Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โรม 14 Bible Online

โรม 14 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โรม 14

¹ฝ่ายคนที่ยังอ่อนในความเชื่อ เคร่งในข้อหยุมๆ หยิมๆ ก็จงรับเขาไว้, แต่มิใช่เพื่อจะได้เถียงกันด้วยข้อที่เชื่อต่างกันนั้น.

²คนหนึ่งถือว่าจะกินของสารพัตรได้ แต่อีกคนหนึ่งที่ยังอ่อนในความเชื่อก็กินผักเท่านั้น.

³อย่าให้คนที่กินนั้นดูหมิ่นคนที่มิได้กิน และอย่าให้คนที่มิได้กินนั้นกล่าวโทษคนที่ได้กิน. เหตุว่าพระเจ้าได้ทรงโปรดรับเขาแล้ว.

⁴ท่านคือผู้ใดเล่าจึงปรับโทษบ่าวของคนอื่น? บ่าวคนนั้นจะได้ดีหรือจะล่มจมก็สุดแล้วแต่นายของตัว. เขาคงจะได้ดีแน่นอน, ด้วยว่าพระเจ้าทรงฤทธิ์อาจให้เขาได้ดีได้

⁵คนหนึ่งถือว่าวันหนึ่งดีกว่าวันอื่น, แต่คนอื่นๆ ถือว่าทุกวันเหมือนกันให้ทุกคนเชื่อตามความเห็นแน่ในใจของตนเอง.

⁶ผู้ที่ถือวันก็ถือเพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า และผู้ที่กินก็ได้กินเพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า, ด้วยว่าเขาขอบพระคุณพระเจ้า, และผู้ที่มิได้กินก็มิได้กินเพราะเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า, และยังขอบพระคุณพระเจ้า.

⁷ด้วยว่าในพวกเราไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองฝ่ายเดียว, และไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดตายเพื่อตัวเองฝ่ายเดียว.

⁸ด้วยว่าถ้าเราทั้งหลายมีชีวิตอยู่ก็มีเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า, ถ้าเราตายก็ตายเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุฉะนั้นถ้าเรามีชีวิตอยู่ก็ดีหรือตายก็ดี, เราเป็นคนขององค์พระผู้เป็นเจ้า.

⁹ด้วยว่าเพราะเหตุนั้นเองพระคริสต์จึงได้ทรงปลงพระชนม์และได้ทรงคืนพระชนม์อีก, เพื่อจะได้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของคนตายและคนเป็น

¹⁰แต่ฝ่ายท่าน, เหตุไฉนท่านางพิพากษาพี่น้องของตัว? หรืออีกประการหนึ่ง, ไฉนท่านจึงประมาทพี่น้องของตัว? ด้วยว่าเราทั้งหมดต้องยืนต่อหนาบัลลังก์ของพระเจ้า.

¹¹เพราะว่ามีคำเขียนไว้ว่า, องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสว่า, “เรามีชีวิตอยู่แน่นอนฉันใด, หัวเข่าทุกหัวเข่าจะต้องคุกลงต่อเรา, และลิ้นทุกลิ้นจะต้องร้องสรรเสริญพระเจ้า.”

¹²เหตุฉะนั้นเราทั้งหลายทุกคนต้องให้การด้วยตัวเองแก่พระเจ้า

¹³เพราะฉะนั้นอย่าให้เราทั้งหลายพิพากษาซึ่งกันและกันเลยแต่กระทำเช่นนี้ดีกว่า, คืออย่าให้ผู้หนึ่งผู้ใดวางสิ่งซึ่งให้สะดุด หรือสิ่งซึ่งเป็นเหตุให้ล้มลงไว้ต่อหน้าพี่น้อง

¹⁴ข้าพเจ้ารู้และปลงใจเชื่อเป็นแน่ในพระเยซูเจ้าว่า, ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เป็นมลทินในตัวเอง แต่ว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่ถือว่าของสิ่งนั้นเป็นมลทินก็เป็นมลทินแก่คนนั้น.

¹⁵แต่ถ้าพี่น้องของท่านหมองใจเพราะอาหารที่ท่านกิน, ท่านก็ไม่ได้ประพฤติตามความรักเสียแล้ว. พระคริสต์ทรงปลงพระชนม์แล้วเพื่อคนได, อย่าให้คนนั้นพินาศเพราะเรื่องอาหารของท่าน.

¹⁶ฉะนั้นอย่าให้การดีของท่านเป็นที่ให้เขาติเตียนได้

¹⁷เพราะว่าแผ่นดินของพระเจ้าไม่ใช่การกินและการดื่ม, แต่เป็นความชอบธรรมและความสุข และความยินดีในพระวิญญาณบริสุทธิ์.

¹⁸เพราะว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่ปฏิบัติพระคริสต์ในการเหล่านั้นก็เป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้า, และเป็นที่สรรเสริญของมนุษย์ทั้งหลายด้วย.

¹⁹เหตุฉะนั้นให้เราทั้งหลายประพฤติตามสิ่งเหล่านั้นซึ่งทำให้เกิดความสงบสุขแก่กันและกัน และสิ่งเหล่านั้นซึ่งทำให้เกิดมีความเจริญแก่กันและกัน.

²⁰อย่าทำลายการของพระเจ้าเสียเพราะเรื่องอาหาร. อาหารทุกอย่างปราศจากมลทินก็จริง, แต่คนใดที่กินเป็นเหตุให้คนอื่นทำผิด ขืนความเชื่อในใจของเขา ก็เป็นการผิดแก่คนนั้น.

²¹ซึ่งจะไม่กินเนื้อสัตว์หรือเหล้าองุ่นหรือทำสิ่งใดๆ ที่เป็นเหตุให้พี่น้องสะดุดกะดากใจก็เป็นการดีอยู่.

²²ความเชื่อที่ท่านมีอยู่นั้น, จงถือไว้ให้มั่นระหว่างตัวท่านเองกับพระเจ้าผู้ที่ใจมิได้ติโทษตัวเองในการที่ตนเห็นชอบกระทำนั้นก็เป็นสุข.

²³แต่ผู้ใดที่มีความสงสัยแล้วยังกินก็ได้ปรับโทษแก่ตัวเอง, เหตุว่ามิได้กินตามที่ตนเชื่อ, เพราะการทุกอย่างที่มิได้ประพฤติตามหลักแห่งความเชื่อก็บาปทั้งสิ้น