Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 2 Bible Online

พระบัญญัติ 2 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 2

¹ครั้งนั้น เราทั้งหลายได้กลับเข้าป่า เดินตามทะเลแดง, ตามคำพระยะโฮวาตรัสสั่งแก่เรา; และเราทั้งหลายได้เดินเวียนไปมาที่ตำบลภูเขาเซอีรหลายวัน

²และพระยะโฮวาตรัสแก่เราว่า,

³เจ้าทั้งหลายได้เดินเวียนไปมาที่ภูเขานี้นานพออยู่แล้ว: จงกลับหันเดินไปทางทิศเหนือ.

⁴และเจ้าจงบัญชาสั่งคนทั้งปวงนั้นว่า, เจ้าทั้งหลายจะเดินข้ามเขตต์แดนเมือง พวกพี่น้องของเจ้าคือลูกหลานของเอซาว, ที่อยู่ตำบลเซอีร; และเขาทั้งหลายจะกลัวพวกเจ้า.

⁵เหตุดังนั้นเจ้าทั้งหลายจงระวังตัว; อย่าต่อสู้เขา; เพราะเราจะไม่ให้ที่ของเขาแก่เจ้าเลย, จะไม่ให้ที่ดินแม้เท่าฝ่าเท้าเหยียบได้; ด้วยว่าที่ภูเขาเซอีรนั้นเราได้ให้แก่เอซาวเป็นผู้ปกครอง.

⁶เจ้าทั้งหลายจงเอาเงินซื้อเสบียงอาหารจากเขา, เพื่อจะได้กิน, และจงเอาเงินซื้อน้ำจากเขาด้วยเพื่อจะได้ดื่ม.

⁷เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าอวยพรแก่เจ้าในบรรดาการที่มือเจ้ากระทำนั้น; พระองค์ได้ทรงรู้ทางที่เจ้าได้เดินในป่าใหญ่นี้; พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้อยู่ด้วยเจ้าสี่สิบปีมาแล้ว; เจ้าทั้งหลายมิได้ขัดสนสิ่งใดเลย.

⁸แล้วเราทั้งหลายได้เดินเลยไปจากพวกลูกหลานเอซาว, พี่น้องของเรา ที่อยู่ภูเขาเซอีร, ตลอดทางที่หุบเขาตั้งแต่เอลัธและเอ็ศโยนฆาเบร และเราได้หันเลี้ยวไปตามทางป่าพวกโมอาบ.

⁹และพระยะโฮวาได้ตรัสแก่เราว่า, เจ้าทั้งหลายอย่าราวีพวกโมอาบ, หรือสู้รบกับเขา; เพราะเราจะไม่ให้ที่ของเขาไว้แก่เจ้าปกครองเลย; ด้วยเราได้ให้ที่ตำบลอาร์นั้นแก่พวกลูกหลานโลดเป็นผู้ปกครอง.

¹⁰(แต่ก่อนพวกเอมินได้อยู่ที่นั่น, มีอำนาจมาก, เป็นคนใหญ่, และสูงดังพวกอะนาค!

¹¹คนเหล่านี้ได้ชื่อว่าระฟายา, เหมือนพวกอะนาค; แต่พวกโมอาบนั้นเรียกชื่อว่าเอมิม.

¹²แต่ก่อนพวกโฮรีมได้อยู่ตำบลเซอีรนั้นด้วย, และพวกลูกหลานเอซาวได้มาอยู่แทนที่เขา; และได้ทำลายเขาเสียต่อหน้าตน, แล้วได้อาศัย อยู่ในที่ของเขา; เหมือนอย่างพวกยิศราเอลได้กระทำแก่เมืองที่พระยะโฮวาประทานให้เขาปกครอง.)

¹³บัดนี้เจ้าทั้งหลายจงยกเดินและข้ามทะเลเซเร็ด. เราทั้งหลายจึงข้ามลำธารเซเร็ด.

¹⁴และนับวันเดือนทั้งหลายตั้งแต่เรามาจากคาเด็ชบัรเนอะ, จนถึงได้ข้ามลำธารเซเร็ดนั้น. ได้สามสิบแปดปี; จนคนทั้งหลายสำหรับรบศึกในกองทัพนั้นตายเสีย, ตามคำพระยะโฮวาตรัสสัญญาแก่เขานั้น.

¹⁵แท้จริงพระหัตถ์พระยะโฮวาได้ทรงต่อสู้เขา, จะทรงทำลายเขาจากท่ามกลางพลโยธา, จนเขาทั้งหลายศูนย์เสียหมด

¹⁶อยู่มาเมื่อคนทั้งหลายสำหรับรบศึกตายเสียจากท่ามกลางพลโยธาแล้ว,

¹⁷พระยะโฮวาได้ตรัสแก่เราว่า,

¹⁸วันนี้เจ้าจะเดินข้ามตำบลอาร์, ในแขวงเมืองโมอาบ:

¹⁹และเมื่อใกล้กับพวกอัมโมน, อย่าราวี, และรบกวนเขาเลย; เพราะเราจะไม่ให้ที่ของพวกอัมโมนแก่เจ้าปกครองเลย; ด้วยเราให้ที่นั่นแก่พวกลูกหลานโลดเป็นผู้ปกครอง.

²⁰(ที่นั้นก็ได้นับว่าเป็นเมืองของชาวระฟายา: แต่ก่อนระฟายาได้อาศัยอยู่ในที่นั้น; และพวกอัมโมนได้เรียกชื่อของเขาว่าซัมซุนิม,

²¹คนเหล่านั้นมีอำนาจมาก, ร่างใหญ่, และสูง, ดังพวกอะนาค; แต่พระยะโฮวาได้ให้พวกอัมโมนทำลายเขาเสีย; พวกอัมโมนได้เข้าตั้งอยู่แทนที่ของเขา;

²²เหมือนพระองค์ได้ทรงกระทำแก่พวกลูกหลานเอซาว, ที่อยู่ภูเขาเซอีร, เมื่อพระองค์ได้ทรงทำลายพวกฮาริมนั้นจากต่อหน้าเขา; และเขาได้ริบเอาที่ของพวกฮาริมแล้วตั้งอยู่ในที่ของเขาจนถึงทุกวันนี้.

²³และพวกคัพโธรีม, ซึ่งมาจากตำบลคัพโธร, ได้ทำลายพวกอาวิม, ที่อยู่ในหมู่บ้านจนถึงกาซาเสีย, และตั้งอยู่ในที่ของเขา.)

²⁴เจ้าทั้งหลายจงยกเดินทางไปข้ามแม่น้ำอาระโนน นี่แน่ะเราได้ให้ซีโฮนชาวอะโมรี, ผู้เป็นกษัตริย์เมืองเฮ็ศโบร, และเมืองเขา; ไว้ในมือของเจ้าทั้งหลาย. เจ้าทั้งหลายจงตั้งต้นตีเมืองนั้นและสู้รบกับเขา.

²⁵ตั้งแต่วันนี้ไปเราจะให้ชนประเทศทั้งหลายทั่วใต้ฟ้าเกรงกลัวเจ้าทั้งหลาย, บรรดาผู้ซึ่งจะยินข่าวว่าด้วยเจ้า, ผู้นั้นจะกลัวตัวสั่น, และมีความทุกข์เพราะเจ้า

²⁶และเราได้ให้คนจากป่าคะเดโมธไปเฝ้าซีโฮนกษัตริย์เมืองเฮ็ศโบรนั้นทูลว่า,

²⁷ขอให้ข้าพเจ้าเดินข้ามอาณาเขตต์ของท่าน: ข้าพเจ้าจะเดินไปตามทางหลวง, จะไม่เลี้ยวไปขวามือหรือข้างซ้ายมือเลย.

²⁸ขอท่านได้ขายเสบียงเอาเงินของข้าพเจ้า, เพื่อจะมีอาหารกิน; และขายน้ำเอาเงินของข้าพเจ้า, เพื่อจะได้ดื่ม: และข้าพเจ้าเดินเท้าข้ามประเทศของท่านเท่านั้น;

²⁹ดุจดังพวกลูกหลานเอซาวที่อยู่ตำบลเซอีร, และพวกโมอาบที่อยู่ตำบลอาร์, ได้กระทำแก่ข้าพเจ้านั้น; จนถึงข้าพเจ้าจะข้ามแม่น้ำยาระเด็นเข้าไปในประเทศที่พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้าได้ประทานแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย.

³⁰แต่ซีโฮนกษัตริย์เมืองเฮ็ศโบรไม่ยอมให้เราทั้งหลายข้ามประเทศของท่าน; เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงปล่อยจิตต์ใจของท่านให้กะด้าง, ใจของท่านจึงแข็งไป, เพื่อจะได้ทรงมอบท่านไว้ในมือของเจ้า, ดังเป็นอยู่ทุกวันนี้.

³¹และพระยะโฮวาตรัสแก่เราว่า, นี่แน่ะ เราได้มอบซีโฮน และเมืองของเขาไว้กับเจ้า: จงเข้าปกครองที่นั่น, เพื่อเจ้าจะได้แผ่นดินของเขาเป็นกรรมสิทธิ์.

³²แล้วซีโฮนได้ยกออกมาสู้กับเรา, ทั้งท่านและพลโยธาทั้งหลายของท่าน, ที่ตำบลชื่อยาอาษ.

³³และพระยะโฮวาพระเจ้าของเราได้ทรงมอบท่านไว้ในมือของเรา; และเราได้ตีทำลายท่าน, และบุตรชาย, และไพร่พลทั้งหลายของท่านเลย.

³⁴ครั้งนั้นเราได้ตีเอาเมืองทั้งปวงของท่าน, และเราได้ตีทำลายทุก ๆ เมืองที่มีคนอยู่ทั้งนั้น, ทั้งหญิงและเด็กทั้งหลาย; ในทุกเมืองไม่ให้มีเหลือเลย:

³⁵แต่ฝูงวัวและบรรดาสิ่งของในเมืองเหล่านั้นที่เราได้ตีเอา, และเราได้เก็บไว้เป็นของเรา.

³⁶ตั้งแต่อะโรเอร, ที่อยู่ริมฝั่งแม่น้ำอาระโนน, และตั้งแต่เมืองที่อยู่ริมแม่น้ำนั้น, จนถึงเมืองฆีละอาด, ไม่มีเมืองใดที่ต่อต้านเราได้, พระยะโฮวาพระเจ้าของเราได้ทรงมอบทั้งหมดไว้ในมือของเรา:

³⁷แต่เจ้ามิได้มาใกล้เมืองพวกอัมโมน; บรรดาที่อยู่ริมแม่น้ำยาโบต, และเมืองที่อยู่บนภูเขา, และบรรดาที่ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเราได้ตรัสสั่งกำหนดไว้แก่เรานั้น