Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ฆะลาเตีย 1 Bible Online

ฆะลาเตีย 1 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ฆะลาเตีย 1

¹เปาโลผู้เป็นอัครสาวก (มิใช่มาจากมนุษย์. หรือมนุษย์แต่งตั้ง, แต่พระเยซูคริสต์และพระบิดาเจ้าผู้ได้ทรงบันดาลให้พระเยซูนั้นเป็นขึ้นมาจากความตายได้แต่งตั้ง),

²และพวกพี่น้องทั้งหลายที่อยู่กับข้าพเจ้า ฝากจดหมายมายังคริสตวักรทั้งหลายแห่งมณฑลฆะลาเตีย

³ขอให้พระคุณและสันติสุขซึ่งมาแต่พระบิดาเจ้าและพระเยซูคริสต์เจ้าของเราดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด.

⁴พระเยซูนั้นได้ทรงประทานพระองค์เองเพราะความบาปของเราทั้งหลาย, เพื่อจะช่วยเราให้พ้นจากโลกปัจจุบันอันชั่วนี้. ตามชอบพระทัยพระเจ้าพระบิดาของเรา

⁵สง่าราศีจงได้แก่พระองค์นั้นสืบๆ ไปเป็นนิตย์. อาเมน

⁶ข้าพเจ้าประหลาดใจนักที่ท่านทั้งหลายได้มีใจรวนเรผินหน้าหนีโดยเร็วจากพระองค์ผู้ได้ทรงเรียกท่านให้เข้าในพระคุณของพระคริสต์, และได้ไปหากิตติคุณอื่น,

⁷ซึ่งมิใช่อย่างอื่นดอก, แต่ว่ามีลางคนที่รบกวนท่านทั้งหลาย, และปรารถนาจะยักย้ายกิตติคุณของพระคริสต์.

⁸แต่ว่ามาตรแม้นเราก็ดี, หรือทูตสวรรค์ก็ดี, จะมาประกาศกิตติคุณอื่นแก่ท่าน, นอกจากที่เราได้ประกาศแก่ท่านแล้ว, ก็ให้ผู้นั้นถูกแช่งสาป.

⁹ตามที่เราได้พูดไว้ก่อนแล้ว ข้าพเจ้าจึงพูดเดี๋ยวนี้อีกว่า, ถ้าผู้ใดจะมาประกาศกิตติคุณอื่นแก่ท่าน, ที่ผิดกับซึ่งท่านได้รับแล้วนั้น, ก็ให้ผู้นั้นถูกแช่งสาป

¹⁰เพราะว่าบัดนี้ข้าพเจ้ากำลังพูดเอาใจมนุษย์หรือๆ ทำให้เป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้า? ข้าพเจ้าอุสส่าห์ประจบประแจงมนุษย์หรือ ถ้าข้าพเจ้ายังกำลังประจบประแจงมนุษย์อยู่, ข้าพเจ้าก็ไม่ใช่ทาสใช้ของพระคริสต์

¹¹ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ข้าพเจ้าขอกล่าวให้ท่านทราบว่า กิตติคุณที่ข้าพเจ้าได้ประกาศแล้วนั้นไม่ใช่เป็นของมนุษย์.

¹²เพราะว่าข้าพเจ้าไม่ได้รับกิตติคุณนั้นจากมนุษย์, หรือไม่มีมนุษย์คนใดได้สอนให้ข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าได้รับกิตติคุณนั้นโดยที่พระเยซูคริสต์ได้ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้า.

¹³ด้วยว่าท่านทั้งหลายได้ยินถึงกิริยาการประพฤติของข้าพเจ้าแต่ก่อนเมื่อข้าพเจ้าอยู่ในลัทธิพวกยูดายว่า ข้าพเจ้าได้ข่มเหงคริสตจักรของพระเจ้ามากเหลือเกิน, และได้ทำร้ายพวกนั้น.

¹⁴และในลัทธิพวกยูดายข้าพเจ้าได้ก้าวหน้าเกินกว่าเพื่อนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันและเป็นชาติเดียวกัน, โดยเหตุที่ข้าพเจ้าได้มีใจร้อนรนมากยิ่งกว่าเขาในเรื่องราวของบรรพบุรุษของข้าพเจ้า.

¹⁵แต่เมื่อเป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้าผู้ได้ทรงสรรข้าพเจ้าไว้แต่ครรภ์มารดาของข้าพเจ้า, และได้ทรงเรียกข้าพเจ้าโดยพระคุณของพระองค์,

¹⁶เพื่อเอาตัวของข้าพเจ้าเป็นที่สำแดงพระบุตรของพระองค์, เพื่อจะให้ข้าพเจ้าประกาศพระบุตรนั้นแก่ชนต่างชาติ ในทันใดนั้นข้าพเจ้ามิได้ปรึกษากันกับเลือดเนื้อ.

¹⁷และข้าพเจ้าไม่ได้ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลม หาเขาที่เป็นอัครสาวกก่อนข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าได้ออกไปถึงประเทศอะราเบีย, แล้วได้กลับมายังเมืองดาเมเซ็กอีก

¹⁸ครั้นล่วงไปสามปีแล้ว ข้าพเจ้าจึงได้ขึ้นไปยังกรุงยะรูซาเลมหาเกฟา, และได้ยับยั้งอยู่กับท่านสิบห้าวัน.

¹⁹แต่ว่าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นอัครสาวกคนอื่นเลย, เว้นแต่ยาโกโบน้องขององค์พระผู้เป็นเจ้า.

²⁰เรื่องข้อความเหล่านี้ซึ่งข้าพเจ้าเขียนฝากมาถึงท่านทั้งหลาย, นี่แน่ะ, ข้าพเจ้าไม่มุสาต่อพระพักตรพระเจ้าเลย.

²¹ภายหลังนั้นข้าพเจ้าได้มายังเขตต์แดนมณฑลซุเรียกับมณฑลกิลิเกีย.

²²คริสตจักรทั้งหลายที่มณฑลยูดายซึ่งอยู่ในพระคริสต์ก็ยังไม่ได้รู้จักข้าพเจ้าเลย.

²³แต่เขาได้ยินเพียงนี้ว่า, “ผู้ที่แต่ก่อนได้ข่มเหงเรา, เดี๋ยวนี้ก็ประกาศความเชื่อนั้น ซึ่งแต่ก่อนเขาได้ทำลายเสีย.”

²⁴เขาทั้งหลายจึงได้ถวายเกียรติยศแก่พระเจ้าเพราะเหตุข้าพเจ้า