Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ประวัตินางรูธ 3 Bible Online

ประวัตินางรูธ 3 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ประวัตินางรูธ 3

¹ฝ่ายนางนาอะมีแม่ผัวกล่าวแก่รูธว่า, ลูกเอ๋ย, แม่จะหาที่พึ่งพักสำหรับเจ้า, เพื่อจะได้มีความสุขแก่เจ้ามิควรหรือ?

²ฝ่ายโบอัศนายของทาสีที่เจ้าได้อยู่ด้วยนั้น, เป็นพี่น้องของเรามิใช่หรือ? จงตริตรองดูเถิด, คืนวันนี้ท่านจะโรยข้าวที่ลาน.

³จงชำระแต่งตัวทาน้ำมัน, แล้วลงไปยังลานข้าว: แต่อย่าให้ท่านรู้จักตัวกว่าท่านกินและดื่มแล้ว,

⁴เมื่อท่านไปนอนที่ไหน, เจ้าจงสังเกตไว้, ให้แอบเข้าไปยกผ้าที่ห่มเท้าท่านออกแล้วนอนลง; ส่วนท่านจะบอกเจ้าในสิ่งที่เจ้าควรทำ.

⁵รูธจึงตอบว่า, สิ่งสารพัตรที่แม่บอกฉันๆ จะกระทำทั้งสิ้น

⁶แล้วรูธก็ลงไปยังลานข้าวนั้น, และกระทำตามแม่ผัวสั่งทุกประการ.

⁷เมื่อโบอัศกินและดื่มสำราญใจแล้ว, ก็ไปนอนปลายกองข้าวนั้น: ส่วนรูธก็ย่องเข้ามาเปิดผ้าห่มที่เท้าท่าน, แล้วนอนลงที่นั้น.

⁸อยู่มาเวลาเที่ยงคืน, ท่านก็สะดุ้งกลัว, พลิกตัวไปเห็นผู้มีหญิงนอนอยู่ที่เท้า.

⁹เมื่อถามว่า, เจ้าคือผู้ใด? นางตอบว่า, ฉันคือรูธทาสีของท่าน, ขอขยายชายเสื้อท่านห่มทาสีของท่านด้วย; เพราะท่านเป็นญาติผู้มีหน้าที่จะไถ่ฉันออก.

¹⁰ท่านจึงว่า, ลูกหญิงเอ๋ย, ขอให้พระยะโฮวาเจ้าทรงอวยพระพรแก่เจ้าด้วย, คุณของเจ้าครั้งหลังนี้ยิ่งกว่าครั้งก่อน, ด้วยเจ้ามิได้ไปหาคนหนุ่มที่ยากจน, หรือคนมั่งมี.

¹¹ลูกหญิงเอ๋ย, อย่ากลัวเลย; สิ่งสารพัตรที่เจ้าได้ขอเราจะกระทำแก่เจ้า: ด้วยบรรดาชาวชนหัวเมืองของเราก็ทราบอยู่ดีแล้วว่าเจ้าเป็นหญิงชื่อเสียงดี.

¹²เราเป็นญาติมีหน้าที่จะไถ่เจ้าก็จริงอยู่: แต่ทว่ายังมีญาติผู้หนึ่งสนิทกว่าเราอีก.

¹³คืนนี้จึงรอไว้ก่อน, ต่อพรุ่งนี้เช้า, ถ้าท่านผู้นั้นจะรับหน้าที่ไถ่เจ้า, ก็ให้ท่านไถ่เถิด; ถ้าแม้นท่านผู้นั้นจะไม่พอใจรับ, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด, เราจะรับหน้าที่ญาติไถ่เจ้าแน่ฉันนั้น: เชิญนอนอยู่นี่จนเวลาเช้าเถิด

¹⁴รูธก็นอนที่ริมเท้าท่านจนรุ่งเช้า: แล้วก็ตื่นขึ้นแต่เช้ามืดก่อนรู้จักหน้ากันได้. ท่านบอกว่า, อย่าให้ผู้ใดรู้ว่ามีผู้หญิงมาที่ลานเลย.

¹⁵ท่านจึงกล่าวอีกว่า, เอาเสื้อยาวมาถือไว้, นางก็ถือ, แล้วท่านก็ตวงข้าวหกทะนานให้นางแบกไป: แล้วนางก็เข้าไปในเมือง.

¹⁶เมื่อนางมาถึงแม่ผัว ๆ จึงถามว่า, ลูกเอ๋ย, เป็นอย่างไร? นางก็แจงความซึ่งท่านผู้นั้นได้ทำแก่นางให้แม่ผัวทราบทุกประการ.

¹⁷ว่าข้าวหกทะนานนี้, ท่านยกให้ฉันและสั่งว่า, อย่าไปหาแม่ผัวมือเปล่าเลย.

¹⁸แม่ผัวจึงพูดว่า, ลูกเอ๋ย จงนั่งคอยอยู่ที่นี่, กว่าจะได้รู้ว่าความข้อนั้นจะเกิดเหตุอย่างไร: เพราะว่าท่านผู้นั้นจะไม่หยุดเลย, กว่าท่านจะได้สิ่งนั้นสำเร็จแล้วในวันนี้