Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โยฮัน 21 Bible Online

โยฮัน 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โยฮัน 21

¹ภายหลังเหตุการณ์เหล่านั้น. พระเยซูได้ทรงสำแดงพระองค์แก่เหล่าสาวกอีกที่ทะเลติเบเรีย ได้สำแดงพระองค์อย่างนี้.

²คือ ซีโมนเปโตร และโธมาทีเรียกว่าดิดุโม และนะธันเอลชาวบ้านคานามณฑลฆาลิลาย และบุตรทั้งสองของเซเบดาย และสาวกอีกสองคนอยู่พร้อมกัน.

³ซีโมนเปโตรบอกเขาว่า. “เราจะไปจับปลา.” สาวกอื่นๆ นั้นจึงว่า, “เราจะไปด้วย.” เขาทั้งหลายลงเรือพากันไป, และในคืนวันนั้นเขาไม่ได้ปลาเลย

⁴ครั้นรุ่งเช้าพระเยซูทรงยืนอยู่ที่ฝั่ง แต่เหล่าสาวกมิได้รู้ว่าเป็นองค์พระเยซู.

⁵พระเยซูจึงตรัสถามเขาว่า, “ลูกเอ๋ย, มีอะไรกินบ้างหรือ” เขาทูลตอบว่า, “ไม่มี.”

⁶พระองค์จึงตรัสสั่งเขาว่า, “จงทอดอวนลงข้างขวาเรือเถิดและจะได้ปลา.” เขาจึงทอดลงติดปลาเป็นอันมากจนลากอวนขึ้นไม่ได้.

⁷สาวกคนนั้นที่พระเยซูทรงรักจึงบอกเปโตรว่า, “เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า.” เมื่อเปโตรได้ยินว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า, เขาจึงหยิบเสื้อชั้นนอกมาสวมเพราะตัวเปล่าอยู่ แล้วกะโดดลงในทะเล

⁸สาวกอื่นๆ นั้นมาเรือเล็กลากอวนที่ติดปลานั้น, เพราะไม่สู้ไกลจากฝั่ง, ไกลประมาณห้าสิบวาเท่านั้น

⁹เมื่อเขาขึ้นบนฝั่งแล้วก็เห็นไฟถ่านติดอยู่ มีปลาวางบนไฟนั้นและมีขนมปังด้วย.

¹⁰พระเยซูตรัสแก่เขาว่า, “จงเอาปลาที่ท่านได้เดี๋ยวนี้มา.”

¹¹‘ซีโมนเปโตรจึงไปลากอวนขึ้นฝั่งเต็มด้วยปลาใหญ่ร้อยห้าสิบสามตัว ถึงมากอย่างนั้นอวนมิได้ขาด.

¹²พระเยซูตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า, “เชิญมารับประทานอาหารเถิด.” ในหมู่สาวกไม่มีใครอาจถามพระองค์ว่า, “ท่านเป็นผู้ใด?” เพราะเขารู้อยู่ว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า.

¹³พระเยซูทรงดำเนินเข้ามาทรงหยิบขนมปังกับปลาแจกให้เขาทั้งหลาย.

¹⁴นี่เป็นครั้งที่สามที่พระเยซูทรงสำแดงพระองค์แก่เหล่าสาวกภายหลังพระองค์ทรงคืนพระชนม์แล้ว

¹⁵เมื่อรับประทานอาหารแล้วพระเยซูจึงตรัสแก่ซีโมนเปโตรว่า, “ซีโมนบุตรโยฮันเอ๋ย, ท่านรักเรามากกว่าคนเหล่านี้หรือ” เขาทูลตอบพระองค์ว่า, “จริงอยู่. พระองค์เจ้าข้า, พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้าเป็นมิตรกับพระองค์.” พระองค์จึงตรัสสั่งเขาว่า, “จงเลี้ยงลูกแกะของเราเถิด.”

¹⁶พระองค์จึงตรัสถามเปโตรครั้งที่สองว่า, “ซีโมนบุตรโยฮันเอ๋ย, ท่านรักเราหรือ” เปโตรทูลตอบพระองค์ว่า, “จริงอยู่, พระองค์เจ้าข้า, พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้าเป็นมิตรกับพระองค์.” พระองค์จึงตรัสสั่งเขาว่า, “จงเลี้ยงรักษาแกะของเราเถิด.”

¹⁷พระองค์ตรัสถามเขาครั้งที่สามว่า, “ซีโมนบุตรโยฮันเอ๋ย, ท่านเป็นมิตรกับเราหรือ” เปโตรก็เป็นทุกข์ในใจเพราะพระองค์ทรงถามเขาครั้งที่สามว่า. “ท่านเป็นมิตรกับเราหรือ” เขาทูลตอบพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์ทรงทราบสารพัตรทุกสิ่ง, พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพเจ้าเป็นมิตรกับพระองค์” พระเยซูจึงตรัสแก่เขาว่า. “จงเลี้ยงแกะของเราเถิด.

¹⁸เราบอกท่านตามจริงว่า, เมื่อท่านยังหนุ่มท่านได้คาดเอวเองและเดินไปตามที่ท่านปรารถนา, แต่เมื่อท่านแก่แล้ว ท่านจะยื่นมือออกและคนอื่นจะคาดเอวให้ท่าน. และพาท่านไปที่ท่านไม่ปรารถนาจะไป.”

¹⁹พระองค์ตรัสอย่างนั้นสำคัญว่าเปโตรจะถวายเกียรติยศแก่พระเจ้าด้วยความตายอย่างไร, ครั้นพระองค์ตรัสเช่นนั้นแล้วจึงสั่งเปโตรว่า, “ตามเรามาเถิด.”

²⁰เปโตรเหลียวหลังเห็นสาวกคนนั้นที่พระเยซูทรงรักตามมา, คือสาวกที่เอนตัวลงที่พระทรวงของพระองค์เมื่อรับประทานอาหารอยู่นั้น และทูลถามว่า, พระองค์เจ้าข้า, ผู้ที่มอบพระองค์นั้นคือผู้ใด?”

²¹เปโตรเห็นคนนั้นแล้วเขาจึงทูลถามพระเยซูว่า, “พระองค์เจ้าข้า, จะเป็นอย่างไรแก่คนนี้?”

²²พระเยซูตรัสแก่เขาว่า, “ถ้าเราจะใคร่ให้เขาคอยจนเรามานั้น, จะเป็นธุระอะไรแก่ท่านเล่า? ท่านจงตามเรามาเถิด.”

²³เหตุฉะนั้นคำนี้จึงลือไปท่ามกลางพวกพี่น้องว่า สาวกคนนั้นจะไม่ตาย ฝ่ายพระเยซูมิได้ตรัสแก่เขาว่า สาวกคนนั้นจะไม่ตาย, แต่ตรัสว่า, “ถ้าเราจะใคร่ให้เขาคอยจนเรามานั้น, จะเป็นธุระอะไรแก่ท่านเล่า?”

²⁴สาวกคนนี้แหละที่ได้เป็นพะยานถึงเหตุการณ์เหล่านี้, และได้จดเขียนคำเหล่านี้ไว้. และเรารู้ว่าคำพะยานของเขาเป็นความจริง

²⁵มีอีกหลายสิ่งที่พระเยซูได้ทรงกระทำ ถ้าจะจดเขียนไว้ให้หมดทุกสิ่ง, ข้าพเจ้าคาดว่า โลกนี้น่าจะไม่พอไว้หนังสือที่จะเขียนนั้น