Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 วินิจฉัย 20 Bible Online

วินิจฉัย 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

วินิจฉัย 20

¹บรรดาพวกยิศราเอลตั้งแต่เมืองดานถึงเมืองบะเอระซาบาและชาวแผ่นดินฆีละอาดก็มาชุมนุมพร้อมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มิศพา, ฉะเพาะพระพักตรพระยะโฮวา.

²ผู้ประทานของชนทั้งปวง, คือบรรดาตระกูลยิศราเอล, ให้มาประชุมกัน ณ ท่ามกลางพลไพร่ของพระเจ้า, มีทหารราบถือดาบประมาณสี่แสนคน.

³ฝ่ายชนตระกูลเบ็นยามินรู้ข่าวว่าพวกยิศราเอลยกขึ้นไปถึงมิศพาแล้ว ฝ่ายพวกยิศราเอลจึงถามว่า, การชั่วร้ายนี้เกิดขึ้นอย่างไรเล่า?

⁴ชายตระกูลเลวี, ผัวของหญิงผู้ถูกฆ่านั้น, จึงบอกว่า, ข้าพเจ้าพาเมียน้อยมาถึงฆิบอาในเขตต์ตระกูลเบ็นยามิน, จะพักอยู่ที่นั่น.

⁵พอเพลาดึกชนชาวฆิบอาลุกขึ้นมาล้อมรอบเรือนที่ข้าพเจ้าอาศัยอยู่, คิดจะฆ่าข้าพเจ้าเสีย: ส่วนเมียน้อยนั้น, เขาทำชำเราเสียจนตาย.

⁶ข้าพเจ้าจึงตัดศพนางออกเป็นท่อนๆ, ใช้คนให้ไปแจกทั่วอาณาเขตต์ยิศราเอล: ด้วยเขาได้ทำชั่วลามกในพวกยิศราเอล.

⁷ดูกรท่านทั้งหลาย, พวกยิศราเอลจงปรึกษากัน, แสดงความเห็น ณ ที่นี่

⁸บรรดาชนทั้งหลายก็ตื่นขึ้นเป็นใจเดียวกันว่า, พวกเราจะไม่ไปบ้าน, หรือกลับเรือนตนสักคนเดียว.

⁹ครั้งนี้เป็นโอกาศที่เราจะทำแก่เมืองฆิบอาอย่างนี้; คือจะจับฉลากยกไปต่อสู้เขา;

¹⁰เราจะเลือกตามบรรดาตระกูลยิศราเอลร้อยละสิบคน, พันละร้อยคน, หมื่นละพันคน, สำหรับส่งสะเบียงเลี้ยงพลโยธา, เมื่อเขาทั้งปวงถึงฆิบอาในเขตต์เบ็นยามิน, จะให้แก้แค้นสมกับการชั่วลามกทั้งสิ้นที่เขาทั้งหลายกระทำในพวกยิศราเอล.

¹¹ส่วนบรรดาพวกยิศราเอลก็มาต่อสู้เมืองนี้ด้วยใจปรองดองเป็นอันเดียวกัน

¹²บรรดาตระกูลยิศราเอลใช้ให้คนไปทั่วตระกูลเบ็นยามิน, ถามว่า, การชั่วนี้ได้เกิดในท่ามกลางท่านทั้งหลายอย่างไร?

¹³จงมอบส่งผู้ร้าย, ชาวเมืองฆิบอา, มาให้เราประหารชีวิต, จะได้ปราบปรามการชั่วร้ายเสียจากพวกยิศราเอล, ฝ่ายพวกเบ็นยามินไม่ยอมเชื่อฟังคำพวกยิศราเอลพี่น้องของตน:

¹⁴พวกเบ็นยามินก็ยกมาจากเมืองต่างๆ เข้าไปยังเมืองฆิบอา, เพื่อจะทำสงครามต่อพวกยิศราเอล,

¹⁵ขณะนั้นพวกเบ็นยามินนับทหารดาบจากเมืองต่างๆ เป็นจำนวนสองหมื่นหกพันคน, นอกจากชาวเมืองฆิบอา, นับคนฉกรรจ์ได้อีกเจ็ดร้อยคน,

¹⁶มีทหารเจ็ดร้อยคนคัดเลือกมา แต่พวกเหล่านี้ล้วนสนัดมือซ้าย, ขว้างหินแม่นทุกคนแม้เส้นผมก็ไม่ผิด

¹⁷พลทหารยิศราเอลที่ถือดาบ, นอกจากตระกูลเบ็นยามิน, นับได้สี่แสนเป็นคนฉกรรจ์ทั้งสิ้น.

¹⁸พวกยิศราเอลยกขึ้นไปถึงเบธเอล, ทูลถามพระเจ้าว่า, ใครจะนำหน้าพวกข้าพเจ้าทั้งหลายขึ้นไปรบตระกูลเบ็นยามิน? พระยะโฮวาทรงตรัสว่า, “ยูดาเป็นตระกูลนำหน้า,”

¹⁹ครั้นรุ่งเช้า, พวกยิศราเอลยกไปตั้งทัพตรงหน้าเมืองฆิบอา,

²⁰พวกยิศราเอลได้เตรียมรี้พลไว้ตรงเมืองฆิบอา, แล้วก็ยกออกไปรบกับชาวเบ็นยามิน.

²¹วันนั้นพวกเบ็นยามินออกจากเมืองฆิบอา, ฟันฆ่าพวกยิศราเอลล้มตายสองหมื่นสองพันคน.

²²พลโยธายิศราเอลก็แข็งใจเตรียมรี้พลไปตั้งที่ตำบลเดียวกับวันก่อนนั้นอีก.

²³พวกยิศราเอลขึ้นไปเฝ้าพระยะโฮวา, ร้องไห้จนเวลาเย็น, ทูลถามพระยะโฮวาว่า, จะให้ข้าพเจ้าไปทำสงครามต่อตระกูลเบ็นยามินพี่น้องข้าพเจ้าอีกหรือ? พระยะโฮวาทรงตรัสตอบว่า, “จงขึ้นไปสู้เขาเถิด.”

²⁴ในวันที่สองพวกยิศราเอลก็ยกมาใกล้ชิดพวกเบ็นยามิน.

²⁵พวกเบ็นยามินก็ออกจากเมืองฆิบอาเข้ารบพุ่งในวันที่สองนั้น, และฆ่าฟันพลทหารยิศราเอลที่ถือดาบล้มตายอีกหมื่นแปดพันคน.

²⁶บรรดาพวกยิศราเอลทั้งสิ้น, ก็ขึ้นไปยังเบธเอลเพื่อเฝ้าพระยะโฮวา, และร้องไห้ถือศีลอดอาหาร, ในที่นั่นวันนั้น, จนเวลาเย็นแล้ว, ถวายเครื่องบูชายัญ, กับเครื่องบูชาเพื่อความสุขสำราญแก่พระยะโฮวา.

²⁷พวกยิศราเอลจึงทูลพระยะโฮวา, ด้วยคราวนั้นหีบสัญญาไมตรีแห่งพระเจ้าก็อยู่ที่นั่น.

²⁸ฟีนะฮาศ, บุตรเอละอาซารๆ บุตรอาโรน, ได้ยืนเฝ้าอยู่ตรงหีบนั้นทูลถามว่า, พระองค์จะให้ข้าพเจ้าไปทำศึกต่อเผ่าพันธุ์เบ็นยามินพี่น้องข้าพเจ้าอีกหรือๆ จะให้เลิกเสีย? พระยะโฮวาจึงตรัสว่า, “จงขึ้นไปเถิด; ด้วยพรุ่งนี้เราจะมอบเขาไว้ในมือพวกเจ้า.”

²⁹พวกยิศราเอลจงให้หมู่ซุ่มซ่อนไปล้อมเมืองฆิบอาไว้รอบ.

³⁰ในวันที่สามพวกยิศราเอลก็ได้ยกขึ้นไปต่อสู้พวกเบ็นยามิน, และได้เตรียมพลไว้ตรงฆิบอา, เหมือนครั้งก่อน.

³¹พวกเบ็นยามินออกไปต้านทานทางห่างไกลจากเมืองของตน; แล้วลงมือฟันฆ่าพลทหารยิศราเอลบ้างดังครั้งก่อน, คือตามถนน, ที่ไปเมืองเบธเอล, ทางหนึ่ง, และที่ไปเมืองฆิบอาอีกทางหนึ่ง, พวกยิศราเอลตายที่สนามรบสักสามสิบคน.

³²พวกเบ็นยามินพูดกันว่า, เขาแพ้เราแล้วดุจครั้งก่อน. แต่พวกยิศราเอลก็พูดกันว่า, ให้พวกเราหนีล่อเขาออกจากเมืองมายังถนนหลวง.

³³บรรดาทหารยิศราเอลก็ยกออกจากที่ตั้งอยู่ไปจัดเตรียมรี้พลไว้ ณ ตำบลบาละธามาร: ส่วนหมู่ซุ่มซ่อนฝ่ายยิศราเอลก็รุกมาทางทุ่งนาเขตต์เมืองฆิบอา.

³⁴มีทหารที่เลือกสรรแต่บรรดาพวกยิศราเอลหมื่นคน, ตรงเข้าเมืองฆิบอา, การรบพุ่งกันก็หนักเข้า; เขาไม่รู้ว่าเหตุร้ายมาใกล้ตนแล้ว.

³⁵พระยะโฮวาทรงบันดาลให้พวกเบ็นยามินแพ้แก่พวกยิศราเอล ๆ ก็ฟันฆ่าทหารเบ็นยามินที่ถือดาบตายสองหมื่นห้าพันกับร้อยคนในวันนั้น

³⁶พวกเบ็นยามินเห็นว่าพวกตนพ่ายแพ้แล้ว: พวกยิศราเอลก็ทำล่าหลอกเบ็นยามินไป, ด้วยไว้ใจหมู่ซุ่มซ่อนที่ตั้งไว้ตรงเมืองฆิบอานั้น.

³⁷พวกซุ่มซ่อนก็รีบมาปล้นเมืองฆิบอา; พอเข้าไปได้ก็ชักดาบฟันฆ่าคนตายทั้งเมือง.

³⁸พวกยิศราเอลกับพวกซุ่มซ่อนได้นัดกำหนดกันไว้แล้ว, ว่าจะให้ควันไฟพลุ่งขึ้นมาจากเมืองเป็นสำคัญ.

³⁹เมื่อพวกยิศราเอลทำล่าทัพอยู่นั้น, พวกเบ็นยามินจึงลงมือฟันฆ่าเสียประมาณสามสิบคน: และนึกว่า, เขาทั้งหลายคงแพ้เหมือนเมื่อทำศึกคราวก่อน.

⁴⁰เมื่อควันไฟรูปเสาลุกขึ้นจากเมืองนั้น, พวกเบ็นยามินเหลียวหลัง, เห็นทั้งเมืองเพลิงลุกขึ้นไปยังฟ้า.

⁴¹ครั้นพวกยิศราเอลบ่ายหน้า, พวกเบ็นยามินก็สดุ้งใจกลัว: เพราะเห็นว่าเหตุร้ายมาถึงตนแล้ว.

⁴²เขาทั้งหลายจึงบ่ายหน้าหนีพวกยิศราเอลไปทางป่าดอน: แต่ข้าศึกติดตามเขาทัน; ทั้งคนที่ออกมาจากเมืองต่างๆ ก็ผลาญเขาเสีย ณ กลางสนามนั้น.

⁴³เขาทั้งหลายล้อมพวกเบ็นยามินไว้, ด้วยไล่ตามทันเขา ณ ที่พักตรงเมืองฆิบอาฝ่ายทิศตะวันออก.

⁴⁴ฝ่ายพวกเบ็นยามินล้มตายประมาณหมื่นแปดพันคน; พวกนั้นเป็นทหารฉกรรจ์ทั้งสิ้น,

⁴⁵เมื่อบ่ายหน้าหนีไปทางป่าถึงศิลาริมโมน: เขาคอยจับฆ่าตายตามถนนหลวงอีกห้าพันคน; แล้วไล่ติดตามไปถึงฆิดอม, ฟันฆ่าตายสองพันคน.

⁴⁶รวมทหารดาบฝ่ายเบ็นยามินที่ล้มตายในวันนั้นสองหมื่นห้าพันคน; ล้วนเป็นคนฉกรรจ์ทั้งสิ้น.

⁴⁷แต่มีผู้บ่ายหน้าหนีไปทางป่าถึงศิลาริมโมนหกร้อยคน, ได้อาศัยอยู่ที่นั้นสี่เดือน.

⁴⁸ฝ่ายชนยิศราเอลก็กลับมายังเผ่าพันธุ์เบ็นยามินอีก, ชักดาบฟันฆ่าผู้คนทั้งเมืองกับสรรพสัตว์และบรรดาสิ่งที่เขาได้พบ: กับทั้งเมื่อพบเมืองใดๆ ก็จุดไพเผาเสียสิ้น