Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ยาโกโบ 4 Bible Online

ยาโกโบ 4 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ยาโกโบ 4

¹การทะเลาะวิวาทกันในพวกท่านมาแต่ไหน? มาแต่สิ่นี้ไม่ใช่หรือ คือมาแต่ใจปรารถนาอันชั่วที่รบกวนอยู่ในอวัยวะของท่านทั้งหลาย?

²ท่านทั้งหลายอยากได้, แต่ไม่ได้. ท่านก็ฆ่ากันและอิจฉากัน, แล้วก็ยังไม่ได้. ท่านทั้งหลายทะเลาะวิวาทกัน. ท่านหาไม่ได้, เพราะท่านไม่ได้ขอ.

³ท่านทั้งหลายขอและไม่ได้รับ, เพราะท่านขอผิด, หวังจะเอาไปใช้ตามใจปรารถนาชั่วของท่าน

⁴ท่านทั้งหลายผู้ผิดประเวณีชายหญิง, ท่านไม่รู้หรือว่า การที่เป็นมิตรกับโลก ก็เป็นศัตรูต่อพระเจ้า? เหตุฉะนั้น ถ้าผู้ใดใคร่เป็นมิตรกับโลก, ผู้นั้นก็ตั้งตัวเป็นศัตรูต่อพระเจ้า.

⁵ท่านทั้งหลายคิดว่าซึ่งพระคัมภีร์กล่าวนั้น เป็นการเปล่าหรือที่ว่า, “พระองค์ทรงเป็นห่วงวิญญาณที่ได้ทรงประทานให้อยู่ในเราทั้งหลาย>>?

⁶แต่พระองค์ทรงประทานพระคุณให้ทวีขึ้นอีก. เหตุฉะนั้น พระคัมภีร์จึงกล่าวว่า, พระเจ้าทรงต่อสู้ผู้ที่หยิ่งจองหอง, แต่ทรงประทานพระคุณแก่ผู้ที่ถ่อมใจลง.

⁷เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงมีใจน้อมยอมฟังพระเจ้า แต่จงต่อสู้กับมาร และมันจะหนีไปจากท่าน.

⁸ท่านทั้งหลายจงเข้ามาใกล้พระเจ้า, และพระองค์จะสถิตอยู่ใกล้ท่าน. คนบาปทั้งหลาย, จงชำระมือของตนเสีย และคนสองใจ จงกระทำใจของตนให้บริสุทธิ์.

⁹จงเป็นทุกข์โศกเศร้าและร้องไห้ จงให้การตัวเราะของตนกลับกลายเป็นการโศกเศร้า, และความยินดีของตนจงให้กลับกลายเป็นความเศร้าหมอง.

¹⁰ท่านทั้งหลายจงถ่อมใจลงจำเพาะพระเนตรพระเจ้า, และพระองค์จะทรงโปรดยกชูท่านขึ้น

¹¹ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, อย่าพูดนินทาซึ่งกันและกัน. ผู้ใดที่พูดนินทาต่อพี่น้องและตัดสินพี่น้องของตน, ผู้นั้นก็พูดจับผิดพระบัญญัติ, และตัดสินพระบัญญัติ แต่ถ้าท่านตัดสินพระบัญญัติ, ท่านไม่ได้เป็นผู้ประพฤติตามพระบัญญัติ, แต่เป็นผู้ตัดสิน.

¹²พระองค์ผู้ทรงตั้งพระบัญญัติและเป็นผู้พิพากษามีแต่องค์เดียว, คือพระองค์ซึ่งอาจช่วยให้รอดได้ และอาจทำลายเสียได้ แต่ท่านคือผู้ใดเล่าที่จะตัดสินเพื่อนบ้านของท่าน?

¹³นี่แน่ะ ท่านทั้งหลายที่เคยว่า, “วันนี้หรือพรุ่งนี้เราจะเข้าไปในเมืองนั้น, และจะอยู่ที่นั่นปีหนึ่ง, และจะค้าขายเอากำไร”

¹⁴แต่ว่าท่านทั้งหลายไม่รู้ว่า จะมีเหตุอะไรเกิดขึ้นในพรุ่งนี้. ชีวิตของท่านเป็นอะไรเล่า? ก็เป็นเหมือนหมอกที่ปรากฏอยู่แต่ประเดี๋ยวหนึ่งแล้วก็หายไป.

¹⁵ฝ่ายท่านทั้งหลายควรจะว่า, “ถ้าเป็นตามชอบพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า เราก็มีชีวิตอยู่, ทั้งจะกระทำสิ่งนี้หรือสิ่งนั้น.”

¹⁶แต่เดี๋ยวนี้ท่านทั้งหลายภูมิใจในการอวดอ้างของตน ความภูมิใจอย่างนี้เป็นความชั่วทั้งนั้น.

¹⁷เหตุฉะนั้นคนใดที่รู้จักกระทำการดี, และไม่ได้กระทำ, บาปจงมีแก่คนนั้น