Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 21 Bible Online

พระบัญญัติ 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 21

¹ในแผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้ปกครองนั้น, ถ้าจะพบซากศพคนทิ้งอยู่ที่ดิน, และไม่มีใครรู้ว่าผู้ใดทำผู้นั้น;

²พวกผู้เฒ่าผู้แก่และพวกผู้พิพากษาของเจ้า, จึงต้องมารังวัดที่ทางถึงเมืองอันอยู่รอบที่นั้น;

³และพวกผู้เฒ่าผู้แก่สำหรับเมืองที่อยู่ใกล้ผู้ตายนั้น, ต้องเอาโคตัวเมียตัวหนึ่ง,

⁴ซึ่งยังมิได้ใช้การ, และที่ยังไม่ได้ใส่แอก; และผู้เฒ่าผู้แก่เมืองนั้นต้องพาโคตัวเมียนั้นลงมาถึงหว่างภูเขาเป็นที่มีน้ำไหล, ที่มิได้ไถ หรือหว่านพืช, และต้องหักคอโคตัวเมียนั้นเสียในระหว่างภูเขานั้น.

⁵และพวกปุโรหิตบุตรชายของเลวีต้องมาใกล้; ด้วยพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงเลือกเขาให้เป็นผู้ปฏิบัติพระองค์, และเป็นผู้ให้พรในพระนามพระยะโฮวา; และจะต้องพิพากษาตัดสินความวิวาทตีฟันกันทุกอย่างตามถ้อยคำของเขานั้น.

⁶พวกผู้เฒ่าผู้แก่, ของเมืองที่อยู่ใกล้กับผู้ตาย, จะต้องเอาน้ำล้างมือของตนเหนือโคตัวเมียที่เขาหักคอเสียที่หว่างภูเขานั้น;

⁷และเขาต้องว่ามือของเรามิได้กระทำโลหิตนี้ให้ตก, ตาของเรามิได้เห็น.

⁸ขอพระยะโฮวาได้ทรงเมตตา, โปรดแก่พวกยิศราเอล, ไพร่พลของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ไว้, อย่าได้ทรงกระทำโทษแก่พวกยิศราเอลเพราะโลหิตของผู้ซึ่งไม่ได้กระทำผิด, และโทษเพราะโลหิตนั้นจะหามีอยู่กับเขาไม่.

⁹เมื่อเจ้าทั้งหลายทำการชอบต่อคลองพระเนตรพระยะโฮวา. ดังนั้นเจ้าทั้งหลายจะมิได้มีโทษเพราะโลหิตของผู้ซึ่งไม่ได้กระทำผิด

¹⁰เมื่อเจ้าทั้งหลายจะยกไปทำศึก รบกับพวกศัตรูของเจ้า, และพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงมอบเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว,

¹¹และได้เขาไว้เป็นทาส, ถ้าเจ้าได้เห็นหญิงงามในพวกนั้น, และมีความปรารถนา, จะใคร่ได้หญิงนั้นเป็นภรรยา;

¹²ก็ให้พาหญิงมายังบ้านของเจ้า: ให้เขาโกนผมและตัดเล็บมือ;

¹³ให้ปลดเปลื้องเครื่องนุ่งห่มสำหรับเป็นทาสออกเสีย. และให้เขาอยู่ในเรือนของเจ้ากระทำอาการเศร้าโศกถึงบิดามารดาอยู่เดือนหนึ่ง: ภายหลังเจ้าจึงจะได้ร่วมอยู่ด้วย, เป็นสามีเขา, เขาจะได้เป็นภรรยาของเจ้า.

¹⁴ภายหลังถ้าเจ้าไม่มีความยินดีด้วยหญิงนั้น, จงให้หญิงนั้นไปตามใจของเขา; แต่เจ้าอย่าได้ขายเขาเพื่อเอาเงิน, และอย่าทำให้เขาเป็นทาส, เพราะเจ้าได้ทำให้เขามีความอายแล้ว

¹⁵ถ้าผู้ชายคนหนึ่งมีภรรยาสองคน, คนหนึ่งรัก, คนหนึ่งชัง, และหญิงทั้งสองนั้นมีบุตร, ทั้งคนที่รักและคนที่ชัง; ถ้าบุตรชายหัวปีเป็นบุตรของหญิงที่ชังนั้น;

¹⁶เมื่อเขาแบ่งมรดกให้บุตรของตน, ก็อย่าให้เขากระทำให้บุตรชายของภรรยาที่รักซึ่งเป็นน้องนั้น, มาเป็นบุตรหัวปีของภรรยาที่ชังนั้น.

¹⁷แต่ต้องให้เขายอมรับว่าบุตรชายของภรรยาที่ชังเป็นบุตรหัวปี, โดยแบ่งข้าวของให้แก่บุตรหัวปีสองเท่า, เพราะบุตรนั้นเป็นต้นเดิมกำลังของบิดา. และควรจะให้ผลประโยชน์ที่เป็นส่วนบุตรหัวปี

¹⁸ถ้าผู้ใดมีบุตรชายที่มีใจแข็งดื้อดึง, ไม่เชื่อฟังคำของบิดา, และมารดาของตน, ครั้นบิดามารดาได้ตีสอนเขาแล้ว, เขายังมิได้เชื่อฟัง,

¹⁹บิดามารดาจะต้องจับเขา, พามายังพวกผู้เฒ่าผู้แก่เมืองของตนที่ประตูเมืองนั้น;

²⁰และต้องกล่าวแก่ผู้เฒ่าผู้แก่เมืองของตนว่า, บุตรชายของเราผู้นี้เป็นคนใจแข็งดื้อดึง: ไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเรา; และเป็นคนตะกละ, และเป็นคนเมาสุรา.

²¹แล้วคนทั้งปวงในเมืองนั้นต้องเอาหินขว้างคนนั้นให้ถึงตาย; ดังนี้แหละเจ้าทั้งหลายจะกำจัดความชั่วจากท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย; บรรดาพวกยิศราเอลจงจะได้ยิน, และเกรงกลัว

²²ถ้าผู้ใดได้ทำบาป ซึ่งควรจะต้องถึงตาย, และจะประหารชีวิตผู้นั้น,

²³ด้วยแขวนคอไว้ที่ต้นไม้; ก็อย่าให้ศพของผู้นั้นแขวนอยู่ที่ต้นไม้จนตลอดคืน, แต่จงฝังศพผู้นั้นเสียในเวลาวันนั้น: ด้วยผู้ที่ต้องแขวนอยู่ที่ต้นไม้ก็เป็นที่แช่งของพระเจ้า; แผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่เจ้าทั้งหลายนั้น จึงจะมิได้เป็นมลทินไป