Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 พระบัญญัติ 9 Bible Online

พระบัญญัติ 9 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

พระบัญญัติ 9

¹ดูกร, พวกยิศราเอล: ในวันนี้เจ้าทั้งหลายจะข้ามแม่น้ำยาระเด็น, เข้าไปขับไล่ชาวประเทศที่ใหญ่และมีอำนาจมากกว่าเจ้าและเมืองใหญ่ซึ่งมีกำแพงสูงเทียมฟ้า,

²ชาวประเทศนั้นใหญ่สูง และมีกำลังมากเป็นลูกหลานพวกอะนาค, ที่เจ้าทั้งหลายได้ยินเขาว่า, ใครจะต่อสู้พวกอะนาคได้?

³เหตุฉะนี้เจ้าทั้งหลายจงรู้และเข้าใจในวันนี้ว่า, พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าพระองค์เป็นผู้ที่ข้ามไปข้างหน้าเจ้าทั้งหลายดุจดังไฟไหม้; พระองค์จะทำลายเขาเสีย, และจะให้เขาทั้งหลายล้มลงต่อหน้าเจ้า: ดังนี้แหละเจ้าทั้งหลายจะทำลายเขาเสีย, และจะไล่คนประเทศนั้นออกเสียโดยเร็ว, เหมือนคำพระยะโฮวาได้ตรัสแก่เจ้าทั้งหลายนั้น

⁴ครั้นพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าได้ขับไล่ชาวประเทศนั้นออกเสียต่อหน้าเจ้าทั้งหลายแล้ว, เจ้าทั้งหลายอย่าได้นึกในใจของตนว่า, เพราะความชอบธรรมของเราเอง พระยะโฮวาได้พาเราทั้งหลายเข้ามาปกครองแผ่นดินนี้; แต่เพราะความชั่วของชาวประเทศนั้น พระยะโฮวาจึงได้ทรงขับไล่เขาทั้งหลายออกเสียต่อหน้าเจ้าทั้งหลาย.

⁵ซึ่งเจ้าทั้งหลายจะเข้าไปปกครองประเทศนั้น, ก็มิใช่เพราะเหตุความชอบธรรม, และความซื่อสัตย์ในใจของเจ้าทั้งหลาย, แต่พราะเหตุความชั่วของชาวประเทศเหล่านั้น, พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าจึงได้ขับไล่ เขาทั้งหลายออกเสียต่อหน้าเจ้า; เพื่อพระองค์จะทรงกระทำตามคำซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงปฏิญาณไว้กับปู่ย่าตายายของเจ้า, คือกับอับราฮาม, และยิศฮาคและยาโคบ

⁶เหตุฉะนี้ เจ้าทั้งหลายจงรู้ว่า, ซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าจะประทานประเทศอันอุดมดีให้เจ้าทั้งหลายไปปกครองนั้น ก็มิใช่เพราะความชอบธรรมของเจ้าทั้งหลาย. ด้วยเจ้าทั้งหลายเป็นคนแข็งกระด้างนัก.

⁷เจ้าทั้งหลายจงระลึกถึง, อย่าได้ลืมเลยว่า, เจ้าทั้งหลายได้ ทดลองพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าที่ป่าอย่างไรให้พระองค์ทรงพิโรธ ตั้งแต่วันที่เจ้าทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอายฆุบโต, จนได้มาถึงตำบลนี้, เจ้าทั้งหลายก็ได้เป็นคนกบฏต่อพระยะโฮวา.

⁸และที่ภูเขาโฮเร็บ เจ้าทั้งหลาย ก็ทดลองพระยะโฮวาให้พระองค์ทรงพิโรธ, และพระยะโฮวามีพระทัยกริ้วต่อเจ้าทั้งหลาย จนพระองค์จะทรงทำลายเจ้าทั้งหลายเสีย.

⁹ครั้นเราได้ขึ้นไปบนภูเขาเพื่อจะรับแผ่นศิลา, คือแผ่นศิลา, ที่มีคำสัญญาไมตรีซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงตั้งไว้กับเจ้าทั้งหลาย, เราจึงคอยอยู่บนภูเขานั้นสี่สิบวันสี่สิบคืน; มิได้กินอาหารและดื่มน้ำ.

¹⁰แล้วพระยะโฮวาได้ประทานแผ่นศิลาสองแผ่นให้เราที่จารึกด้วยพระหัตถ์พระเจ้า; และที่แผ่นศิลานั้นก็มีจารึกบรรดาถ้อยคำ, ซึ่งพระยะโฮวาได้ตรัสแก่เจ้าทั้งหลายที่ภูเขาจากท่ามกลางไฟในวันที่ประชุมกันนั้น.

¹¹เมื่อสิ้นสี่สิบวันสี่สิบคืนแล้ว, พระยะโฮวาได้ประทานแผ่นศิลาสองแผ่นให้แก่เรา, คือแผ่นศิลาทีมีคำสัญญาไมตรีจารึกลงไว้.

¹²และพระยะโฮวาได้ตรัสแก่เราว่า, เจ้าจงลุกขึ้น, ลงไปเสียจากที่นี่โดยเร็ว; เพราะคนเหล่านั้นซึ่งเจ้าได้พาออกจากประเทศอายฆุบโต กระทำความชั่วให้หันหวนไปเสียจากทางโดยเร็วพลันที่เราได้สั่งแก่เขา เขาได้หล่อรูปเคารพสำหรับเขา.

¹³และพระยะโฮวาตรัสแก่เราว่า, เราได้เห็นคนทั้งปวงนี้, นี่แหละ, เขาทั้งหลายเป็นคนใจคอแข็งกระด้างนัก:

¹⁴เจ้าอย่าได้ทักท้วงเราไว้เลย, เราจะได้ทำลายเขาทั้งหลายเสีย, และลบชื่อของเขาออกเสียจากใต้ฟ้า; และเราจะบันดาลให้เจ้าเป็นประเทศใหญ่มีอำนาจมากกว่าเขา.

¹⁵แล้วเราได้กลับลงมาจากภูเขา ภูเขานั้นมีเปลวเพลิงลุกพลุ่งขึ้นไป: และแผ่นศิลาซึ่งมีคำสัญญาไมตรีสองแผ่นนั้นอยู่ในมือทั้งสองของเรา.

¹⁶และเราได้แลดู, และเจ้าทั้งหลาย, ได้ทำผิดต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า; ได้หล่อรูปลูกโค: เจ้าทั้งหลายได้หันหวนไปเสียโดยเร็ว จากทางซึ่งพระยะโฮวาได้ตรัสสั่งเจ้าทั้งหลาย.

¹⁷แล้วเราได้เอาแผ่นศิลาสองแผ่น, ทิ้งจากมือทั้งสอง. และหักเสียต่อหน้าเจ้าทั้งหลาย.

¹⁸แล้วเราได้กราบลงต่อพระพักตรพระยะโฮวา, เหมือนดังครั้งก่อนนั้น, สี่สิบวันและสี่สิบคืน; เรามิได้กินอาหารและดื่มน้ำ, เพราะการผิดของเจ้าทั้งหลายที่เจ้าได้ผิดในคลองพระเนตรของพระยะโฮวา. ซึ่งเป็นที่ใหพระองค์เคืองพระทัย.

¹⁹เพราะเราได้กล่าวซึ่งพระราชอาชญาและความพิโรธ, ซึ่งพระยะโฮวาได้ทรงพิโรธจะทำลายเจ้าทั้งหลาย, แต่ครั้งนั้นพระยะโฮวาได้ทรงฟังเราด้วย.

²⁰และพระยะโฮวาได้ทรงพิโรธแก่อาโรนจะทำลายเขาเสีย: ครั้งนั้นเราได้ทูลขอเพื่ออาโรนด้วย.

²¹และเราได้เอาการชั่วของเจ้า, คือรูปลูกโคที่เจ้าทั้งหลายได้กระทำนั้นเผาไฟ, ตำเป็นผงละเอียด: และเอาผงนั้นไปทิ้งเสียในลำธารที่ไหลลงมาจากภูเขานั้น

²²ที่ตำบลธับเอรา, และมาซา, และคีบโรธฮัธอะวา, เจ้าทั้งหลายได้ทดลองพระยะโฮวาให้พระองค์ทรงพิโรธ,

²³ครั้นพระยะโฮวาได้ตรัสสั่งให้เจ้าทั้งหลาย, ขึ้นไปจากตำบลคาเดชบะระเนอะ ปกครองแผ่นดินซึ่งเราให้แก่เจ้าทั้งหลายนั้น; จึงได้กบฏต่อคำรับสั่งของพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, มิได้เชื่อพระองค์, มิได้ฟังคำตรัสของพระองค์.

²⁴เจ้าทั้งหลายเป็นคนกบฏต่อพระยะโฮวาตั้งแต่วันแรกเราได้รู้จักเจ้าทั้งหลาย

²⁵เราจึงได้ทราบลงต่อพระพักตรพระยะโฮวาสี่สิบวันและสี่สิบคืนนั้น, เพราะพระยะโฮวาได้ว่าไว้ว่า พระองค์จะทรงทำลายเจ้าทั้งหลายเสีย.

²⁶เราจึงได้อธิษฐานต่อพระยะโฮวาว่า, โอ้พระยะโฮวาเจ้า, ขอพระองค์อย่าได้ทรงทำลายไพร่พลซึ่งเป็นของพระองค์, ซึ่งพระองด้ได้ไถ่ด้วยอานุภาพของพระองค์เอง, ซึ่งพระองค์ได้ทรงพาออกมาจากประเทศอายฆุบโตด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์,

²⁷ขอระลึกถึงผู้ทาสของพระองค์, คืออับราฮาม, ยิศฮาค, ยาโคบ; อย่าได้เห็นแก่ความดื้อดึง, ความชั่ว, และการผิดของคนเหล่านี้,

²⁸กลัวว่าชาวประเทศซึ่งพระองค์ได้ทรงพาข้าพเจ้าทั้งหลายมาถึงนั้นจะว่า, เพราะพระยะโฮวาจะทรงพาเขาทั้งหลายมายังประเทศ, ที่พระองค์ทรงสัญญาว่าจะประทานให้เขานั้นไม่ได้, เพราะพระองค์ได้ทรงชังเขาทั้งหลาย, จึงได้พาเขาทั้งหลายออกมาประหารชีวิตเสียในป่า.

²⁹แต่เขาทั้งหลายเป็นไพรีพลของพระองค์, ซึ่งพระองค์ได้ทรงพาออกมาด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์และเหยียดออกนั้น