Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 โรม 8 Bible Online

โรม 8 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

โรม 8

¹เหตุฉะนั้นการปรับโทษไม่มีแก่คนทั้งหลายที่อยู่ในพระเยซูคริสต์,

²เพราะว่ากฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระคริสต์ได้กระทำให้ข้าพเจ้าพ้นจากกฎของความผิดและของความตาย.

³ด้วยสิ่งซึ่งพระบัญญัตินั้นทำไม่ได้ เพราะเนื้อหนังทำให้อ่อนกำลังเสีย, พระเจ้าจึงทรงใช้พระบุตรของพระองค์มารับสภาพในรูปกายเนื้อหนังอย่างที่ผิดแล้ว, และเป็นสักการบูชาเพื่อความผิดนั้น, พระองค์จึงได้ทรงปรับโทษความผิดที่อยู่ในเนื้อหนัง.

⁴เพื่อความชอบธรรมของพระบัญญัติจะได้สำเร็จในพวกเรา, ผู้ไม่ดำเนินตามเนื้อหนังแต่ตามพระวิญญาณ.

⁵เพราะว่าคนทั้งหลายที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนัง ก็สนใจในสิ่งซึ่งเป็นของๆ เนื้อหนัง, แต่คนทั้งหลายที่อยู่ฝ่ายพระวิญญาณก็สนใจในสิ่งซึ่งเป็นของๆ พระวิญญาณ.

⁶ด้วยว่าซึ่งมีใจสมกับเนื้อหนังก็คือความตาย, และซึ่งมีใจสมกับพระวิญญาณก็คือชีวิตและความสุข

⁷เหตุว่าใจสมกับเนื้อหนังนั้นก็เป็นศัตรูต่อพระเจ้า เพราะว่าหาได้อยู่ใต้บังคับพระบัญญัติของพระเจ้าไม่, และจะอยู่ใต้บังคับพระบัญญัตินั้นไม่ได้

⁸และคนทั้งหลายที่อยู่ฝ่ายเนื้อหนังจะเป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้าก็หามิได้

⁹ถ้าแม้พระวิญญาณของพระเจ้าสถิตอยู่ในท่านทั้งหลายๆ จึงมิได้อยู่ฝ่ายเนื้อหนังแต่อยู่ฝ่ายพระวิญญาณ. แต่ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดไม่มีพระวิญญาณของพระคริสต์ ผู้นั้นมิได้อยู่ฝ่ายพระคริสต์.

¹⁰และถ้าพระคริสต์อยู่ในท่านทั้งหลาย, ตัวกายของท่านทั้งหลายก็ตายเพราะเหตุความผิด, แต่วิญญาณจิตต์นั้นมีชีวิตเพราะเหตุความชอบธรรม.

¹¹แต่ถ้าพระวิญญาณของพระองค์ผู้ทรงบันดาลให้พระเยซูเป็นขึ้นมาจากความตายสถิตอยู่ในท่านทั้งหลาย, พระองค์ผู้ทรงบันดาลให้พระคริสต์เป็นขึ้นมาจากความตายนั้นแล้ว จะทรงกระทำให้กายที่ตายแล้วของท่านทั้งหลายเป็นขึ้นมาใหม่ โดยเดชพระวิญญาณของพระองค์ซึ่งอยู่ในท่านทั้งหลาย

¹²ดูก่อนท่านพี่น้องทั้งหลาย, เหตุฉะนั้นเราทั้งหลายเป็นหนี้, แต่มิใช่เป็นหนี้แก่เนื้อหนัง, ที่จะประพฤติตามเนื้อหนังนั้น,

¹³เพราะว่าถ้าท่านทั้งหลายประพฤติตามเนื้อหนังนั้นจะต้องถึงซึ่งความตาย, แต่ถ้าท่านได้ทำลายการของกายนั้นโดยเดชพระวิญญาณ ท่านทั้งหลายจะได้ชีวิตรอด.

¹⁴ด้วยว่าพระวิญญาณของพระเจ้าได้ทรงนำพาคนหนึ่งคนใด, คนเหล่านั้นจึงเป็นบุตรของพระเจ้า.

¹⁵เหตุว่าท่านทั้งหลายมิได้รับนิสสัยอย่างทาสถึงความกลัวอีก, แต่ท่านทั้งหลายได้รับนิสสัยอย่างบุตร, ซึ่งให้เราทั้งหลายร้องเรียกพระเจ้าว่า “อับบา,” คือพระบิดา.

¹⁶ฝ่ายพระวิญญาณนั้นเป็นพะยานรวมกับจิตต์ใจของเราทั้งหลายว่า เราทั้งหลายเป็นบุตรของพระเจ้า

¹⁷และถ้าเราทั้งหลายเป็นบุตรแล้ว. เราจึงเป็นทายาท, คือผู้รับมฤดกของพระเจ้า. และเป็นทายาทด้วยกันกับพระคริสต์, หากเราทั้งหลายทนทุกข์ทรมานด้วยกันกับพระองค์, เพื่อเราทั้งหลายจะได้สง่าราศีด้วยกันกับพระองค์ด้วย

¹⁸เพราะข้าพเจ้าเห็นว่าความทุกข์ลำบากในปัจจุบันนี้ ไม่สมควรที่จะเอาไปเปรียบกับสง่าราศีซึ่งจะปรากฏแก่เราทั้งหลาย.

¹⁹ด้วยว่าสรรพสิ่งที่สร้างแล้วมีความเพียรคอยท่าปรารถนาให้บุตรทั้งหลายของพระเจ้าปรากฏ.

²⁰เพราะว่าสรรพสิ่งนั้นต้องเข้าอยู่ในอำนาจของอนิจจัง มิใช่ตามอำเภอใจของมันเอง, แต่เป็นไปตามพระองค์ผู้ทรงบันดาลให้เข้าอยู่นั้น,

²¹ด้วยมีความหวังใจว่าสรรพสิ่งนั้นจะได้รอดจากอำนาจแห่งความเสื่อมเสีย และจะเข้าในสง่าราศีแห่งบุตรทั้งหลายข้องพระเจ้า.

²²ด้วยว่าเราทั้งหลายรู้อยู่ว่าบรรดาสรรพสิ่งที่ทรงสร้างนั้นกำลังคร่ำครวญและเป็นทุกข์ลำบากเจ็บปวดด้วยกันจนทุกวันนี้.

²³และมิใช่เท่านั้น, แต่เราทั้งหลายเองด้วย, ผู้ได้รับพระวิญญาณเป็นผลแรก, ตัวเราเองก็ยังคร่ำครวญคอยจะเป็นอย่างบุตร, คือที่จะให้กายของเราทั้งหลายรอดตาย.

²⁴เหตุว่าเราทั้งหลายได้รอดเพราะความหวังใจ แต่ความหวังใจในสิ่งที่เราเห็นได้หาได้เป็นความหวังใจไม่ ด้วยว่าใครเล่าที่เห็นสิ่งใดแล้วยังจะคอยหวังใจในสิ่งนั้นอีก?

²⁵แต่ถ้าเราทั้งหลายคอยหวังใจในสิ่งที่เรายังไม่ได้เห็น, เราจึงมีความเพียรคอยสิ่งนั้น

²⁶พระวิญญาณนั้นก็ได้ทรงช่วยเราในส่วนที่เราอ่อนกำลังด้วย, เพราะว่าเราทั้งหลายไม่รู้ว่าเราควรจะอธิษฐานขอสิ่งใดอย่างไร แต่พระวิญญาณทรงช่วยขอแทนเรา ด้วยความคร่ำครวญซึ่งเหลือที่จะอธิบายได้

²⁷และพระองค์ผู้ทรงชันสูตรใจมนุษย์ก็ทรงทราบความหมายของพระวิญญาณ, เพราะว่าพระองค์ทรงอธิษฐานขอเพื่อสิทธิชนตามที่ชอบพระทัยพระเจ้า

²⁸ฝ่ายเราทั้งหลายรู้แล้วว่า พระเจ้าทรงร่วมมือกับคนทั้งหลายที่รักพระองค์, คือคนทั้งปวงที่พระองค์ได้ทรงเลือกไว้ตามพระดำริของพระองค์, ให้บังเกิดผลอันดีในทุกสิ่ง.

²⁹ด้วยว่าผู้หนึ่งผู้ใดที่พระองค์ได้ทรงทราบอยู่แล้ว, ผู้นั้นพระองค์ได้ทรงดำริไว้ให้เป็นตามพระลักษณะพระบุตรของพระองค์, เพื่อพระบุตรนั้นจะได้เป็นบุตรหัวปีท่ามกลางพวกพี่น้องเป็นอันมาก,

³⁰และผู้หนึ่งผู้ใดที่พระองค์ได้ทรงดำริไว้นั้น, ผู้นั้นพระองค์ได้ทรงเรียกมาด้วย และผู้ใดที่พระองค์ได้ทรงเรียกมา, ผู้นั้นพระองค์ได้ทรงบันดาลให้เป็นผู้ชอบธรรม และผู้ใดที่พระองค์ได้ทรงบันดาลให้เป็นผู้ชอบธรรม, ผู้เหล่านั้นพระองค์จึงทรงโปรดให้มีสง่าราศี

³¹ด้วยเหตุเหล่านั้นเราจะว่าอย่างไร? ถ้าพระเจ้าอยู่ฝ่ายเรา, ใครผู้ใดจะต่อสู้เราได้?

³²พระองค์ผู้มิได้ทรงเสียดายพระบุตรองค์เดียวของพระองค์, แต่ได้ทรงโปรดประทานพระบุตรนั้นเพื่อประโยชน์แก่เราทั้งหลาย, ถ้าเช่นนั้นแล้วพระองค์จะไม่ทรงโปรดประทานสิ่งสารพัตรให้เราทั้งหลายด้วยกันกับพระบุตรนั้นหรือ

³³ใครผู้ใดจะอาจฟ้องคนเหล่านั้นที่พระเจ้าได้ทรงเลือกไว้? พระเจ้าได้ทรงโปรดให้พ้นโทษแล้ว

³⁴ใครเล่าจะเป็นผู้ปรับโทษอีก? ก็คือพระเยซูคริสต์ที่สิ้นพระชนม์แล้วนั้นแหละ, และยิ่งกว่านั้นอีกได้ทรงคืนพระชนม์, ทรงสถิตอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า, และทรงอธิษฐานขอเพื่อเราทั้งหลายด้วย.

³⁵ใครผู้ใดจะให้เราทั้งหลายขาดจากความรักของพระคริสต์เล่า? จะเป็นการยากลำบาก, หรือความทุกข์ในใจ, หรือการเคี่ยวเข็ญ, หรือการกันดารอาหาร, หรือการเปลือยกาย, หรือการถูกโพยภัย, หรือการถูกคมดาพ

³⁶หรือเหมือนมีคำเขียนไว้แล้วว่า, เพราะเหตุพระองค์ เราทั้งหลายถูกฆ่าเสียสิ้นวันยังค่ำ เขาถือว่าเราเหมือนฝูงแกะสำหรับจะเอาไว้ฆ่า.

³⁷แต่ว่าในเหตุการณ์ทั้งปวงเหล่านั้น เราทั้งหลายมีชัยชะนะเหลือล้นโดยพระองค์ผู้ได้ทรงรักเราทั้งหลาย.

³⁸เหตุว่าข้าพเจ้าเชื่อมั่นคงว่า, แม้ความตาย, หรือชีวิต, หรือทูตสวรรค์, หรือผู้มีบรรดาศักดิ์, หรือสิ่งซึ่งมีอยู่เดี๋ยวนี้, หรือสิ่งซึ่งจะเป็นมาภายหน้า, หรือฤทธิ์เดชทั้งหลาย,

³⁹หรือความสูง, หรือความลึก, หรือสิ่งใดๆ อื่นที่ทรงสร้างแล้ว, จะไม่อาจกระทำให้เราทั้งหลายขาดจากความรักของพระเจ้าซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราทั้งหลาย