Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ซามูเอลฉะบับต้น 20 Bible Online

ซามูเอลฉะบับต้น 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ซามูเอลฉะบับต้น 20

¹ดาวิดก็หนีจากนาโยธแขวงรามาเข้ามาเฝ้าโยนาธาน, ทูลว่า, ข้าพเจ้าได้ทำอะไร? และได้ทำล่วงเกินอย่างไร? ความผิดของข้าพเจ้าต่อพระราชบิดาเป็นประการใด? พระองค์จึงหาช่องจะประหารชีวิตข้าพเจ้าเสีย?

²โยนาธานตรัสว่า, ขอให้การนั้นห่างไกลจากท่านเถิด, ท่านจะไม่สิ้นชีวิต, ดูเถิด, พระราชบิดาของเรากระทำการใหญ่ หรือน้อยก็ดี, คงแจ้งให้เรารู้, เหตุไฉนพระองค์จึงปิดบังความข้อนี้ไว้จากเราเล่า? หาเป็นเช่นนั้นไม่.

³ดาวิดก็ตั้งสัตย์สาบานว่า, พระราชบิดาของท่านคงทรงทราบว่า, ข้าพเจ้าได้มีความชอบต่อพระเนตรของท่าน, พระองค์ทรงพระดำริเห็นว่า ไม่ควรให้โยนาธานทราบความนี้, หากจะเป็นที่โทมนัสน้อยพระทัย, แต่ทว่าพระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่ และท่านยังเป็นอยู่แน่ฉันใด ในระหว่างข้าพเจ้ากับความตายมีแต่ก้าวเดียวแน่ฉันนั้น.

⁴โยนาธานจึงสัญญากับดาวิดว่า, ท่านจะปรารถนาสิ่งใดเราจะอนุเคราะห์สิ่งนั้นให้แก่ท่าน.

⁵ดาวิดจึงทูลโยนาธานว่า, ดูเถิดพรุ่งนี้จะขึ้นเดือนใหม่ ข้าพเจ้าจำจะต้องนั่งเฝ้ากษัตริย์ในการเลี้ยงโต๊ะ, แต่โปรดให้ข้าพเจ้าไปซ่อนตัวอยู่ที่ทุ่งนาจนถึงเวลาเย็นมะรืนนี้.

⁶ถ้าพระราชบิดาของท่านจะสังเกตเห็นว่าข้าพเจ้าขาดไป, ขอท่านโปรดทูลว่า ดาวิดได้อ้อนวอนขออนุญาตรีบไปเบธเลเฮ็มเมืองของตน เพราะบรรดาคณาญาติจะทำการสักการบูชาประจำปีที่นั้น.

⁷แม้จะทรงตรัสว่าดีแล้ว ข้าพเจ้าก็จะได้ความสุข, แต่หากว่าจะทรงพระพิโรธ พึงเข้าใจว่าท่านคงทรงปองร้าย,

⁸เหตุฉะนั้นขอแสดงความเมตตากรุณาต่อข้าพเจ้า ด้วยท่านได้ชวนให้ข้าพเจ้าทำสัญญากับท่านฉะเพาะพระยะโฮวา, แม้นมีการชั่วร้ายในข้าพเจ้า, ท่านจงฆ่าข้าพเจ้าเสียเองเถิด, จะคุมไปหาพระราชบิดาของท่านทำไมเล่า?

⁹โยนาธานตอบว่า, ขอให้การนั้นห่างไกลไปจากท่านเถิด, ถ้าเรารู้เวลาไรพระราชบิดาของเราปองร้ายต่อท่านเราจะไม่บอกหรือ?

¹⁰ดาวิดทูลโยนาธานว่า, ถ้าพระราชบิดาของท่านจะตอบอย่างดุดัน ใครจะแจ้งแก่ข้าพเจ้าเล่า?

¹¹โยนาธานกล่าวแก่ดาวิดว่า, ให้เราพากันไปที่ทุ่งนาเถิด. แล้วท่านทั้งสองก็ออกไปที่ทุ่งนา

¹²โยนาธานจึงกล่าวแก่ดาวิด (โดยสาบานต่อ) พระยะโฮวาพระเจ้าของชาติยิศราเอลว่า, เมื่อเราจะลองพระทัยพระราชบิดาเราเวลาพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ก็ดี, ถามความดีฝ่ายท่านดาวิด, เราคงจงส่งข่าวแจ้งให้ท่านทราบในทันใดนั้นมิใช่หรือ?

¹³ขอพระยะโฮวาทรงลงโทษแก่เราอย่างนั้นและทวีขึ้นอีก, ถ้าพระราชบิดาของเราจะปองร้ายต่อท่าน, แต่เราไม่แจ้งให้ทราบ, และปล่อยให้ท่านไปเป็นสุข, พระยะโฮวาได้ทรงสถิตอยู่กับพระราชบิดาฉันใด, ขอให้สถิตอยู่กับท่านฉันนั้น.

¹⁴ใช่ว่าท่านจะแสดงความเมตตากรุณาเพราะเห็นแก่พระยะโฮวาในระหว่างเมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ไม่ให้เราถึงแก่ความตาย:

¹⁵มิหนำซ้ำขณะเมื่อพระยะโฮวาทรงทำลายศัตรูของดาวิด, ให้ขาดจากพื้นดินทั้งสิ้น, ท่านจะไม่ตัดให้ความเมตตากรุณานั้นขาดจากเชื้อวงศ์ของเราสืบไปเป็นนิตย์.

¹⁶โยนาธานก็ผูกไมตรีไว้กับเชื้อวงศ์ของดาวิด (ถ้าจะกลับถ้อยคืนคำ) พระยะโฮวาจะทรงบันดาลให้ข้าศึกของดาวิดเป็นผู้ลงโทษ

¹⁷โยนาธานก็ให้ดาวิดสาบานอีก, ด้วยเหตุได้รักดาวิดดุจรักจิตต์ใจของตนเอง.

¹⁸โยนาธานจึงกล่าวว่า, พรุ่งนี้เป็นวันขึ้นเดือนใหม่ และท่านจะขาด ที่นั่งของท่านจะว่างเปล่า.

¹⁹มะเรื่องจงลงมาจากที่ซ่อนในวันที่จัดการนั้นให้คอยอยู่ที่ศิลาอาเซล.

²⁰เราจะยิงลูกธนูให้ตกริมศิลานั้น, สามลูกเหมือนกับยิงเป้า.

²¹แล้วเราจะบอกคนใช้ว่า, ไปเก็บลูกธนูมา, ถ้าเราบอกคนใช้ว่า, นี่แน่ะลูกธนูอยู่ข้างนี้จงเก็บมาเถิด, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่ฉันใด, ท่านก็จะได้ความสุขพ้นจากภัยอันตรายฉันนั้น.

²²แต่ถ้าเราจะบอกคนหนุ่มนั้นอย่างนี้ว่า, นี่แน่ะลูกธนูอยู่ข้างโน้น, จงไปเสียเถิด, ด้วยพระยะโฮวามีรับสั่งให้ท่านไป.

²³บรรดาถ้อยคำซึ่งเราทั้งสองได้สัญญากันนั้น, พระยะโฮวาจะทรงเป็นพะยานต่อเราทั้งสองฝ่ายสืบไปเป็นนิตย์

²⁴ดาวิดจึงไปซ่อนอยู่ที่ทุ่งนา, ครั้นถึงวันต้นเดือนใหม่ กษัตริย์ก็ทรงเลี้ยงโต๊ะ.

²⁵ฝ่ายพระองค์ทรงพระที่นั่งที่เคยซึ่งอยู่ริมฝาผนัง แต่โยนาธานยืนอยู่, ส่วนอับเนรนั่งเคียงซาอูล แต่ที่นั่งของดาวิดนั้นว่างเปล่า.

²⁶ในวันนั้นซาอูลมิได้ตรัสประการใดด้วยทรงพระดำริว่า, เผอิญเป็นเหตุดาวิดไม่บริสุทธิ์ตามประเพณีด้วยไม่ทันชำระตัว.

²⁷อยู่มาวันขึ้นสองค่ำที่นั่งของดาวิดยังว่างอยู่, ซาอูลทรงตรัสถามโยนาธานราชบุตรว่า, ทำไมบุตรยิซัยไม่มารับประทานอาหาร, ทั้งวานนี้และวันนี้ด้วย?

²⁸โยนาธานทูลว่า, ได้อ้อนวอนข้าพเจ้าขอลาไปเมืองเบธเลเฮ็ม.

²⁹ดาวิดได้ทูลว่า, ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าไปเถิด, เพราะหมู่ญาติจัดการบูชาที่เมืองนั้น ทั้งพี่ชายสั่งด้วย, ถ้าข้าพเจ้าได้ความชอบต่อท่าน, ขอให้ไปเยี่ยมญาติพี่น้องบ้าง. เหตุฉะนั้นเขาจึงมิได้มานั่งโต๊ะของกษัตริย์

³⁰ซาอูลทรงพระพิโรธต่อโยนาธาน ตรัสว่า, โอ้ลูกหญิงใจทรยศคิดกบฏเรา ไม่รู้หรือว่าเธอชอบพอกันกับบุตรชายยิซัยนั้นให้เป็นที่ละอายแก่เธอเอง และทั้งเป็นความละอายแก่มารดาด้วย.

³¹เหตุว่าบุตรยิซัยยังมีชีวิตอยู่บนพื้นดินนานเท่าใด เธอและราชวงศ์ของเธอจะไม่ตั้งมั่นคงอยู่ได้. จงใช้คนไปจับตัวคุมมาให้เรา, เพราะเขาจะต้องตายเป็นแน่.

³²โยนาธานทูลตอบซาอูลพระราชบิดาว่า, จะประหารชีวิตดาวิดทำไม? เขาได้ทำผิดอะไร?

³³ซาอูลก็เอาหอกพุ่งไปหมายจะให้ถูก, โยนาธานจึงทราบว่าพระราชบิดาตั้งพระทัยจะประหารดาวิดเสีย.

³⁴โยนาธานก็ลุกขึ้นจากโต๊ะมีใจเดือดร้อนมิได้เสวยอาหารในวันที่สองนั้น, ด้วยเป็นทุกข์เพราะดาวิด, เหตุว่าพระราชบิดาทำให้มีความอัปยศ

³⁵อยู่มาครั้นรุ่งเช้า โยนาธานเสด็จออกไปยังทุ่งนา, ตามเวลาที่นัดกันไว้กับดาวิด, มีเด็กรุ่นคนหนึ่งตามเสด็จไปด้วย.

³⁶โยนาธานจึงรับสั่งแก่เด็กคนใช้นั้นว่า, จงวิ่งไปหาลูกธนูที่เรายิงไป, พอเด็กวิ่งก็ยิงลูกธนูเลยข้ามหน้าเด็กไป.

³⁷เมื่อเด็กคนใช้ไปที่ลูกธนูตกซึ่งโยนาธานได้ยิงนั้น, โยนาธานร้องบอกเด็กนั้นว่า, ลูกธนูอยู่ข้างโน้นมิใช่หรือ?

³⁸โยนาธานก็ร้องบอกเด็กนั้นว่า, จงรีบไปอย่าได้หยุด, เด็กจึงได้เก็บลูกธนูมาถวาย.

³⁹ส่วนเด็กนั้นไม่รู้เหตุอะไร, ผู้ที่รู้นั้นคือโยนาธานกับดาวิดเท่านั้น.

⁴⁰โยนาธานฝากเครื่องธนูไว้กับเด็กคนใช้, และรับสั่งให้ถือไปในเมือง.

⁴¹พอเด็กนั้นไปแล้ว, ดาวิดได้ลุกขึ้นจากที่แห่งหนึ่งอยู่ข้างทิศใต้ กราบหน้าลงถึงดินถวายคำนับสามครั้ง, ต่างก็จุบกันและร้องไห้กัน, แต่ดาวิดร้องไห้มากกว่า.

⁴²โยนาธานรับสั่งแก่ดาวิดว่า, จงไปเป็นสุขเถิด, ด้วยเราทั้งสองได้สาบานในพระนามแห่งพระยะโฮวาว่า, พระองค์จะทรงเป็นพะยานฝ่ายเรากับท่าน, ทั้งเชื้อวงศ์ของเรากับเชื้อวงศ์ของท่านสืบไปเป็นนิตย์, ดาวิดก็ได้ลุกขึ้นไป, และโยนาธานได้เสด็จกลับเข้าเมือง

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ซา​มูเอล​ฉะ​บับ​ต้น 20 Bible Online

ซา​มูเอล​ฉะ​บับ​ต้น 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ซา​มูเอล​ฉะ​บับ​ต้น 20

Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ซามูเอลฉะบับต้น 20 Bible Online

ซามูเอลฉะบับต้น 20 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ซามูเอลฉะบับต้น 20