Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 22 Bible Online

พระบัญญัติ 22 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 22

¹ถ้าเจ้าทั้งหลายได้เห็นวัวหรือแกะของพี่น้องหลง, ก็อย่านิ่งเฉย: แต่เจ้าจงพาสัตว์เหล่านั้นกลับมายังพี่น้องของเจ้าอีกให้ได้.

²ถ้าพี่น้องอยู่ห่างไกลจากเจ้า, หรือเจ้ามิได้รู้ว่าสัตว์นั้นเป็นของผู้ใด, เจ้าจงพาสัตว์นั้นมาบ้านของตนให้อยู่ที่นั้นจนพี่น้องมาตามแล้ว จงคืนให้แก่เขา.

³ลาของพี่น้องจงคืนให้เหมือนกัน; และเสื้อผ้าหรือสิ่งหนึ่งสิ่งใด ซึ่งเป็นของพี่น้องที่หาย, ถ้าเจ้าพบปะแล้ว: จงคืนให้เขาเหมือนกัน

⁴ถ้าเจ้าได้เห็นลาหรือวัวของพี่น้องล้มอยู่ตามทาง, ก็อย่าได้นิ่งเฉย: แต่เจ้าจงมาช่วยเขายกขึ้นอีก

⁵ห้ามมิให้ผู้หญิงนุ่งห่มเครื่องแต่งกายของผู้ชาย, และห้ามมิให้ผู้ชายเอาเครื่องแต่งกายของผู้หญิงมานุ่งห่ม: ด้วยผู้ใดกระทำดังนี้ก็เป็นที่น่าเกลียดชังต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า

⁶ถ้ามีรังนกอยู่ตรงหน้าเจ้าในหนทาง, ที่ต้นไม้หรือดิน, มีลูกหรือมีไข่, และแม่นกยังกกอยู่, เจ้าอย่าเอาแม่นกกับลูกนั้นไปเสีย:

⁷แต่แม่นกนั้นจงปล่อยไปเสียทีเดียว, แล้วลูกนกนั้นจะเอามาไว้ก็ได้; เพื่อเจ้าทั้งหลายจะมีความจำเริญ. และมีอายุยืนนาน

⁸ครั้นเจ้าทั้งหลายจะสร้างเรือนใหม่, จงทำเป็นขอบขึ้นกันไว้ที่หลังคา. เพื่อเจ้าจะไม่ให้ผู้ใดพลัดตกจากที่นั่น, และจะมีโทษแก่เรือนนั้นเพราะเลือดตก

⁹เจ้าทั้งหลายอย่าได้หว่านเมล็ดพืชสองชนิดที่สวนองุ่นของเจ้า, เกลือกว่าผลเมล็ดพืชที่หว่านนั้น, กับผลต้นองุ่นจะเสียไปหมด.

¹⁰เมื่อเจ้าทั้งหลายไถนาอย่าได้เอาโคลาเข้าเทียมด้วยกัน,

¹¹เจ้าทั้งหลายอย่าได้ใช้เครื่องนุ่งห่มที่ทำด้ายของต่าง ๆ คือขนแกะและป่านปนกัน

¹²เจ้าทั้งหลายจงขลิบริมรอบชายผ้าทั้งสี่ด้าน, ที่จะนุ่งห่มตัวของตน

¹³ถ้าผู้ใดมีภรรยา, ครั้นได้ร่วมรสกับเขา, แล้วมีใจเกลียดหญิงนั้น,

¹⁴และหาเหตุที่จะให้หญิงนั้นมีมลทน, และกล่าวต่อเขาว่า, ข้าฯ ได้รับหญิงนั้นเป็นภรรยา, ครั้นได้ร่วมรสกับเขาแล้ว, ก็เห็นว่าหาได้บนหญิงพรหมจารีไม่;

¹⁵บิดามารดาหญิงนั้นจึงต้องส่งของสำคัญเป็นพะยานว่าหญิงนั้นเป็นพรหมจารี มายังผู้เฒ่าผู้แก่ที่ประตูเมือง;

¹⁶และบิดาหญิงนั้นต้องกล่าวแก่ผู้เฒ่าผู้แก่ว่า. ข้าได้ยกบุตรสาวให้เป็นภรรยาชายผู้นี้, และเขากลับเกลียดชัง:

¹⁷นี้แหละ, ชายคนนี้หาเหตุกล่าวติเตียนว่า, ข้าเห็นว่าบุตรของท่านหาเป็นหญิงพรหมจารีไม่; และของเหล่านี้ยังเป็นพะยานว่าหญิงนั้นเป็นพรหมจารีอยู่, เขาจะต้องเอาผ้านั้นวางลงตรง ผู้เฒ่าผู้แก่เมืองนั้น.

¹⁸ผู้เฒ่าผู้แก่เมืองนั้นต้องพาผู้ชายคนนั้นไปทำโทษ:

¹⁹ต้องปรับผู้นั้นเป็นเงินร้อยเซกัล. ให้แก่บิดาหญิง, เพราะเขาทำให้หญิงนั้นมีมลทิน, และหญิงคนนั้นจะเป็นภรรยาของเขา; และเขาจะหย่าภรรยาไม่ได้จนสิ้นชีวิต.

²⁰แต่ถ้าเป็นความจริงดังนั้น, และหญิงนั้นไม่มีของสำคัญเป็นพะยานว่าตนเป็นหญิงพรหมจารี;

²¹เขาต้องพาหญิงคนนั้นออกมาถึงประตูเรือนบิดา, และชาวเมืองของหญิงนั้นต้องเอาหินขว้างหญิงนั้นให้ตาย, เพราะเขาได้ทำความชั่วในพวกยิศราเอล, คือเป็นหญิงแพศยาในเรือนบิดาของตน; ดังนี้แหละเจ้าทั้งหลายจะกำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางเจ้า

²²ถ้ารู้ว่าชายผู้ใดได้ร่วมกันกับหญิงที่มีสามีแล้ว, เขาทั้งสองจะต้องตายทั้งชายและหญิง. ดังนี้แหละเจ้าทั้งหลายจะกำจัดความชั่วเสียจากพวกยิศราเอล

²³ถ้าหญิงสาวใดๆ มีชายสู่ขอยินยอมเป็นภรรยาแล้ว. และมีชายผู้หนึ่งพบเขาที่ในเมือง, และได้ร่วมกับหญิงคนนั้น; เจ้าจงพาเขาทั้งสองออกมายังประตูเมือง,

²⁴และเอาหินขว้างเขาให้ตาย; เพราะผู้หญิงนั้นอยู่ที่ในเมือง, และมิได้ร้องบอกกล่าว; เพราะผู้ชายนั้นได้ทำให้ภรรยาของเพื่อนบ้านมีความละอาย; ดังนี้แหละเจ้าทั้งหลายจะกำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางเจ้า

²⁵แต่ชายผู้ใดได้พบหญิงสาวที่ทุ่งนามีผู้สู่ขอไว้แล้ว, และชายได้ข่มขืนหญิงนั้น; ชายผู้ที่ทำผิดจะต้องตาย:

²⁶แต่อย่าได้กระทำอะไรแก่หญิงนั้น; เพราะเขาหามีความผิดควรจะถึงตายไม่: ด้วยเป็นดุจดัง, เมื่อคนหนึ่งลุกขึ้นฆ่าเพื่อนบ้านเสีย;

²⁷เพราะชายผู้นั้นได้พบหญิงสาวที่ทุ่งนา, และหญิงที่มีผู้สู่ขอไว้นั้นได้ร้องขึ้นแล้ว, แต่หามีผู้ช่วยไม่.

²⁸ถ้าชายใดได้พบหญิงสาว, ที่ไม่มีผู้สู่ขอ, และฉุดคร่าไป, ร่วมกับหญิงนั้น. มีผู้รู้ผู้เห็น;

²⁹ผู้ชายที่ร่วมกันกับเขานั้นจะต้องเสียเงินให้บิดาหญิงนั้นห้าสิบเซกัล, แล้วรับหญิงนั้นเป็นภรรยา; จะทิ้งเขาอีกไม่ได้เลย

³⁰ห้ามมิให้ผู้ชายใด เอาภรรยาของบิดาเป็นภรรยาของตน, หรือเปิดผ้าห่มนอนของบิดาตน