะอาด.

⁴³ก่อนให้เขาไปพระองค์จึงกำชับผู้นั้นตรัสแก่เขาว่า.

⁴⁴“อย่าบอกเล่าแก่ผู้ใดเลยแต่จงไปสำแดงตัวแก่ปุโรหิต. และถวายเครื่องบูชาสำหรับคนที่หายโรคเรื้อนแล้ว, ตามซึ่งโมเซได้สั่งไว้. เพื่อเป็นพะยานต่อคนทั้งหลาย.

⁴⁵แต่คนนั้นเมื่อออกไปแล้วก็ตั้งต้นป่าวร้องมากมาย. ให้เนื้อความนั้นเลื่องลือไป. จนพระองค์จะเข้าไปในเมืองโดยเปิดเผยต่อไปไม่ได้ แต่ต้องอยู่ภายนอกในที่สงัด. และมีคนทุกแห่งทุกตำบลมาหาพระองค์

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 มาระ​โก 1 Bible Online

มาระ​โก 1 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

มาระ​โก 1

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 มาระโก 1 Bible Online

มาระโก 1 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

มาระโก 1