Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 20 Bible Online

พระบัญญัติ 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 20

¹เมื่อเจ้าทั้งหลายจะยกออกไปทำศึกกับพวกศัตรูของเจ้า, และได้เห็นฝูงม้า, รถสำหรับรบศึก, คนมากกว่าเจ้า, เจ้าทั้งหลายอย่าได้กลัวเขาเลย; เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าทั้งหลายผู้ได้ทรงพาเจ้ากับเจ้าทั้งหลายมาจากประเทศอายฆุบโต, พระองค์จะสถิตอยู่กับเจ้าทั้งหลาย.

²เมื่อจวนเวลา, จะเข้ารบกัน, ผู้เป็นปุโรหิตนั้นต้องมากล่าวแก่คนทั้งปวงว่า,

³พวกยิศราเอล, จงฟังเถิด, วันนี้เจ้าทั้งหลายจวนจะเข้ารบกับพวกศัตรูของเจ้า; อย่าให้ใจเจ้าทั้งหลายวิตก: อย่าสะดุ้งหวาดหวั่น, เพราะเขาเลย:

⁴เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจะเสด็จไปกับเจ้าทั้งหลาย, จะทรงอุดหนุนให้เจ้าสู้รบพวกศัตรูของเจ้า, และจะทรงโปรดช่วยเจ้าให้รอด,

⁵และนายทัพนายกองทั้งปวงต้องกล่าวแก่คนทั้งหลายว่า, คนไหนที่ได้สร้างเรือนแล้ว, แต่ยังมิได้ฉลองเรือนนั้น? ก็ให้ผู้นั้นกลับไปยังเรือนของตน, กลัวว่าเขาจะตายเสียในการรบ, และผู้อื่นจะฉลองเรือนของผู้นั้น.

⁶คนไหนที่ได้ปลูกสวนเถาองุ่น, แต่ยังมิได้กินผล ก็ให้ผู้นั้นกลับไปยังเรือนของตน, กลัวว่าเขาจะตายเสียในการรบ, และคนอื่นจะกินผลในสวนนั้น.

⁷คนไหนที่สู่ของหญิงเป็นภรรยาแล้ว, แต่ยังมิได้แต่งงานกัน ก็ให้ผู้นั้นกลับไปยังเรือนของตน, กลัวว่าจะตายเสียในการรบ, และผู้อื่นจะมารับเขาไปเป็นภรรยา.

⁸และนายทัพนายกองต้องกล่าวแก่คนทั้งปวงว่า, คนไหนที่กลัวขลาดก็ให้ผู้นั้นกลับไปยังเรือนของตน. กลัวว่าพี่น้องของเขาจะมีใจกลัวขลาดเหมือนกันกับใจของผู้นั้น.

⁹เมื่อนายทัพนายกองทั้งปวงได้กล่าวแก่คนทั้งหลายสำเร็จแล้ว, เขาต้องตั้งนายทัพนายกองให้นำหน้าคนทั้งปวง

¹⁰ครั้นเจ้าทั้งหลายมาใกล้เมืองหนึ่งเมืองใดจะตี, ก็ให้ประกาศซึ่งไมตรีแก่เมืองนั้นก่อน.

¹¹ถ้าเขารับคำว่าจะเป็นไมตรีกัน, และเปิดประตูให้เจ้าทั้งหลายแล้ว, คนทั้งปวงในเมืองนั้น จึงจะเป็นเมืองขึ้น, ต้องปฏิบัติเจ้าทั้งหลาย.

¹²ถ้าเมืองนั้นไม่ยอมเป็นไมตรีกัน, แต่จะสู้รบกับเจ้าทั้งหลาย เจ้าจึงจะตีเมืองนั้นได้:

¹³และเมื่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงมอบเมืองนั้นไว้ในมือเจ้าทั้งหลายแล้ว, เจ้าจงประหารชีวิตผู้ชายทุกคนเสียด้วยคมดาบ:

¹⁴แต่หญิง, และเด็กทั้งหลาย, กับฝูงสัตว์, และบรรดาสิ่งของในเมืองนั้น, คือสิ่งทั้งปวง, เจ้าทั้งหลายจงเอาไว้สำหรับตัว; และเจ้าทั้งหลายจะได้กินของแห่งพวกศัตรูของเจ้า, ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้นั้น.

¹⁵เจ้าทั้งหลายจงกระทำดังนี้แก่เมืองทั้งปวงที่อยู่ไกลจากเจ้า, ที่มิได้เป็นเมืองแห่งประเทศนั้น.

¹⁶แต่ชนประเทศทั้งปวง, ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ประทานให้เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์, เจ้าอย่าได้เอาไว้คนซึ่งมีจิตต์วิญญาณสักคนหนึ่งเลย: แต่จงทำลายเขาเสียทั้งสิ้น

¹⁷คือพวกอิดที, พวกอะโมรี, พวกคะนาอัน, พวกฟะรีซี, พวกฮีวี, และพวกยะบูศ; ดังพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ตรัสสั่งเจ้าทั้งหลายไว้นั้น;

¹⁸เพื่อมิให้เขาสอนให้เจ้าทั้งหลายกระทำตามความชั่วลามกทั้งปวง, ซึ่งเขาได้ปฏิบัติแก่พระของเขานั้น; ซึ่งจะให้เจ้าทั้งหลายหลงผิดต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า

¹⁹เมื่อเจ้าทั้งหลายจะรบศึก ตั้งทัพล้อมเมืองหนึ่งเมืองใดไว้นาน, จะตีเมืองนั้น, ก็อย่าเอาขวานฟันทำลาย ต้นไม้เสีย. ด้วยเจ้าก็จะได้กินผลต้นไม้นั้น, อย่าฟันต้นไม้; เพราะต้นไม้ที่ทุ่งนาเป็นมนุษย์หรือ, เจ้าจึงจะทำศึกกับมัน.

²⁰แต่ต้นไม้ทั้งปวงที่เจ้ารู้ว่าเป็นต้นไม้ไม่มีผล, ก็จงฟันทำลายเสีย; เจ้าจะต้องทำศึกล้อมเมืองที่สู้รบกับเจ้า, จนเมืองนั้นแตกไป