Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 กิจการ 21 Bible Online

กิจการ 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

กิจการ 21

¹เมื่อพวกเราลาเขาเหล่านั้นแล้ว ก็ลงเรือแล่นตรงไปยังเกาะโกศ อีกวันหนึ่งก็มาถึงเกาะโรโด เมื่อออกจากที่นั่นก็มายังเมืองปะตารา.

²เราได้พบเรือลำหนึ่งที่ไปเมืองฟอยนิเก, เราจึงลงเรือลำนั้นต่อไป.

³ครั้นแลเห็นเกาะกุบโรแล้ว, เราก็ผ่านเกาะนั้นไปข้างขวาแล่นไปยังมณฑลซุเรีย จอดเรือที่ท่าเมืองตุโร, เพราะจะถ่ายของบรรทุกที่นั่น.

⁴เมื่อพบเหล่าสาวกแล้ว เราจึงพักอยู่ที่นั่นเจ็ดวัน. สาวกบางคนได้เตือนเปาโลโดยพระวิญญาณมิให้ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม

⁵แต่เมื่อล่วงไปเจ็ดวันแล้วพวกเราก็ลาไป สาวกทั้งหลายกับทั้งภรรยาและบุตรได้ส่งพวกเราออกจากเมือง, แล้วเราทั้งหลายก็ได้คุกเข่าลงอธิษฐานที่ฝั่งทะเล, และคำนับลาซึ่งกันและกัน.

⁶พวกเราก็ลงเรือ, และเขาก็กลับไปบ้านของเขา

⁷ครั้นพวกเราแล่นเรือมาจากเมืองตุโรถึงเมืองโตละมายแล้วก็สิ้นทางทะเล เราจึงคำนับพวกพี่น้องและได้พักอาศัยอยู่กับเขาวันหนึ่ง.

⁸ครั้นรุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งเราก็ลาไป. เมื่อมาถึงเมืองกายขาไรอาจึงเข้าไปในบ้านของฟีลิบผู้ป่าวประกาศกิตติคุณ, ซึ่งเป็นคนหนึ่งในจำพวกเจ็ดคนนั้น เราจึงอาศัยอยู่กับท่าน.

⁹ฟีลิบมีบุตรีพรหมจารีสี่คนซึ่งเป็นผู้ทำนาย.

¹⁰ครั้นเราอยู่ที่นั่นหลายวันแล้วมีผู้ทำนายคนหนึ่งลงมาจากมณฑลยูดายชื่ออะฆะโบ.

¹¹ครั้นมาถึงเรา เขาก็เอาเครื่องคาดเอวของเปาโล ผูกมือและเท้าของตนกล่าวว่า, “พระวิญญาณบริสุทธิ์ตรัสว่า. ‘พวกยูดายในกรุงยะรูซาเลมจะผูกมัดคนที่เป็นเจ้าของเครื่องคาดเอวนี้ มอบไว้ในมือของคนต่างชาติ.’ ”

¹²ครั้นเราได้ยินดังนั้น, เรากับคนทั้งหลายซึ่งอยู่ที่นั่น จึงอ้อนวอนเปาโลมิให้ขึ้นไปกรุงยะรูซาเลม.

¹³ฝ่ายเปาโลตอบว่า, “เหตุไฉนท่านทั้งหลายจึงร้องไห้และทำให้ข้าพเจ้าช้ำใจ? ด้วยข้าพเจ้าเต็มใจพร้อมที่จะไปให้เขาผูกมัดไว้อย่างเดียวก็หามิได้, แต่เต็มใจพร้อมจะตายที่ในกรุงยะรูซาเลมด้วย เพราะเห็นแก่พระนามของพระเยซูคริสต์เจ้า.”

¹⁴เมื่อท่านไม่ยอมฟังตามคำชักชวน, เราก็หยุดพูดและกล่าวว่า, “ขอให้เป็นไปตามพระทัยพระเจ้าเถิด.”

¹⁵อยู่มาภายหลังเราจึงจัดแจงสิ่งของ, และขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม.

¹⁶สาวกบางคนที่มาจากเมืองกายซาไรอาก็ได้ไปกับเรา เขานำเราไปหาคนหนึ่งชื่อนาโซนชาวเกาะกุบโรผู้เป็นสาวกเก่าแก่ จะให้เราอาศัยอยู่กับคนนั้น

¹⁷เมื่อเรามาถึงกรุงยะรูซาเลมแล้ว, พวกพี่น้องก็รับรองเราไว้ด้วยความยินดี.

¹⁸ครั้นรุ่งขึ้น เปาโลกับเราทั้งหลายจึงเข้าไปหายาโกโบและบรรดาผู้ปกครองก็อยู่พร้อมกันที่นั่น.

¹⁹เมื่อเปาโลคำนับท่านเหล่านั้นแล้ว, จึงได้กล่าวถึงเหตุการณ์ทั้งปวงเป็นลำดับ, ซึ่งพระเจ้าทรงโปรดกระทำโดยการสั่งสอนของท่านในท่ามกลางคนต่างชาติ.

²⁰ครั้นคนทั้งหลายได้ยินจึงสรรเสริญพระเจ้า และกล่าวแก่เปาโลว่า, “พี่เอ๋ย, ท่านเห็นว่ามีชาติยูดายสักกี่พันคนที่เชื่อถือ แล้วมีใจร้อนรนในการถือพระบัญญัติ.

²¹เขาทั้งหลายได้ยินถึงท่านว่า ท่านได้สั่งสอนบรรดาคนชาติยูดายที่อยู่ในท่ามกลางชาวต่างชาติให้ละทิ้งโมเซ, และว่าเขาไม่ควรจะให้บุตรของตนรับพิธีสุนัด หรือประพฤติตามธรรมเนียมเก่านั้น.

²²เรื่องนั้นเป็นอย่างไร? คนทั้งหลายคงจะได้ทราบว่าท่านมาแล้ว.

²³เหตุฉะนั้นจงกระทำอย่างนี้ ตามที่เราจะบอกแก่ท่าน, คือว่าเรามีสี่คนซึ่งได้บนตัวไว้

²⁴ท่านจงพาคนเหล่านั้นไปชำระตัวด้วยกันกับเขา. และเสียเงินแทนเขา, เพื่อเขาจะได้โกนศีรษะ คนทั้งหลายจึงจะรู้ว่าความที่เขาได้ยินถึงท่านนั้นเป็นความเท็จ, แต่ท่านเองเป็นผู้ประพฤติตัวเรียบร้อยและรักษาพระบัญญัติอยู่.

²⁵แต่ฝ่ายคนต่างชาติที่เชื่อนั้น. เราได้เขียนจดหมายตัดสินมิให้เขาถือเช่นนั้น, แต่ให้เขาทั้งหลายงดไม่รับประทานของซึ่งบูชาแก่รูปพระเท็จ. ไม่รับประทานเลือด, ไม่รับประทานเนื้อสัตว์ที่รัดคอตาย. และไม่ทำการผิดประเวณี.”

²⁶เปาโลจึงพาสี่คนนั้นไป, และวันรุ่งขึ้นได้ชำระตัวด้วยกันกับเขา. แล้วจึงเข้าไปในโบสถ์ประกาศวันที่การชำระนั้นจะสำเร็จ. คือวันที่จะทำเครื่องบูชามาถวายเพื่อคนเหล่านั้นทุกค

²⁷ครั้นเกือบจะสิ้นเจ็ดวันแล้ว, พวกยูดายที่มาจากมณฑลอาเซีย เมื่อเห็นเปาโลในโบสถ์จึงยุยงประชาชนแล้วจับเปาโล,

²⁸ร้องว่า, “ชนชาติยิศราเอลเอ๋ย, จงช่วยกันเถิด คนนี้เป็นผู้ที่ได้เสี้ยมสอนคนทั้งปวงทุกตำบลให้เป็นศัตรูต่อพลเมืองต่อพระบัญญัติและต่อสถานนี้ และยิ่งกว่านั้นอีก, เขาได้พาคนชาติเฮเลนเข้ามาในโบสถ์ด้วย, จึงทำให้ที่บริสุทธิ์นั้นเป็นที่มลทินไป.”

²⁹ด้วยแต่ก่อนนั้นคนเหล่านนได้เห็นโตรฟีโมชาวเมืองเอเฟโซอยู่กับเปาโลในเมือง, เขาจึงคาดว่าเปาโลได้พาคนนั้นเข้ามาในโบสถ์.

³⁰แล้วคนทั้งเมืองก็ฮือกันขึ้น, คนทั้งหลายก็วิ่งเข้าไปรวมกัน, และจับเปาโลลากออกจากโบสถ์, แล้วก็ปิดประตูเสียในทันใดนั้น.

³¹เมื่อเขากำลังหาช่องจะฆ่าเปาโล, ข่าวนั้นลือไปยังนายทหารใหญ่คือนายพันว่า กรุงยะรูซาเลมเกิดการวุ่นวายขึ้นทั้งเมือง.

³²ในทันใดนั้น นายทหารจึงคุมพวกทหารคับนายร้อยวิ่งไปยังคนทั้งปวง. เมื่อเขาทั้งหลายเห็นนายพันกับพวกทหารมาจึงหยุดตีเปาโล.

³³นายพันจึงเข้าไปใกล้ แล้วจับเปาโล สั่งให้เอาโซ่สองเส้นล่ามไว้, แล้วถามว่า ท่านเป็นใครและได้ทำอะไรบ้าง. บางคนในหมู่คนเหล่านั้นร้องว่าอย่างนี้,

³⁴บางคนว่าอย่างนั้น เมื่อนายพันรู้ความแน่ไม่ได้เพราะวุ่นวายมาก, จึงสั่งให้พาเปาโลเข้าไปในป้อม.

³⁵ครั้นมาถึงบันไดป้อมแล้ว พวกทหารจึงยกเปาโลขึ้น เพราะคนทั้งปวงกำลังคอยทำร้าย

³⁶ด้วยคนทั้งปวงเหล่านั้นตามไปร้องว่า, “จงเอาเขาไปฆ่าเสีย.”

³⁷เมื่อพวกทหารจะพาเปาโลเข้าไปในป้อม เปาโลจึงกล่าวแก่นายพันว่า. “ข้าพเจ้าจะพูดกับท่านสักหน่อยได้หรือ” นายพันจึงถามว่า. “เจ้าพูดภาษาเฮเลนเป็นหรือ

³⁸เจ้าเป็นชาวอายฆุปโตซึ่งได้ทำการวุ่นวายแต่ก่อน. และพาผู้ร้ายสี่พันคนเข้าไปในป่ามิใช่หรือ”

³⁹แต่เปาโลตอบว่า. “ข้าพเจ้าเป็นชาติยูดายซึ่งเกิดในเมืองตาระโซ มณฑลกิลิเลีย. ไม่ใช่พลเมืองของเมืองย่อมๆ ข้าพเจ้าขออนุญาตท่านให้ข้าพเจ้าพูดกับคนทั้งปวง.”

⁴⁰ครั้นนายพันยอมแล้ว เปาโลจึงยืนอยู่ที่บันไดป้อมโบกมือกับคนทั้งปวง. เมื่อคนทั้งปวงนิ่งเงียบลงแล้ว, ท่านจึงกล่าวแก่เขาเป็นภาษาเฮ็บรายว่า

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 กิจการ​ 21 Bible Online

กิจการ​ 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

กิจการ​ 21

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 กิจการ 21 Bible Online

กิจการ 21 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

กิจการ 21