Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยฮัน 13 Bible Online

โยฮัน 13 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยฮัน 13

¹เมื่อก่อนการเลี้ยงปัศคาพระเยซูทรงทราบว่าเวลามาถึงแล้วที่พระองค์จะออกจากโลกไปยังพระบิดา, พระองค์ทรงรักพวกศิษย์ของพระองค์ซึ่งอยู่ในโลกนี้แล้ว, พระองค์ยังทรงรักเขาจนถึงที่สุด.

²ขณะเมื่อนั่งรับประทานอาหารอยู่, มารได้เข้าดลใจยูดาอิศการิโอดบุตรของซีโมนให้มอบพระองค์ไว้

³พระเยซูทรงทราบว่าพระบิดาได้ทรงยกสิ่งทั้งปวงให้อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์, และพระองค์ได้มาจากพระเจ้า. และจะไปยังพระเจ้าแล้ว

⁴พระองค์ทรงลุกขึ้นจากการรับประทานอาหาร, และถอดฉลองพระองค์ชั้นนอกวางไว้, จึงทรงหยิบเอาผ้าเช็ดตัวคาดเอวของพระองค์.

⁵แล้วพระองค์จึงเอานาเทในอ่าง, แล้วทรงล้างเท้าของเหล่าสาวก. และเช็ดด้วยผ้าที่คาดเอวไว้นั้น.

⁶พระองค์มาถึงซีโมนเปโตร. เขาทูลถามพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์จะล้างเท้าของข้าพเจ้าหรือ”

⁷พระเยซูตรัสตอบเขาว่า. “ซึ่งเรากระทำนี้ท่านยังไม่เข้าใจ, แต่ภายหลังท่านจะเข้าใจ.”

⁸เปโตรจึงทูลว่า. “พระองค์จะล้างเท้าของข้าพเจ้าไม่ได้เลย.” พระเยซูจึงตรัสตอบว่า, “ถ้าเราไม่ล้างท่านแล้ว, ท่านจะมีส่วนในเราไม่ได้.”

⁹ซีโมนเปโตรจึงทูลว่า, “พระองค์เจ้าข้า, มิใช่แต่เท้าของข้าพเจ้าเท่านั้น, แต่ทั้งมือและศีรษะด้วย.”

¹⁰พระเยซูตรัสแก่เขาว่า. “ผู้ที่อาบน้ำแล้วไม่ต้องการล้างตัวอีกเว้นแต่เท้า, เพราะสะอาดทั้งตัวแล้วท่านทั้งหลายก็สะอาด, แต่ไม่ใช่ทุกคน.”

¹¹เพราะพระองค์ทรงทราบว่าใครจะเป็นผู้มอบพระองค์ไว้ เหตุฉะนั้นพระองค์จึงตรัสว่า, “ท่านทั้งหลายไม่สะอาดทุกคน.”

¹²เมื่อพระองค์ทรงล้างเท้าเขาทั้งหลายแล้ว. และทรงฉลองพระองค์ชั้นนอกอีก, พระองค์จึงทรงนั่งลงตรัสแก่เขาว่า. “ท่านทั้งหลายเข้าใจถึงการซึ่งเราได้กระทำแก่ท่านนั้นแล้วหรือ

¹³ท่านทั้งหลายเรียกเราว่า ‘อาจารย์’ และ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า.’ ท่านว่าถูกแล้ว, เพราะเราเป็นอย่างนั้น.

¹⁴เหตุฉะนั้นถ้าเราผู้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า และอาจารย์ได้ล้างเท้าของท่านทั้งหลายๆ ควรจะล้างเท้าซึ่งกันและกัน.

¹⁵ด้วยว่าเราได้วางแบบอย่างให้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว, เพื่อให้ท่านทำเหมือนที่เราได้กระทำแก่ท่าน.

¹⁶เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, บ่าวจะเป็นใหญ่กว่านายก็หามิได้, และทูตจะเป็นใหญ่กว่าผู้ที่ใช้เขาไปก็หามิได้.

¹⁷ถ้าท่านทั้งหลายรู้สิ่งเหล่านั้นแล้วและประพฤติตาม, ท่านก็จะเป็นสุข.

¹⁸เรามิได้พูดถึงท่านทั้งหลายสิ้นทุกคน เรารู้จักผู้ที่เราได้เลือกไว้แล้ว แต่เราพูดเพื่อคำที่เขียนไว้แล้วในพระคัมภีร์จะสำเร็จได้ซึ่งว่า, ผู้ที่รับอาหารกับเราได้ยกส้นเท้าต่อเรา.

¹⁹ข้อความนี้เราบอกท่านทั้งหลายก่อนเกิดขึ้น. เพื่อเมื่อเกิดขึ้นแล้วท่านจะได้เชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น.

²⁰เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, ผู้ใดได้รับผู้ที่เราใช้ไป, ผู้นั้นก็รับเรา และผู้ใดได้รับเรา, ผู้นั้นได้รับพระองค์ที่ทรงใช้เรามา.”

²¹ครั้นพระเยซูตรัสอย่างนั้นแล้ว, พระองค์เป็นทุกข์ในพระทัยและตรัสเป็นคำพะยานว่า, “เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, ในพวกท่านมีผู้หนึ่งจะมอบเราไว้.”

²²เหล่าสาวกจึงมองหน้ากันสงสัยว่าพระองค์ได้ตรัสคำนั้นเล็งถึงผู้ใด.

²³ที่โต๊ะมีสาวกคนหนึ่งที่พระเยซูทรงรักเอนกายลงที่พระทรวงของพระองค์.

²⁴ซีโมนเปโตรจึงพะยักหน้าแก่สาวกคนนั้นให้ทูลถามว่า เป็นผู้ใดที่พระองค์ตรัสถึงนั้น.

²⁵สาวกคนนั้นยังเอนกายอยู่ที่พระทรวงของพระองค์จึงทูลถามพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, จะเป็นผู้ใด?”

²⁶พระเยซูตรัสตอบว่า, “เราจะเอาอาหารนี้จิ้มแล้วยื่นให้แก่ผู้ใดก็เป็นผู้นั้นแหละ.” เมื่อพระองค์ทรงจิ้มอาหารนั้นแล้ว, จึงส่งให้แก่ยูดาอิศการิโอดบุตรซีโมน.

²⁷เมื่อยูดากินอาหารนั้นแล้ว, ซาตานจึงเข้าสิงอยู่ในใจของเขา. พระเยซูจึงตรัสแก่เขาว่า, “ท่านจะกระทำอะไรก็จงกระทำโดยเร็วเถิด.”

²⁸แต่ในพวกนั้นที่นั่งรับประทานอาหารไม่มีผู้ใดเข้าใจว่า พระองค์ตรัสแก่เขาอย่างนั้นด้วยเหตุอะไร.

²⁹บางคนคิดว่าเป็นเพราะยูดาถือถุงเงิน, พระองค์จึงตรัสสั่งเขาให้ซื้อสิ่งซึ่งจะต้องการสำหรับการเลี้ยงนั้น, หรือเพื่อจะให้ทานแก่คนจน.

³⁰ฝ่ายยูดาเมื่อรับประทานอาหารแล้วจึงออกไปในขณะนั้น, เป็นเวลากลางคืน

³¹เมื่อยูดาออกไปแล้วพระเยซูจึงตรัสว่า, “เดี๋ยวนี้บุตรมนุษย์ก็ได้รับเกียรติยศ, และพระเจ้าก็ได้รับเกียรติยศเพราะบุตรมนุษย์

³²ถ้าพระเจ้าได้รับเกียรติยศเพราะพระบุตร, พระเจ้าจะประทานให้พระบุตรมีเกียรติยศในพระองค์เอง, และจะให้มีเกียรติยศเดี๋ยวนี้.

³³ลูกเล็กๆ เอ๋ย, เรายังอยู่กับเจ้าอีกหน่อยหนึ่ง. เจ้าจะแสวงหาเราแต่เหมือนเราได้บอกพวกยูดายว่า. ‘ที่เราไปนั้นท่านไปไม่ได้.’ บัดนี้เราก็บอกท่านทั้งหลายเหมือนกัน.

³⁴เราให้บัญญัติใหม่ไว้แก่เจ้าทั้งหลาย, คือให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน. เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วฉันใด, เจ้าจงรักซึ่งกันและกันด้วยฉันนั้น.

³⁵คนทั้งปวงจะรู้ได้ว่า เจ้าเป็นเหล่าสาวกของเรา ก็เพราะว่าเจ้าทั้งหลายรักซึ่งกันและกัน.”

³⁶ซีโมนเปโตรจึงทูลพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์จะไปที่ไหน?” พระเยซูตรัสตอบว่า, “ที่เราจะไปนั้นท่านจะตามไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้, แต่ภายหลังท่านจะตามเรา.”

³⁷เปโตรทูลพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, เหตุใดข้าพเจ้าจะตามพระองค์ไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้? ข้าพเจ้าจะยอมสละชีวิตเพราะเห็นแก่พระองค์.”

³⁸พระเยซูตรัสตอบว่า, “ท่านจะสละชีวิตของท่านเพราะเห็นแก่เราหรือ เราบอกท่านตามจริงว่า, ก่อนไก่ขันท่านจะปฏิเสธเราสามครั้ง.”