Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 กิจการ 25 Bible Online

กิจการ 25 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

กิจการ 25

¹ครั้นเมื่อเฟศโตเข้ารับราชการได้สามวันแล้ว, จึงออกจากเมืองกายซาไรอาขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม.

²ปุโรหิตใหญ่กับคนสำคัญๆ ทั้งหลายในพวกยูดายมาฟ้องเปาโลต่อท่าน, และได้วิงวอน

³ขอให้เอื้อเฟื้อเขาโดยสั่งให้ส่งเปาโลขึ้นมายังกรุงยะรูซาเลม, เพื่อเขาจะได้มีช่องฆ่าเสียที่กลางทาง.

⁴ฝ่ายเฟศโตจึงตอบว่า เปาโลนั้นยังถูกคุมไว้ในเมืองกายซาไรอา, และอีกหน่อยหนึ่งท่านเองก็จะกลับไปยังเมืองนั้น.

⁵เหตุฉะนั้นท่านจึงว่า, “ถ้าเปาโลมีความผิดสิ่งหนึ่งสิ่งใด, ให้คนสำคัญๆ ในพวกท่านลงไปด้วยกันยื่นฟ้องเอาเถิด.”

⁶เมื่อท่านพักอยู่ที่นั่นในราวแปดหรือสิบวันแล้ว, ก็ได้ลงไปยังเมืองกายซาไรอา. ครั้นรุ่งขึ้นท่านจึงนั่งบัลลังก์และสั่งให้พาเปาโลเข้ามา.

⁷ครั้นเปาโลเข้ามาแล้ว, พวกยูดายที่มาจากกรุงยะรูซาเลมก็ยืนล้อมไว้รอบ, และกล่าวใส่ความเปาโลเป็นข้อสำคัญๆ หลายข้อ, แต่หาหลักฐานมาพิสูจน์ไม่ได้.

⁸เปาโลจึงแก้คดีว่า, “ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดผิดกฎหมายของพวกยูดาย, หรือต่อโบสถ์, หรือต่อกายะซา.”

⁹ฝ่ายเฟศโตใคร่จะเอาความชอบกับพวกยูดายจึงถามเปาโลว่า, “เจ้าอยากจะขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลมให้เราชำระความเรื่องนี้ที่นั่นหรือ”

¹⁰เปาโลตอบว่า, “ข้าพเจ้าก็กำลังยืนอยู่ต่อหนาบัลลังก์ของกายะซาอยู่แล้ว, ก็สมควรจะพิพากษาข้าพเจ้าเสียที่นี่. ตามที่ท่านทราบอยู่แล้ว, ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำผิดต่อพวกยูดาย.

¹¹ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำผิค, และได้กระทำอะไรที่ควรจะมีโทษถึงตาย, ข้าพเจ้าก็ยอมตายไม่ขัดขืน. แต่ถ้าเรื่องที่เขาฟ้องข้าพเจ้านั้นไม่จริงแล้ว, ไม่มีผู้ใดมีอำนาจจะมอบข้าพเจ้าให้เขาได้. ข้าพเจ้าขออุทธรณ์ถึงกายะซา.”

¹²ฝ่ายเฟศโตเมื่อพูดกับพวกที่ปรึกษาแล้วจึงตอบว่า, “เมื่อเจ้าได้อุทธรณ์ถึงกายะซาดังนี้แล้ว, เจ้าจะต้องไปเฝ้ากายะซา.”

¹³ครั้นล่วงไปหลายวันแล้ว กษัตริย์อะฆะริปากับพระชายาของท่านชื่อเบระนิเกก็เสด็จมาเยยี่มแสดงความนับถือแก่เฟศโตยังเมืองกายซาไรอา.

¹⁴โดยเหตุที่ท่านค้างอยู่ที่นั่นหลายวัน, เฟศโตจึงเล่าเรื่องคดีของเปาโลให้กษัตริย์ฟังว่า, “มีคนหนึ่งซึ่งเฟลิกซ์ได้ขังทิ้งไว้.

¹⁵เมื่อข้าพเจ้าได้ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม, พวกปุโรหิตกับพวกผู้เฒ่าของพวกยูดายมาฟ้อง, ใคร่จะให้ข้าพเจ้าตัดสินลงโทษเขา.

¹⁶ข้าพเจ้าจึงตอบว่า ไม่ใช่ธรรมเมียมของชาติโรมันที่จะพิพากษาลงโทษคนหนึ่งคนใดถึงตาย, ก่อนที่โจทก์กับจำเลยมาพร้อมหน้ากัน และให้จำเลยมีโอกาสแก้คดีในข้อหานั้น.

¹⁷ครั้นพวกโจทก์กับจำเลยมาพร้อมกันที่นี่แล้ว, ข้าพเจ้าก็มิได้รอช้า. ในวันรุ่งขึ้นข้าพเจ้าได้นั่งบัลลังก์ และสั่งให้พาจำเลยเข้ามา.

¹⁸เมื่อพวกโจทก์ยืนขึ้น, เขามิได้กล่าวหาจำเลยเหมือนข้าพเจ้าคาดไว้นั้น.

¹⁹เป็นแต่เพียงปัญหาเถียงกันด้วยเรื่องลัทธิสาสนาของเขาเอง, และด้วยเรื่องคนหนึ่งที่ชื่อเยซูซึ่งตายแล้ว แต่เปาโลยืนยันว่ายังเป็นอยู่.

²⁰เมื่อข้าพเจ้ายังสงสัยอยู่ว่าจะชำระความนั้นอย่างไรดี, จึงถามเปาโลว่า จะใคร่ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลมให้ชำระความนั้นที่นั่นหรือไม่.

²¹แต่เมื่อเปาโลได้อุทธรณ์ขอให้งดไว้เพื่อให้ความทราบถึงมหากษัตริย์, ข้าพเจ้าจึงสั่งให้คุมตัวไว้จนกว่าจะส่งตัวไปถึงกายะซาได้”

²²อะฆะริปาจึงกล่าวแก่เฟศโตว่า, “ข้าพเจ้าจะใคร่ฟังปากคำคนนั้นด้วย.” เฟศโตจึงกล่าวว่า, “พรุ่งนี้ท่านจะได้ฟังเขา.”

²³ครั้นวันรุ่งขึ้นอะฆะริปากับเบระนิเก เสด็จมาพร้อมด้วยราชบริพารเป็นสง่าผ่าเผยมาก. จึงได้เข้าไปประทับบ้านที่ออกขุนนางพร้อมกับนายพันและคนสำคัญๆ ทั้งหลายในเมืองนั้น แล้วเฟศโตจึงสั่งให้พาเปาโลเข้ามา.

²⁴เฟศโตจึงกล่าวว่า, “ดูก่อน ท่านกษัตริย์อะฆะริปาและท่านทั้งหลายที่อยู่ด้วยกันที่นี่, ท่านทั้งหลายเห็นคนนี้. ที่บรรดาพวกยูดายได้วิงวอนข้าพเจ้าทั้งในกรุงยะรูซาเลมและที่นี่ด้วย, ร้องว่าเขาไม่ควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไป

²⁵แต่ข้าพเจ้าเห็นว่าเขาไม่ได้ทำผิดสิ่งไรที่ควรจะต้องตาย และเพราะเขาเองได้อุทธรณ์ถึงมหากษัตริย์, ข้าพเจ้าตั้งใจว่าจะส่งเขาไป.

²⁶ข้าพเจ้าไม่มีรายงานอะไรแน่นอนเรื่องคนนี้ที่จะถวายเจ้านายของข้าพเจ้า. เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงพาเขาออกมาต่อหน้าท่านทั้งหลาย, มีกษัตริย์อะฆะริปาเป็นประธาน, หวังว่าเมื่อไต่สวนแล้วจะมีเรื่องพอที่จะถวายรายงานไปได้บ้าง.

²⁷เพราะข้าพเจ้าเห็นว่า, ที่จะส่งแต่จำเลยไม่, และมิได้ส่งข้อหาไปด้วย, ก็เป็นการเหลวใหลไม่ได้เรื่อง.”