Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ลูกา 4 Bible Online

ลูกา 4 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ลูกา 4

¹พระเยซูประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้กลับไปจากแม่น้ำยาระเดน, และพระวิญญาณได้นำพระองค์ไป

²ในป่าถึงสี่สิบวัน, มารก็ทดลองพระองค์. ในวันเหล่านั้นพระองค์มิได้เสวยอะไรเลย, และเมื่อสิ้นสี่สิบวันแล้ว, พระองค์ทรงอยากพระกระยาหาร

³มารจึงกล่าวแก่พระองค์ว่า, “ถ้าท่านเป็นบุตรของพระเจ้า, จงสั่งหินก้อนนี้ให้กลายเป็นขนมปัง.”

⁴ฝ่ายพระเยซูตรัสตอบมารว่า, “มีคำเขียนไว้ว่า. มนุษย์จะบำรุงชีวิตด้วยอาหารสิ่งเดียวก็หามิได้.”

⁵แล้วมารจึงนำพระองค์ขึ้นไปยังที่สูง สำแดงแผ่นดินทั้งสิ้นทั่วพิภพในขณะเดียวให้พระองค์เห็น.

⁶มารจึงทูลพระองค์ว่า, “อำนาจและสง่าราศีทั้งหมดนั้นเราจะยกให้แก่ท่าน, เพราะว่ามอบเป็นสิทธิไว้แก่เราแล้ว, และเราปรารถนาจะให้แก่ผู้ใดก็จะให้แก่ผู้นั้น.

⁷เหตุฉะนั้นถ้าท่านจะกราบไหว้เรา, สรรพสิ่งนั้นจะเป็นสิทธิขาดแก่ท่านทั้งหมด.”

⁸ฝ่ายพระเยซูทรงตอบมารว่า, “มีคำเขียนไว้ว่า, จงกราบไหว้พระองค์ผู้เป็นพระเจ้าของตน, และปฏิบัติพระองค์ผู้เดียว.”

⁹แล้วมารจึงนำพระองค์ไปยังกรุงยะรูซาเลม, และให้พระองค์ประทับอยู่ที่หอคอยบนหลังคาโบสถ์, และทูลพระองค์ว่า, “ถ้าท่านเป็นบุตรพระเจ้า, จงโจนลงไปจากที่นี่เถิด,

¹⁰เพราะมีคำเขียนไว้ว่า, พระเจ้าจะรับสั่งแก่เหล่าทูตของพระองค์ให้ป้องกันรักษาท่านไว้,

¹¹และเหล่าทูตจะรับประคองท่านไว้. เกลือกว่าเท้าของท่านจะกะทบหิน.”

¹²ฝ่ายพระเยซูทรงตอบมารว่า, “มีคำเขียนไว้ว่า, อย่าทดลองพระองค์ผู้เป็นพระเจ้าของตน.”

¹³เมื่อมารทำการทดลองสิ้นแล้ว, จึงละพระองค์ไปจนถึงโอกาสเหมาะ

¹⁴พระเยซูได้เสด็จกลับมาด้วยเดชพระวิญญาณยังมณฑลฆาลิลาย, และกิตติศัพท์เลื่องลือไปทั่วตำบลที่อยู่รอบนั้น.

¹⁵พระองค์ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาของเขา, และได้รับความสรรเสริญจากคนทั้งปวง

¹⁶แล้วพระองค์เสด็จมาถึงเมืองนาซาเร็ธ, เป็นที่ซึ่งพระองค์ทรงเจริญวัยขึ้น. พระองค์เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาในวันซะบาโตตามเคย, และทรงยืนขึ้นเพื่อจะอ่าน.

¹⁷เขาจึงส่งพระคัมภีร์ยะซายาศาสดาพยากรณ์ให้แก่พระองค์. เมื่อพระองค์ทรงคลี่หนังสือนั้นออก ก็ค้นพบข้อที่เขียนไว้ว่า,

¹⁸พระวิญญาณของพระเจ้าสถิตอยู่บนข้าพเจ้า, เพราะว่าพระองค์ได้ทรงชะโลมตั้งข้าพเจ้าไว้ ให้ประกาศกิตติคุณแก่คนยากจน พระองค์ได้ทรงใช้ข้าพเจ้าให้บอกแก่พวกชะเลยว่าเขาจะได้กลับเป็นไทย ให้บอกแก่คนตาบอดว่าจะได้เห็นอีก ให้บอกแก่คนที่ถูกกดขี่ข่มเหงว่าจะได้พ้นทุกข์

¹⁹และให้ประกาศปีที่พระเจ้ากำหนดจะทรงโปรดปรานนั้น

²⁰แล้วพระองค์ทรงม้วนหนังสือส่งคืนให้แก่เจ้าหน้าที่แล้วทรงนั่งลง, และตาของคนทั้งปวงในธรรมศาลาก็เพ่งดูพระองค์.

²¹พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า, “วันนี้คัมภีร์ตอนนี้ที่ท่านได้ยินกับหูของท่านก็สำเร็จแล้ว.”

²²คนทั้งปวงก็เป็นพะยานรับรองคำของพระองค์, และประหลาดใจด้วยถ้อยคำอันประกอบด้วยคุณซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์, และว่า, “คนนี้เป็นบุตรของโยเซฟมิใช่หรือ”

²³พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า, “ท่านทั้งหลายคงจะกล่าวคำสุภาษิตข้อนี้แก่เราเป็นแน่, คือว่า. ‘หมอจงรักษาตัวเองเถิด คือบรรดาการซึ่งเราได้ยินว่า ท่านได้กระทำในเมืองกัปเรนาอูม, จงกระทำในเมืองของตนนี่ด้วย.’ ”

²⁴พระองค์ตรัสว่า, “เราว่าแก่ท่านทั้งหลายตามจริงว่า, ไม่มีศาสดาพยากรณ์คนใดซึ่งเป็นที่นับถือในเมืองของตน.

²⁵แต่เราบอกแก่ท่านทั้งหลายตามจริงว่า, มีหญิงม่ายหลายคนในพวกยิศราเอลคราวเอลียานั้น, เมื่อท้องฟ้าปิดอยู่ถึงสามปีกับหกเดือนจึงเกิดกันดารอาหารมากทั่วแผ่นดิน

²⁶และเอลียามิได้รับใช้ไปหาหญิงม่ายคนใด, เว้นแต่หญิงม่ายคนหนึ่งในบ้านซาเร็บตาแขวงเมืองซีโดน.

²⁷และมีคนโรคเรื้อนหลายคนในพวกยิศราเอลคราวอะลีซาศาสดาพยากรณ์นั้น, แต่ไม่มีผู้ใดถูกรักษาให้หายโรคนั้นเลย, เว้นแต่นาอามานชาวซุเรีย.

²⁸เมื่อคนทั้งปวงในธรรมศาลาได้ยินดังนั้นก็โกรธยิ่งนัก,

²⁹จึงลุกขึ้นผลักพระองค์ออกจากเมืองพาไปยังเงื้อมเขาที่เมืองของเขาตั้งอยู่บนเนินนั้น, หวังจะผลักพระองค์ลงไป.

³⁰แต่พระองค์ทรงดำเนินผ่านท่ามกลางเขาพ้นไปได้

³¹พระองค์เสด็จลงไปถึงเมืองกัปเรนาอูมมณฑลฆาลิลาย, และได้สั่งสอนเขาทั้งหลายทุกวันซะบาโต.

³²คนทั้งปวงก็ประหลาดใจด้วยคำสอนของพระองค์, เพราะคำของพระองค์ประกอบด้วยอำนาจ

³³มีคนหนึ่งในธรรมศาลาที่ผีโสโครกได้เข้าสิงอยู่, เขาร้องเสียงดังว่า,

³⁴“เอ๊ะ พระเยซูชาวนาซาเร็ธ, เรากับท่านมีอะไรเกี่ยวข้องกัน? ท่านมาทำลายพวกเราหรือ เรารู้ว่าท่านเป็นผู้ใด, ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า.”

³⁵พระเยซูจึงตรัสห้ามว่า, “จงนิ่งเสีย, และออกมาจากเขาเถิด.” เมื่อผีนั้นได้กระทำเขาให้ล้มลงท่ามกลางประชุมชน แล้วก็ออกมาจากเขา, มิได้ทำอันตรายเขาเลย.

³⁶คนทั้งปวงก็ประหลาดใจนักพูดกันว่า, “คำของท่านเป็นอย่างไรหนอ? เพราะว่าท่านได้ทั้งบังคับผีโสโครกด้วยอาชญาและด้วยอำนาจ, มันก็ออกมา.”

³⁷กิตติศัพท์ของพระองค์จึงได้เลื่องลือไปทุกตำบลที่อยู่รอบนั้น

³⁸ฝ่ายพระองค์ทรงลุกขึ้นออกจากธรรมศาลาเสด็จเข้าไปในเรือนของซีโมน. แม่ยายซีโมนป่วยเป็นไข้หนัก, เขาทั้งหลายจึงอ้อนวอนพระองค์ให้ช่วยหญิงนั้น.

³⁹พระองค์ทรงยืนอยู่ข้างคนเจ็บทรงห้ามไข้, ไข้ก็หายเป็นปกติ, และบัดเดี๋ยวนั้น แม่ยายของซีโมนก็ลุกขึ้นปรนนิบัติเขาทั้งหลาย

⁴⁰ครั้นเวลาตะวันยอแสง, ใครมีคนเจ็บเป็นโรคต่างๆ ก็พามาหาพระองค์, พระองค์ก็ทรงวางพระหัตถ์ถูกต้องเขาทุกคน บันดาลให้เขาหายโรค.

⁴¹ผีก็ออกมาจากคนหลายคนด้วย, ร้องว่า, “ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า.” ฝ่ายพระองค์ก็ทรงห้ามมิให้มันพูด, เพราะว่ามันรู้แล้วว่าพระองค์เป็นพระคริสต์

⁴²ครั้นรุ่งเช้าพระองค์เสด็จออกไปยังที่สงัด, ประชาชนเที่ยวเสาะหาพระองค์, ครั้นพบแล้วก็หน่วงเหนี่ยวพระองค์ไว้ไม่ให้ไปจากเขา.

⁴³แต่พระองค์ตรัสแก่เขาว่า “เราต้องไปประกาศกิตติคุณแห่งแผ่นดินของพระเจ้าแก่เมืองอื่นด้วย, เพราะว่าที่เราได้รับใช้มานั้นก็เพราะเหตุนี้เอง.”

⁴⁴พระองค์จึงเทศนาสั่งสอนในธรรมศาลาทั่วประเทศยูดาย

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ลู​กา 4 Bible Online

ลู​กา 4 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ลู​กา 4

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ลูกา 4 Bible Online

ลูกา 4 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ลูกา 4