Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เฮ็บราย 3 Bible Online

เฮ็บราย 3 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เฮ็บราย 3

¹เหตุฉะนั้นดูก่อนท่านพวกพี่น้องอันบริสุทธิ์, ผู้เข้าส่วนด้วยกันในการทรงเรียกซึ่งมาจากสวรรค์นั้น, จงคิดถึงมหาอัครสาวกและมหาปุโรหิตที่เรารับเชื่ออยู่นั้น คือพระเยซู

²ผู้ทรงสัตย์ซื่อต่อพระเจ้าผู้ได้ทรงแต่งตั้งพระองค์ไว้, เหมือนอย่างโมเซได้สัตย์ซื่อในพรรคพวกของพระองค์ทั้งสิ้น.

³เพราะว่าสมควรอยู่แล้วที่พระองค์จะทรงได้สง่าราศีมากกว่าโมเซ, เช่นเดียวกับผู้สร้างตึกมีเกียรติยศมากกว่าตึก.

⁴ด้วยว่าตึกทุกหลังคงมีผู้สร้าง แต่ว่าผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งปวงก็คือพระเจ้า.

⁵ฝ่ายโมเซนั้นสัตย์ซื่อในพรรคพวกของพระองค์ทั้งสิ้นก็อย่างคนรับใช้. เพื่อจะได้เป็นพะยานถึงเหตุการณ์เหล่านั้น ซึ่งจะกล่าวต่อภายหลัง

⁶แต่ฝ่ายพระคริสต์นั้นทรงเป็นใหญ่เหนือพรรคพวกของพระองค์ก็อย่างบุตร ถ้าเราจะยึดความกล้าหาญและความภูมิใจในความหวังนั้นให้มั่นคงจนถึงที่สุด, เราทั้งหลายก็เป็นพรรคพวกของพระองค์

⁷เหตุฉะนั้น ตามที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ตรัสว่า, วันนี้ถ้าท่านทั้งหลายจะได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์,

⁸อย่ากระทำให้ใจของท่านแข็งกะด้างไป, เหมือนอย่างได้กระทำให้พระองค์ทรงกริ้วในวันพิสูจน์ในป่า,

⁹ที่บรรพบุรุษของท่านทั้งหลายได้ชันสูตรเราโดยลองดูเรา, และได้เห็นกิจการของเราถึงสี่สิบปีนั้น.

¹⁰เพราะเหตุนั้นเราจงเคืองคนยุคนั้น, และได้ว่า, “เขาทั้งหลายเป็นคนใจหลงผิดเสมอ” แต่เขาไม่รู้จักทางทั้งหลายของเรา.

¹¹เหตุฉะนั้นเราจึงกริ้วปฏิญาณว่า, “คนเหล่านั้นจะเข้าในที่สงบสุขของเราหามิได้.”

¹²ดูก่อนท่านพี่น้องทั้งหลายจงระวังให้ดี, หากว่าในพวกท่านจะมีผู้หนึ่งผู้ใดเกิดใจชั่วที่ไม่เชื่อ, แล้วก็หลงไปจากพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่.

¹³แต่ว่าจงเตือนสติซึ่งกันและกันทุกวัน, เมื่อยังเรียกได้ว่าเป็น วันนี้, เกรงว่าในพวกท่านจะมีคนหนึ่งคนใดถูกอุบายของความบาป ทำให้ใจแข็งกะด้างไป.

¹⁴เพราะว่าถ้าเรายืดความไว้วางใจที่เรามีอยู่ตอนต้นไว้ให้มั่นคงจนถึงที่สุด, เราก็กลายมาเป็นผู้มีส่วนกับพระคริสต์

¹⁵ตามที่ได้กล่าวไว้ว่า, วันนี้ถ้าท่านทั้งหลายได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์, อย่ากระทำให้ใจของท่านแข็งกะด้างไป, เหมือนอย่างได้กระทำให้พระองค์ทรงกริ้วนั้น.

¹⁶ด้วยว่าใครหนอครั้นได้ยินแล้วยังได้ขืนกระทำให้พระองค์ทรงกริ้ว? ก็ทุกคนที่โมเซได้นำออกมาจากประเทศอายฆุปโตมิใช่หรือ

¹⁷และพระองค์ได้ทรงพระพิโรธแก่ผู้ใดถึงสี่สิบปีเล่า? ก็มิใช่คนเหล่านั้นที่กระทำบาป และซากศพของเขาทิ้งอยู่ในป่าหรือ

¹⁸และพระองค์ได้ทรงปฏิญาณแก่ผู้ใดเล่าว่า เขาจะไม่ได้เข้าในที่สงบสุขของพระองค์? ก็คือคนเหล่านั้นที่ไม่เชื่อฟังมิใช่หรือ

¹⁹และเราก็เห็นว่า เขาไม่สามารถเข้าไปได้ก็เพราะไม่ได้เชื่อ