Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 เฮ็บราย 6 Bible Online

เฮ็บราย 6 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

เฮ็บราย 6

¹เหตุฉะนั้นให้เราละประถมโอวาทของพระคริสต์ไว้, และให้เราก้าวหน้าไปถึงความบริบูรณ์ อย่าเอาสิ่งเหล่านี้มาวางเป็นรากอีกเลย คือการกลับใจเสียใหม่จากการประพฤติที่ตายแล้ว, และความเชื่อในพระเจ้า,

²และคำสอนว่าด้วยบัพติศมา, และการวางมือ, และการเป็นขึ้นมาจากตาย, และการพิพากษาปรับโทษเป็นนิตย์นั้น.

³ถ้าพระเจ้าจะทรงโปรดอนุญาต. เราก็จะกระทำอย่างนี้ได้.

⁴เพราะว่าเมื่อเรามาพูดถึงคนเหล่านั้นที่ได้รับความสว่างมาครั้งหนึ่งแล้ว, และได้ชิมของประทานจากสวรรค์, และได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์,

⁵และได้ชิมถ้อยคำอันดีของพระเจ้า, และฤทธิ์เดชแห่งยุคที่จะมานั้น

⁶ถ้าเขาเหล่านั้นจะหลงอยู่อย่างนี้, ก็เหลือวิสัยที่จะให้เขากลับใจเสียใหม่อีกได้, เพราะตัวเขาเองได้ตรึงพระบุตรของพระเจ้าเสียอีกแล้ว, และได้ทำให้พระองค์ขายหน้าต่อธารคำนัล.

⁷ด้วยว่าพื้นแผ่นดินที่ได้ดูดดื่มนํ้าฝนที่ตกลงมาเนืองๆ. และงอกขึ้นมาเป็นต้นผักให้ประโยชน์แก่คนทั้งหลายที่ได้พรวนดินด้วยนั้น, ก็รับพระพรมาจากพระเจ้า

⁸แต่ดินที่งอกต้นเสี้ยนและหนามก็ถูกทอดทิ้ง, และเกือบจะถึงที่แช่งสาปแล้ว ตอนที่สุดก็จะถูกเผาไฟเสีย

⁹แต่ดูก่อนพวกที่รัก, แม้เราพูดอย่างนั้น, เราก็เชื่อแน่ว่า ท่านทั้งหลายคงจะได้สิ่งที่ดีกว่านั้น, และสิ่งซึ่งเกี่ยวกับความรอด.

¹⁰เพราะว่าพระเจ้าไม่ใช่อธรรมที่จะทรงลืมการงานของท่าน และความรักที่ท่านได้สำแดงต่อพระนามของพระองค์, ในการที่ท่านได้ปรนนิบัติสิทธิชนนั้น, และยังกำลังปรนนิบัติอยู่.

¹¹และเราปรารถนาให้ท่านทั้งหลายต่างคนต่างสำแดงความอุสส่าห์เช่นเดียวกันจนถึงที่สุดปลาย. จึงจะได้ความหวังใจอย่างบริบูรณ์

¹²เพื่อจะไม่ให้ท่านเป็นคนเงื่องหงอย, แต่ให้ตามเยี่ยงอย่างแห่งคนเหล่านั้นที่อาศัยความเชื่อและความเพียร จึงได้รับคำสัญญาเป็นมฤดก

¹³เพราะว่าเมื่อพระเจ้าได้ทรงทำสัญญาไว้กับอับราฮามนั้น, โดยเหตุที่ไม่มีใครเป็นใหญ่กว่าพระองค์ที่พระองค์จะทรงให้คำปฏิญาณได้นั้น. พระองค์ก็ได้ทรงให้คำปฏิญาณแก่พระองค์เอง,

¹⁴คือตรัสว่า, แท้จริงเราจะอวยพรให้แก่ท่าน, และจะให้เผ่าพันธุ์ของท่านทวีมากขึ้น.

¹⁵เช่นนั้นแหละ เมื่ออับราฮามได้คอยด้วยความเพียรแล้ว, ท่านก็ได้รับตามคำทรงสัญญานั้น.

¹⁶เพราะว่าฝ่ายมนุษย์นั้นเคยสาบานต่อหน้าผู้ที่ใหญ่กว่า แล้วเมื่อเกิดข้อทุ่มเถียงอะไรกันขึ้น, ก็ต้องยึดเอาคำที่ได้สาบานไว้นั้นเป็นคำชี้ขาด.

¹⁷ฝ่ายพระเจ้าเมื่อพระองค์ทรงหมายพระทัยจะสำแดงให้ผู้ที่รับคำทรงสัญญานั้นเป็นมฤดกรู้ให้แน่ใจยิ่งขึ้นว่า พระดำริของพระองค์จะแปรปรวนไม่ได้, พระองค์จึงได้ทรงให้คำปฏิญาณแถมไว้ด้วย,

¹⁸เพื่อด้วยลักษณะสองประการนั้นที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ในซึ่งพระองค์จะตรัสมุสาไม่ได้นั้น, เราซึ่งได้หนีมาพึ่งนั้น จึงจะได้มีการหนุนน้ำใจมากมายที่จะฉวยเอาความหวังซึ่งมีอยู่ตรงหน้าเรา.

¹⁹ความหวังนั้นเรายึดไว้ต่างสมอของจิตต์วิญญาณ, เป็นความหวังทั้งแน่และมั่นคง, และได้ทอดไว้ภายในพระวิสูตร,

²⁰ที่ผู้นำหน้าได้เสด็จเข้าไปเมื่อเราแล้ว, คือพระเยซูผู้ทรงเป็นมหาปุโรหิตเป็นนิตย์ตามอย่างมัลคีเซเด็ค