Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 วิวรณ์ 18 Bible Online

วิวรณ์ 18 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

วิวรณ์ 18

¹ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี้ ข้าพเจ้าได้เห็นทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์ ถืออาชญาสิทธิ์อันใหญ่ยิ่ง และรัศมีของท่านได้กระทำแผ่นดินโลกให้สว่างไป.

²ท่านได้ร้องประกาศด้วยเสียงอันดังว่า. ‘เมืองบาบูโลนใหญ่นั้นล่มจมเสียแล้ว, ล่มจมเสียแล้ว, และเป็นที่อาศัยแห่งผีปิศาจ, และเป็นที่คุมขังแห่งผีโสโครกทุกอย่าง, และเป็นกรงแห่งนกทุกอย่างที่ไม่สะอาดและที่น่าเกลียด.

³ด้วยว่าประเทศทั้งปวงได้ดื่มเหล้าองุ่นของความพิโรธแห่งการล่วงประเวณีของเมืองนั้นจึงล่มจมลง และบรรดากษัตริย์ที่แผ่นดินโลกได้กระทำผิดประเวณีกับเมืองนั้น, และพ่อค้าทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลกได้เจริญขึ้นเป็นคนมั่งมีด้วยอำนาจแห่งความสุรุ่ยสุร่ายของเมืองนั้น.’

⁴และข้าพเจ้าได้ยินเสียงประกาศมาจากสวรรค์อีกว่า, “ดูก่อนพวกพลเมืองของเรา, จงออกมาจากเมืองนั้นเถิด, เพื่อท่านทั้งหลายจะไม่ได้มีส่วนในการบาปของเมืองนั้น, และเพื่อท่านจะไม่ต้องรับภยันตรายที่จะมีแก่พลเมืองนั้น.

⁵ด้วยว่าความบาปของเมืองนั้นกองสูงขึ้นจรดสวรรค์, และพระเจ้าได้ทรงจำการทุจจริตแห่งเมืองนั้น.

⁶เมืองนั้นได้ให้ผลอย่างไร จงให้แก่เมืองนั้นอย่างนั้น, และจงให้เป็นทวีคูณตามกิจการของเมืองนั้น และในจอกที่เมืองนั้นได้ระคนไว้ก็จงระคนให้เมืองนั้นเป็นทวีคูณ.

⁷เมืองบาบูโลนนั้นได้อวดหยิ่งจองหองและได้เลี้ยงชีวิตด้วยการสุรุ่ยสุร่ายมากเท่าใด, จงให้เมืองนั้นมีการทรมานและความทุกข์มากเท่านั้น เพราะว่าเมืองนั้นทะนงใจว่า. ‘เราดำรงอยู่ในตำแหน่งเป็นมเหษี, และไม่ใช่หญิงม่าย, และจะไม่ประสพความทุกข์อีกเลย.’

⁸เหตุฉะนั้นภยันตรายต่างๆ ของเมืองนั้นจะมาในวันเดียว, คือความตายและโทมนัสส์ และการกันดารอาหาร และไฟจะเผาเมืองนั้นให้พินาศทีเดียว ด้วยว่าพระเจ้าผู้ทรงพิพากษาเมืองนั้นประกอบด้วยอิทธิฤทธิ์

⁹บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกที่ได้กระทำผิดประเวณีกับเมืองนั้น. และได้เลี้ยงชีวิตโดยการสุรุ่ยสุร่ายด้วยกัน, ครั้นกษัตริย์เหล่านั้นเห็นควันไฟที่ไหม้เมืองนั้น, กษัตริย์เหล่านั้นจะพิลาปร่ำไรเพราะเมืองนั้น.

¹⁰และจะยืนอยู่ไกลเพราะกลัวการทรมานของเมืองนั้น, และจะกล่าวว่า. ‘วิบัติๆ แก่เมืองบาบูโลนเมืองใหญ่ที่เป็นเมืองแข็งแรง ด้วยว่าเจ้าได้รับโทษพิพากษาให้พินาศไปในชั่วโมงเดียว.’

¹¹บรรดาพ่อค้าแห่งแผ่นดินโลกจะพิลาปคร่ำครวญเพราะเมืองนั้น, ด้วยไม่มีใครจะซื้อสินค้าของเขาต่อไปอีก

¹²สินค้านั้นคือ ทองคำ, เงิน, เพ็ชร์พลอยต่างๆ, แล้วมุกดา, ผ้าป่านเนื้อละเอียด, ผ้าสีม่วง, ผ้าไหม, ผ้าสีแดงเข้ม, ไม้หอม, ภาชนะต่างๆ ที่ทำด้วยงา, ภาชนะต่างๆ ที่ทำด้วยไม้มีราคามาก, ภาชนะทองเหลือง, ภาชนะเหล็ก, และภาชนะศิลาลาย

¹³และอบเชย, เครื่องเทศ, เครื่องหอม, กำยาน, เหล้าองุ่น, น้ำมัน, แป้งละเอียด, ข้าวสาลี, โค, แกะ, ม้า, รถ, และร่างกายและชีวิตของคน.

¹⁴และผลแห่งการซึ่งจิตต์ของเจ้ากระหายใคร่ได้นั้นก็ล่วงพ้นไปจากเจ้าแล้ว, และสิ่งสารพัตรที่มีรสอันวิเศษยิ่งและฟุ่มเฟือยก็พินาศไปจากเจ้าแล้ว, และเจ้าจะไม่ได้พบอีกเลย.

¹⁵บรรดาพ่อค้าที่ได้ขายสิ่งของเหล่านั้น, ที่ได้เป็นคนมั่งมีเพราะเหตุเมืองบาบูโลนนั้น, จะยืนอยู่แต่ไกลเพราะกลัวการทรมานของเมืองนั้น, และจะพิลาปร่ำไรร้องว่า,

¹⁶‘วิบัติๆ แก่เมืองใหญ่นั้น, ที่ได้นุ่งห่มผ้าป่านเนื้อละเอียด และผ้าสีม่วง, และผ้าสีแดงเข้ม, และได้ประดับกายด้วยทองคำ เพ็ชร์พลอยต่างๆ และแก้วมุกดา

¹⁷เพราะว่าในชั่วโมงเดียว ทรัพย์สมบัติมากเช่นนั้นก็พินาศศูนย์ไป. ‘นายเรือทุกคน, และบรรดาคนที่โดยสาร, และพวกลูกเรือ, และคนทั้งหลายที่มีอาชีพทางทะเลได้อยู่แต่ไกล,

¹⁸และเมื่อคนเหล่านั้นได้เห็นควันไฟที่ไหม้เมืองนั้นก็ร้องว่า. ‘เมืองใดเล่าจะเป็นเหมือนเมืองใหญ่นี้?’

¹⁹และเขาก็หยิบเอาดินฝุ่นใส่ที่ศีรษะของเขา และพิลาปคร่ำครวญว่า. ‘วิบัติๆ แก่เมืองใหญ่นี้, อันกระทำให้คนทั้งปวงที่นั่นที่มีกำปั่นเป็นทางทะเล ได้เป็นคนมั่งมีด้วยทรัพย์สมบัติบริบูรณ์, เพราะในชั่วโมงเดียวเมืองนั้นก็เป็นที่ร้างเปล่า’

²⁰แน่ะเมืองสวรรค์, และพวกสิทธิชน, และอัครสาวก, และพวกผู้พยากรณ์ จงยิ้มเยาะเมืองนั้นเถิด เพราะพระเจ้าได้ทรงลงโทษแก้แค้นเมืองนั้นแทนท่านทั้งหลายแล้ว.”

²¹และทูตสวรรค์องค์หนึ่งที่มีฤทธิ์มาก ได้ยกหินก้อนหนึ่งดุจหินโม่ใหญ่ทุ่มลงในทะเล แล้วว่า, “เมืองบาบูโลนเมืองใหญ่นั้นจะล่มจมลงอย่างนี้แหละ, และจะไม่มีใครเห็นเมืองนั้นอีกต่อไปเลย.

²²เสียงผู้ดีดพิณ และนักเล่นมะโหรี, และนักเป่าขลุ่ย, และนักเป่าแตร จะไม่มีใครได้ยินในเจ้าสืบไป และจะไม่มีคนที่เป็นช่างแห่งวิชชาช่างใดๆ อีกต่อไป, และจะไม่ได้ยินเสียงโม่แป้งในเจ้าต่อไปเลย

²³และในเจ้านั้นจะไม่มีแสงประทีปส่องสว่างต่อไปเลย และจะไม่ได้ยินเสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวในเจ้านั้นอีกเลย เพราะว่าบรรดาพ่อค้าของเจ้าได้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดินโลกแล้ว และเพราะการเล่ห์กลมารยาของเจ้านั้นได้ล่อลวงบรรดาประเทศให้ลุ่มหลง.

²⁴ในเมืองนั้นเขาได้พบโลหิตของพวกผู้พยากรณ์และพวกสิทธิชน, และโลหิตของคนทั้งปวงที่ถูกฆ่าเสียที่แผ่นดินโลก.”