Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 3 Bible Online

พระบัญญัติ 3 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 3

¹เราทั้งหลายจึงได้กลับ, ขึ้นไปทางเมืองบาซาน: และโอฆกษัตริย์เมืองบาซานก็ออกมาต่อสู้รบกับเรา, ท่านโอฆเองและพลไพร่ทั้งหลายของท่าน, มารบกันที่ตำบลเอ็ดระอี.

²พระยะโฮวาได้ตรัสแก่เราว่า, เจ้าอย่ากลัวเขาเลย; เพราะจะมอบเขา, กับพลโยธาของเขา, และเมืองเขา, ไว้ในมือของเจ้า; และเจ้าจะกระทำแก่เขาเหมือนเจ้าได้กระทำแก่ซีโฮนกษัตริย์พวกอะโมรี, ซึ่งอยู่ตำบลเฮ็ศโบนนั้น.

³พระยะโฮวาพระเจ้าของเราจึงได้ทรงมอบไว้ในมือของเราทั้งโอฆ, กษัตริย์เมืองบาซาน, และพลโยธาทั้งหลายของท่าน: และเราทั้งหลายได้ตีประหารชีวิตเขาจนไม่มีเหลือ.

⁴ครั้งนั้นเราทั้งหลายได้ตีเอาบ้านเมืองทั้งหลายของเขา; จนไม่มีเหลือสักเมืองหนึ่งที่เราไม่ได้ตีทำลายเสีย; รวมหกสิบเมือง, บรรดาที่ตำบลอะระโฆบ, ซึ่งเป็นแผ่นดินของโอฆกษัตริย์ ณ เมืองบาซาน.

⁵บรรดาเมืองเหล่านี้ก็มีกำแพงอันสูงโดยรอบ, มีประตูและมีดานประตู: และเมืองอีกเป็นอันมากที่ไม่มีกำแพง.

⁶เราได้ตีทำลายเขา, ได้ประหารทุกๆ เมืองที่มีคนอยู่เสียสิ้น ทั้งหญิงและเด็กทั้งหลาย, เหมือนเราได้ประหารชีวิตกษัตริย์ซีโฮนกษัตริย์เมืองเฮ็ศโบนนั้น.

⁷แต่ฝูงวัวและสิ่งของทั้งปวงในเมืองเหล่านั้น, เราก็ได้เอาไว้เป็นของเราเสียสิ้น.

⁸ครั้งนั้นเราได้ตีเอาแผ่นดินของกษัตริย์อะโมรีทั้งสองชิงเอาเมืองที่อยู่ฟากแม่น้ำยาระเด็นข้างนี้ไปเสียจากมือของเขา ตั้งแต่แม่น้ำอะราโมนจนถึงภูเขาเฮระโมน.

⁹(ภูเขาเฮระโมนนั้นชาวซีโดนก็เรียกชื่อว่าซีระโยน, และชาวอะโมรีก็เรียกชื่อว่า ซะนีร);

¹⁰และเมืองทั้งหลายในที่ราบเตียน, และฆีละอาดทั้งหมด, และบาซานทั้งหมด, จนถึงซะละคาและเอ็ดระอี, ซึ่งเป็นหัวเมืองของโอฆกษัตริย์เมืองบาซาน,

¹¹(ด้วยยังเหลืออยู่แต่โอฆกษัตริย์เมืองบาซาน ซึ่งเป็นแต่พวกระฟายา; นี่แน่ะ, เตียงนอนของท่านซึ่งอยู่ที่เมืองรับบีพวกอาโมนนั้นทำด้วยเหล็ก, เตียงนอนยาวเก้าศอก กว้างสี่ศอก ตามศอกมนุษย์)

¹²แผ่นดินนี้เราตีได้ครั้งนั้น: ตั้งแต่อะโรเอร, ซึ่งอยู่ริมแม่น้ำอะระโมน, และภูเขาฆีระอาดกึ่งหนึ่ง, กับเมืองทั้งหลายเหล่านั้น, เราก็ได้ให้แก่พวกรูเบ็นและพวกฆาค:

¹³และตำบลฆีละอาดยังเหลืออยู่นั้น, กับเมืองบาซาน, ทั้งหมดซึ่งเป็นแผ่นดินของโอฆ, เราก็ได้ให้ไว้กับตระกูลมะนาเซครึ่งตระกูล เมืองอะระโฆบทั้งหมด คือเมืองบาซานทั้งหมด (ซึ่งเรียกชื่อว่าเมืองของพวกระฟายา.

¹⁴ยาอีรบุตรมะนาเซก็ตีได้เมืองอาระโฆบทั้งหมด, จนถึงแดนเมืองฆะซูรีและเมืองมาอะคาธี, และได้เรียกชื่อเมืองเหล่านั้นตามชื่อของตนว่า, บาซานฮาโวธยาอิรจนถึงทุกวันนี้.)

¹⁵เมืองฆีละอาดนั้นก็ได้ให้แก่มาคีร.

¹⁶และตำบลตั้งแต่ฆีละอาดมีเขตต์ครึ่งแม่น้ำอาระโนน, จนถึงแม่น้ำยาโบค, ซึ่งเป็นแดนเมืองพวกอะโมน:

¹⁷เราได้ให้ไว้แก่ตระกูลรูเบ็น, และตระกูลฆาดที่ราบเตียนและแม่น้ำยาระเด็นทั้งริมฝั่งตั้งแต่คะเนเร็ธจนถึงหุบเขาอะราบา, จนทะเลเค็มใต้เนินภูเขาฟิศฆาทิศตะวันออก, เราก็ได้ให้แก่พวกรูเบ็นและพวกฆาดด้วย

¹⁸ครั้งนั้นเราได้สั่งเจ้าทั้งหลายไว้ว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ให้เจ้าทั้งหลายปกครองแผ่นดินนี้: เจ้าทั้งหลายจงยกข้ามไปก่อนพวกยิศราเอลผู้เป็นพี่น้องของเจ้า, ตระเตรียมพลให้พร้อมสำหรับการศึก,

¹⁹แต่ภรรยา, และบุตรทั้งหลาย, กับฝูงสัตว์ของเจ้า, จะอยู่ในเมืองทั้งปวงที่ได้ให้แก่เจ้าทั้งหลาย (เพราะเรารู้ว่าเจ้าทั้งหลายมีฝูงสัตว์เป็นอันมาก), จะอยู่ที่นั่นก่อน,

²⁰กว่าพระยะโฮวาจะทรงโปรดให้พี่น้องทั้งหลายของเจ้ามีความสุข, เหมือนได้ประทานให้เจ้าแล้ว, จนเขาจะเข้าไปในแผ่นดิน ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าทรงประทานแก่เขาทั้งหลายที่แม่น้ำยาระเด็นข้างโน้น: แล้วเจ้าทั้งหลายจึงจะกลับไปยังที่อยู่ของตนทุกคน, ซึ่งเราให้แก่เจ้าทั้งหลายนั้น.

²¹ครั้งนั้นเราได้สั่งยะโฮซูอะไว้ว่า, ตาของเจ้าได้เห็นบรรดาการ ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ทรงกระทำแก่กษัตริย์สององค์นั้น: ดังนั้นพระยะโฮวาจะทรงกระทำแก่เมืองทั้ง ปวงซึ่งเจ้าจะข้ามไปอยู่ให้เหมือนกัน.

²²เจ้าทั้งหลายอย่าได้กลัวเขาเลย; เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ทรงช่วยเจ้าทั้งหลาย

²³ครั้งนั้นเราได้อ้อนวอนพระยะโฮวา,

²⁴โอ้พระยะโฮวาพระเจ้า, พระองค์เพิ่งทรงสำแดงอานุภาพ, และฤทธิ์เดชพระหัตถ์ของพระองค์, แก่ผู้ทาสของพระองค์: เพราะมีพระเจ้าองค์ไหนในสวรรค์ก็ดีในแผ่นดินโลกก็ดี, ซึ่งอาจจะทรงกระทำตามการสำคัญของพระองค์, และการอิทธิฤทธิ์ของพระองค์ได้?

²⁵ข้าพเจ้าขอพระองค์ทรงโปรดอนุญาตให้ข้าพเจ้าข้ามไปดูแผ่นดินอันมั่งคั่งบริบูรณ์ที่อยู่ฟากแม่น้ำยาระเด็นข้างโน้น, ภูเขางดงาม, และภูเขาละบาโนนด้วยเถิด,

²⁶แต่พระยะโฮวาได้ทรงพิโรธเราเพราะเหตุเจ้าทั้งหลาย, พระองค์จึงมิได้ทรงโปรด; และพระยะโฮวาตรัสแก่เราว่าเท่านั้นเถิด; เจ้าอย่าได้พูดกับเราด้วยเรื่องนี้อีกต่อไปเลย.

²⁷เจ้าจงขึ้นไปถึงยอดภูเขาฟิศฆา, และเพ่งตาของเจ้าดูทางทิศตะวันตก, ทิศตะวันออก, ทิศเหนือ, และทิศใต้, แลดูแผ่นดินนั้นด้วยตาของเจ้า; เพราะเจ้าจะข้ามแม่น้ำยาระเด็นนี้ไม่ได้เลย.

²⁸แต่เจ้าจงสั่งยะโฮซูอะ, และเล้าโลม และอุดหนุนใจของเขา, เพราะเขาจะต้องข้ามไปนำหน้าคนทั้งหลายเหล่านี้, และจะให้เขาทั้งหลายตั้งอยู่ในแผ่นดินที่เจ้าแลเห็นนั้นเป็นกรรมสิทธิ์.

²⁹แล้วเราทั้งหลายได้อาศัยอยู่ในที่หุบเขาตรงหน้าตำบลชื่อเบ็ธฟะโอร