Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยฮัน 15 Bible Online

โยฮัน 15 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยฮัน 15

¹“เราเป็นต้นองุ่นแท้, และพระบิดาของเราเป็นผู้รักษา.

²ทุกสิ่งในเราที่มิได้เกิดผลพระองค์ทรงตัดทิ้งเสีย, และทุกกิ่งที่เกิดผลพระองค์ทรงลิดแขนงเพื่อจะให้เกิดผลมากขึ้น.

³บัดนี้ท่านทั้งหลายถูกลิดชำระให้สะอาดโดยคำที่เราได้กล่าวแก่ท่านแล้ว.

⁴จงเข้าสนิทอยู่ในเรา, และเราเข้าสนิทอยู่ในท่าน. กิ่งจะเกิดผลเองไม่ได้เว้นไว้ติดอยู่กับต้นฉันใด. ท่านทั้งหลายจะเกิดผลไม่ได้เว้นไว้ได้เข้าสนิทอยู่ในเราฉันนั้น.

⁵เราเป็นต้นองุ่น, ท่านทั้งหลายเป็นกิ่ง ผู้ใดที่เข้าสนิทอยู่ในเราและเราเข้าสนิทอยู่ในเขา, ผู้นั้นจะเกิดผลมาก เพราะถ้านอกจากเราแล้วท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย.

⁶ถ้าผู้ใดมิได้เข้าสนิทอยู่ในเรา, ผู้นั้นต้องถูกทิ้งเสียเหมือนกิ่ง, แล้วก็เหี่ยวแห้งไป, และเขารวบรวมไว้ทิ้งในไฟเผาเสีย.

⁷ถ้าท่านทั้งหลายเข้าสนิทอยู่ในเรา, และถ้อยคำของเราฝังอยู่ในท่านๆ จะขอสิ่งใดซึ่งท่านปรารถนาก็จะได้สิ่งนั้น

⁸พระบิดาของเราได้รับเกียรติยศเพราะสิ่งนี้, คือเมื่อท่านเกิดผลมาก, ท่านทั้งหลายจึงเป็นสาวกของเรา.”

⁹“พระบิดาได้ทรงรักเราฉันใด, เราก็รักท่านฉันนั้น ท่านทั้งหลายจงตั้งมั่นคงอยู่ในความรักของเรา.

¹⁰ถ้าท่านทั้งหลายประพฤติตามบัญญัติของเรา, ท่านจะตั้งมั่นคงอยู่ในความรักของเรา เหมือนเราได้ประพฤติตามพระบัญญัติของพระบิดา, และตั้งมั่นคงอยู่ในความรักของพระองค์

¹¹สิ่งเหล่านั้นเราได้บอกท่านทั้งหลายแล้ว, เพื่อความยินดีของเราจะได้อยู่ในท่าน, และความยินดีของท่านจะบริบูรณ์.

¹²นี่แหละเป็นบัญญัติของเรา, คือให้ท่านทั้งหลายรักกันและกันเหมือนเราได้รักท่าน

¹³ความรักใหญ่กว่านี้ไม่มี, คือว่าซึ่งผู้หนึ่งผู้ใดจะสละชีวิตของตัวเพื่อมิตรสหายของตน.

¹⁴ถ้าท่านทั้งหลายจะประพฤติตามที่เราสั่งท่านๆ จะเป็นมิตรสหายของเรา.

¹⁵เราไม่เรียกท่านทั้งหลายว่าบ่าวแล้ว เพราะบ่าวไม่รู้ว่านายทำอะไร แต่เราเรียกท่านว่ามิตรสหาย เพราะว่าสิ่งสารพัตรซึ่งเราได้ยินจากพระบิดาของเราๆ ได้สำแดงแก่ท่านแล้ว.

¹⁶ท่านทั้งหลายมิได้เลือกเรา, แต่เราได้เลือกท่านทั้งหลาย. และได้ตั้งท่านไว้เพื่อท่านจะไปเกิดผล. และผลของท่านจะอยู่ถาวร เพื่อเมื่อท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา, พระองค์จะทรงประทานสิ่งนั้นแก่ท่าน.

¹⁷สิ่งเหล่านี้เราสั่งท่านทั้งหลายไว้, เพื่อท่านจะรักซึ่งกันและกัน.

¹⁸ถ้าโลกนี้ชังท่านทั้งหลายๆ ก็รู้ว่าเขาได้ชังเราก่อน,

¹⁹ถ้าท่านทั้งหลายได้อยู่ฝ่ายโลกๆ ก็จะรักซึ่งเป็นของๆ โลกเอง แต่ว่าเพราะท่านมิได้อยู่ฝ่ายโลก, แต่เราได้เลือกท่านออกจากโลก, เหตุฉะนั้นโลกจึงชังท่าน

²⁰จงระลึกถึงคำที่เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายแล้วว่า บ่าวจะเป็นใหญ่กว่านายหามิได้ ถ้าเขาข่มเหงเราแล้ว, เขาคงจะข่มเหงท่านทั้งหลายด้วย ถ้าเขานับถือคำของเราแล้ว, เขาคงจะนับถือคำของท่านทั้งหลายด้าย.

²¹แต่สิ่งสารพัตรนั้นเขาจะกระทำแก่พวกท่านเพราะนามของเรา. เพราะเขาไม่รู้จักพระองค์ที่ทรงใช้เรามา.

²²ถ้าเรามิได้มาสั่งสอนเขาแล้ว. เขาคงไม่ได้มีความผิด แต่บัดนี้เขาไม่มี, ข้อแก้ตัว.

²³ผู้ที่ชังเราก็ชังพระบิดาของเราด้วย.

²⁴ถ้าเรามิได้กระทำกิจการท่ามกลางเขาซึ่งไม่มีผู้อื่นได้กระทำเลย. เขาคงไม่มีความผิด แต่เดี๋ยวนี้เขาได้เห็นและชังทั้งเราทั้งพระบิดาของเราด้วย.

²⁵แต่การนั้นเกิดขึ้นเพื่อคำที่เขียนไว้ในพระบัญญัติของเขาจะสำเร็จซึ่งว่า, เขาได้ชังเราโดยไม่มีเหตุ

²⁶แต่เมื่อพระองค์ผู้ช่วยที่เราจะใช้มาหาท่านทั้งหลายจากพระบิดา, คือพระวิญญาณแห่งความจริงที่มาจากพระบิดานั้นมาแล้ว, พระองค์นั้นจะเป็นพะยานถึงเรา

²⁷และท่านทั้งหลายเป็นพะยานด้วย, เพราะว่าท่านได้อยู่กับเราตั้งแต่แรก.”