Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 24 Bible Online

พระบัญญัติ 24 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 24

¹ถ้าชายผู้หนึ่งผู้ใดรับภรรยา, แต่งงานกับเขาแล้ว, และสามีไม่ชอบภรรยานั้น, เพราะสามีได้รู้เห็นว่าภรรยาไม่เป็นคนบริสุทธิ์, สามีต้องทำหนังสืออย่าให้ไว้กับหญิงนั้น, และให้หญิงนั้นออกไปเสียจากเรือนของตน.

²ครั้นหญิงนั้นออกไปจากเรือนสามีแล้ว, จะเป็นภรรยาชายอื่นก็ได้.

³ถ้าแม้นสามีใหม่ชังเขาด้วย, และทำหนังสืออย่าให้, ให้เขาออกจากเรือนของตน; หรือถ้าสามีใหม่ที่รับหญิงคนนั้นเป็นภรรยาตายเสีย;

⁴สามีเดิมก็อย่าให้เขาไปนั้น, จะรักหญิงก็ได้อยู่กับชายคนนั้นมาเป็นภรรยาอีกไม่ได้ ด้วยการดังนี้เป็นการที่พระยะโฮวาทรงเกลียดชัง; เจ้าทั้งหลายอย่ากระทำให้แผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้เจ้าทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์นั้น, เป็นมลทินไป

⁵เมื่อชายผู้หนึ่งผู้ใดเพิ่งมีภรรยาใหม่, ก็อย่าให้ผู้นั้นต้องไปทัพ, หรืออย่าให้ต้องรับราชการสิ่งหนึ่งสิ่งใด: แต่ให้ผู้นั้นอยู่ที่บ้านปีหนึ่งก่อน, ให้เล้าโลมใจของภรรยาที่ได้มานั้น

⁶อย่าให้ผู้ใดยึดเอาเครื่องโม่หรือหินโม่ชั้นบน: ด้วยเป็นเครื่องประกอบการเลี้ยงชีวิต

⁷ถ้ามีผู้รู้เห็นว่าผู้ใดลักคนซึ่งเป็นพี่น้องพวกพ้องยิศราเอล, เอาไปขาย, หรือใช้เป็นทาส; ผู้ที่ลักนั้นจะต้องตาย: ดังนี้แหละจะกำจัดความชั่วจากเจ้าทั้งหลาย

⁸เจ้าทั้งหลายจงระวังโรคเรื้อน, จงอุตส่าห์ทำตามบรรดาถ้อยคำ, ซึ่งพวกปุโรหิตพวกเลวีจะสอนเจ้า: เราได้สั่งเขาทั้งหลายไว้อย่างไร, เจ้าทั้งหลายจงกระทำอย่างนั้น.

⁹เจ้าทั้งหลายจงระลึกถึงการซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงกระทำแก่นางมิระยาม, ในกลางทางเมื่อเจ้าทั้งหลายได้ออกมาจากประเทศอายฆุบโตนั้น

¹⁰เมื่อเจ้าทั้งหลายให้พี่น้องยืมของสิ่งหนึ่งสิ่งใด, เจ้าอย่าได้เข้าไปในเรือนเขารับเอาของมาไว้เป็นประกัน.

¹¹เจ้าต้องยืนอยู่ข้างนอก, และคนนั้นที่ยืมของจากเจ้าจะนำเอาของประกันนั้นออกมาให้.

¹²ถ้าเขาเป็นคนจน, เจ้าอย่าได้เอาของประกันนั้นไว้ข้ามคืน;

¹³แต่เจ้าจงเอาของประกันคืนให้เขาเมื่อเวลาอาทิตย์ตก, เพื่อเขาจะมีของสำหรับคลุมตัวไว้เมื่อเวลา นอน. และจะได้อวยพรให้เจ้า: และเจ้าจะได้มีความชอบต่อพระพักตรพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า

¹⁴เจ้าทั้งหลายอย่าข่มขี่ลูกจ้างที่เป็นผู้ยากจน, ซึ่งเป็นพวกพี่น้องของเจ้า, หรือคนต่างชาติซึ่งอยู่ในเขตต์แดนแผ่นดินของเจ้า:

¹⁵พอถ้วนวันที่เขาทำการนั้น เจ้าจงให้ค่าจ้างเขา, ก่อนตะวันตก (เพราะเขาเป็นคนจน, และหวังใจในค่าจ้างนั้น); กลัวเขาจะร้องฟ้องเจ้าต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, และจะเป็นความบาปแก่เจ้า

¹⁶อย่าให้บิดาต้องโทษถึงตายแทนลูกของตน, อย่าให้ลูกต้องโทษถึงตายแทนบิดาของตน: ทุกคนจะต้องรับโทษถึงตายเพราะบาปของตนเอง

¹⁷เจ้าทั้งหลายอย่าลำเอียงพิพากษาความของคนต่างชาติ, หรือลูกกำพร้า, และรับเอาเครื่องนุ่งห่มของหญิงหม้ายเป็นของประกัน;

¹⁸แต่เจ้าทั้งหลายจงระลึกว่า เจ้าได้เป็นทาสอยู่ในประเทศอายฆุบโต, และพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงไถ่เจ้าออกมา; เหตุฉะนี้เราได้สั่งเจ้าทั้งหลายให้ทำการนี้

¹⁹เมื่อเจ้าทั้งหลายเกี่ยวข้าวที่นาของเจ้า, และได้ละลืมฟ่อนข้าวฟ่อนหนึ่ง, อย่ากลับไปเอามาเลย: ให้เป็นของสำหรับคนต่างชาติ, ลูกกำพร้า, และหญิงหม้าย; พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจึงจะได้ทรงอวยพรแก่เจ้าทั้งหลายในการงานทั้งปวงซึ่งมือของเจ้ากระทำ

²⁰เมื่อเจ้าทั้งหลายเก็บผลมะกอกเทศของเจ้า, อย่ากลับไปเขย่าต้นเก็บผลครั้งที่สองอีก; แต่เอาไว้เป็นของสำหรับคนต่างชาติ, ลูกกำพร้า, และหญิงหม้าย.

²¹เมื่อเจ้าทั้งหลายเก็บผลองุ่นที่สวนของเจ้า, อย่ากลับไปเล็มอีก: แต่ละไว้สำหรับให้คนต่างชาติ, ลูกกำพร้า, และหญิงหม้าย.

²²เจ้าทั้งหลายจงระลึกว่า เจ้าได้เป็นทาสอยู่ในประเทศอายฆุบโต: เหตุฉะนี้เราได้สั่งให้เจ้าทั้งหลายกระทำการนี้