Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 กิจการ 22 Bible Online

กิจการ 22 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

กิจการ 22

¹“ดูก่อนท่านพี่น้องกับบิดาทั้งหลาย, ขอจงฟังคำให้การซึ่งข้าพเจ้าจะกล่าวแก้คดีให้ท่านฟังในบัดนี้.”

²ครั้นเขาทั้งหลายได้ยินท่านพูดภาษาเฮ็บราย, เขาก็ยิ่งเงียบลงกว่าก่อน, เปาโลจึงกล่าวว่า,

³“ข้าพเจ้าเป็นคนชาติยูดาย, เกิดในเมืองตาระโซมณฑลกิลิเกีย, แต่ได้เติบโตขึ้นในเมืองนี้, และได้เล่าเรียนกับท่านอาจารย์ฆามาลิเอล ตามบัญญัติของบรรพบุรุษของเราโดยถี่ถ้วนทุกประการ, จึงได้มีใจร้อนรนในการปฏิบัติพระเจ้าเหมือนอย่างท่านทั้งหลายในทุกวันนี้.

⁴ข้าพเจ้าได้ข่มเหงคนทั้งหลายที่ถือในทางนี้จนถึงตาย, และได้ผูกมัดเขาจำไว้ในคุกทั้งชายและหญิง,

⁵ตามที่มหาปุโรหิตกับผู้เฒ่าทั้งหลายอาจเป็นพะยานแก่ข้าพเจ้าได้, เพราะข้าพเจ้าได้ถือหนังสือของท่านผู้นั้นไปย้งพวกพี่น้องในเมืองดาเมเซ็ก ให้จับมัดคนทั้งหลายพามายังกรุงยะรูซาเลมเพื่อจะทำโทษเสีย

⁶ครั้นเมื่อข้าพเจ้ากำลังเดินทางไปใกล้จะถึงเมืองดาเมเซ็กเป็นเวลาเที่ยง, ในบัดเดี๋ยวนั้น มีแสงสว่างอันกล้าส่องมาจากฟ้าล้อมข้าพเจ้าไว้.

⁷ข้าพเจ้าจึงล้มลงที่ดินและได้ยินพระสุรเสียงตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, “เซาโล, เซาโล, เจ้าข่มเหงเราทำไม?”

⁸ข้าพเจ้าจึงทูลตอบว่า, “พระองค์เจ้าข้า, ท่านเป็นผู้ใด?” พระองค์จึงตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, “เราคือเยซูชาวนาชาเร็ธซึ่งเจ้าข่มเหงนั้น.”

⁹ฝ่ายคนทั้งหลายที่อยู่กับข้าพเจ้าได้เห็นแสงสว่าง. แต่พระสุรเสียงที่ตรัสแก่ข้าพเจ้านั้นเขาหาได้ยินไม่.

¹⁰ข้าพเจ้าจึงทูลถามว่า. “พระองค์เจ้าข้า, ข้าพเจ้าจะต้องทำประการใด?” พระองค์จึงตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, “จงลุกขึ้นเข้าไปในเมืองดาเมเซ็ก, และที่นั่นเขาจะบอกเจ้าให้รู้ถึงการทุกสิ่งซึ่งได้กำหนดไว้ให้เจ้ากระทำนั้น.”

¹¹เมื่อข้าพเจ้าเห็นอะไรไม่ได้เนื่องจากรัศมีอันแรงกล้านั้น. คนที่มาด้วยกันกับข้าพเจ้าก็จูงมือพาข้าพเจ้าเข้าไม่ในเมืองดาเมเซ็ก

¹²มีคนหนึ่งชื่ออะนาเนีย, เป็นคนสัตย์ซื่อตามพระบัญญัติ. และมีชื่อเสียงดี เป็นที่นับถือแก่พวกยูดายทั้งปวงซึ่งอยู่ที่นั่น.

¹³ท่านได้มาหาข้าพเจ้าและยืนอยู่ใกล้ กล่าวว่า. ‘พี่เซาโลเอ๋ย. จงเห็นได้เถิด’ ข้าพเจ้าจึงเห็นได้ในเวลานั้น

¹⁴ท่านจึงกล่าวว่า. ‘พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราได้ทรงเลือกท่านไว้, ประสงค์จะให้ท่านรู้จักน้ำพระทัยของพระองค์, ให้ท่านเห็นพระองค์ผู้ชอบธรรมนั้น, และให้ได้ยินพระสุรเสียงจากพระโอษฐ์ของพระองค์

¹⁵เพราะว่าท่านจะเป็นพะยานฝ่ายพระองค์ ให้คนทั้งปวงทราบถึงเหตุการณ์ซึ่งท่านได้เห็นและได้ยินนั้น.

¹⁶เดี๋ยวนี้ท่านจะรอช้าอยู่ทำไม? จงลุกขึ้นรับบัพติศมาลบล้างความผิดของท่านเสีย, และอธิษฐานออกพระนามของพระองค์เถิด.’

¹⁷เมื่อข้าพเจ้ากลับมายังกรุงยะรูซาเลมและกำลังอธิษฐานอยู่ในโบสถ์, ก็เห็นนิมิตต์

¹⁸คือข้าพเจ้าได้เห็นพระองค์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, ‘จงรีบออกไปจากกรุงยะรูซาเลม, ด้วยว่าเขาจะไม่รับคำของเจ้าซึ่งอ้างพะยานถึงเรา.’

¹⁹ข้าพเจ้าจึงทูลว่า. ‘พระองค์เจ้าข้า, คนเหล่านั้นทราบอยู่ว่า ข้าพเจ้าได้จับคนทั้งหลายที่เชื่อถือพระองค์ไปใส่คุกและเฆี่ยนตีธรรมศาลาทุกแห่ง

²⁰และเมื่อเขาทำให้โลหิตของซะเตฟาโนผู้เป็นพะยานฝ่ายพระองค์ตกนั้น, ข้าพเจ้าได้ยืนอยู่ใกล้และเห็นชอบในการนั้นด้วย, และข้าพเจ้าได้เป็นคนเฝ้าเสื้อผ้าของคนที่ฆ่าซะเตฟาโนนั้น.’

²¹แล้วพระองค์ได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า. ‘จงไปเถิด, เราจะใช้ให้เจ้าไปไกลไปหาคนต่างชาติ.’ ”

²²เขาทั้งหลายได้ฟังเปาโลกล่าว, พอถึงคำนั้นแล้วก็ร้องเสียงดังว่า, “คนเช่นนี้อยู่หนักแผ่นดิน ไม่ควรจะให้เขามีชีวิตอยู่”

²³เมื่อเขาทั้งหลายกำลังโห่ร้อง และถอดเสื้อ เอาผงคลีดินชัดขึ้นไปในอากาศ,

²⁴นายพันจึงสั่งให้พาเปาโลเข้าไปในป้อม. และสั่งให้ไต่สวนโดยโบยตี, เพื่อจะรู้ได้ว่าเขาร้องปรักปรำท่านด้วยเหตุประการใด.

²⁵ครั้นเอาเชือกหนังมัดเปาโล, ท่านจึงถามนายร้อยซึ่งยืนอยู่ที่นั่นว่า, “การที่จะเฆี่ยนคนที่เป็นชาติโรมันก่อนพิพากษาปรับโทษนั้นถูกตามกฎหมายหรือ”

²⁶เมื่อนายร้อยได้ยินแล้วจึงไปบอกนายพันว่า, “คนนั้นเป็นชาติโรมันท่านจะให้ทำอย่างไร?”

²⁷ฝ่ายนายพันจึงไปหาเปาโลถามว่า, “ท่านเป็นชาติโรมันหรือ จงบอกเราเถิด.” เปาโลจึงตอบว่า, “ข้าพเจ้าเป็นชาติโรมัน.”

²⁸นายพันจึงว่า, “ซึ่งเราเป็นชาติโรมันได้นั้นเราต้องเสียเงินมาก.” เปาโลจึงตอบว่า, “ข้าพเจ้าเป็นชาติโรมันโดยกำเนิด.”

²⁹ขณะนั้นคนทั้งหลายที่จะไต่สวนเปาโลก็ได้ละท่านไปทันที. และนายพันเมื่อทราบว่า เปาโลเป็นชาติโรมันก็ตกใจกลัวเพราะได้มัดท่านไว้

³⁰ครั้นวันรุ่งขึ้นนายพันอยากจะรู้แน่ว่าพวกยูดายได้กล่าวหาเปาโลด้วยเหตุใด, จึงให้ถอดเครื่องจำเปาโล สั่งให้พวกปุโรหิตใหญ่กับบรรดาพวกที่ปรึกษาประชุมกัน, แล้วพาเปาโลลงไปให้ยืนอยู่ในที่ประชุม