Read Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 ซามูเอลฉะบับต้น 28 Bible Online

ซามูเอลฉะบับต้น 28 - Thai Holy Bible – พระคริสตธรรมคัมภีร์ Thai OV 83 bible

ซามูเอลฉะบับต้น 28

¹ในกาลคราวนั้น, พวกฟะลิศตีมได้ยกกองทัพมารบพุ่งกับพวกยิศราเอล, อาคิชจึงรับสั่งดาวิดว่า, ท่านคงจะต้องตามเราออกไปกับกองทัพทั้งพลของท่านด้วย.

²ดาวิดทูลว่า, ท่านคงจะได้ทรงทราบว่าข้าพเจ้าจะทำอย่างไร, อาคิชจึงทรงตรัสว่า, เหตุฉะนั้นเราจะต้องตั้งท่านไว้เป็นราชองครักษ์จนชีวิตหาไม่

³ซามูเอลถึงแก่มรณภาพแล้ว, และบรรดาพวกยิศราเอลก็ไว้ทุกข์จัดการศพที่รามา, ณะบ้านเมืองของท่าน, ฝ่ายซาอูลจึงขับไล่คนทรงผีและผู้วิเศษไปจากแผ่นดินแล้ว,

⁴ชาวฟะลิศตีมก็ยกกองทัพมาตั้งค่ายอยู่ที่ซูเนม, ซาอูลได้เกณฑ์บรรดาชาติยิศราเอลให้ตั้งค่ายอยู่ที่ฆีละโบอะ.

⁵ครั้นซาอูลทรงเห็นกองทัพฟะลิศตีมก็สะดุ้งพระทัย มีความวิตกกลัวอย่างยิ่ง.

⁶เมื่อซาอูลทูลถามพระยะโฮวา ๆ ไม่ทรงตรัสตอบเลย, ด้วยสุบินนิมิตต์, หรือด้วยรูปอูริม หรือด้วยผู้พยากรณ์ก็ดี.

⁷ซาอูลจึงมีรับสั่งแก่พวกท่านว่า, จงหาหญิงทรงผี, เพื่อเราจะได้ไปสืบถามที่เขา, พวกนั้นก็ทูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์, มีหญิงทรงผีอยู่คนหนึ่งที่เอนโดร์

⁸ซาอูลก็ปลอมตัวทรงเครื่องฉลองอย่างแปลก, แล้วพาคนใช้สองคนไปด้วยกัน, เพื่อหาหญิงนั้นในเวลากลางคืน, ซาอูลจึงตรัสว่า, ขอจงบอกเราโดยอำนาจผี, เมื่อเราจะออกชื่อผู้ใด, ให้ผู้นั้นขึ้นมาหาเรา.

⁹หญิงนั้นทูลตอบว่า, ท่านทราบแล้วว่า, ซาอูลได้ทำอย่างไร, คือได้กำจัดไล่คนทรงผีและผู้วิเศษไปจากพระราชอาณาจักรทั้งสิ้น, เหตุไรท่านจึงวางบ่วงแร้วดักข้าพเจ้าให้ตายเล่า?

¹⁰ซาอูลจึงสาบานให้ต่อพระยะโฮวาว่า, พระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด, เจ้าจะไม่มีภัยอันตราย, เพราะเหตุการณ์นี้แน่ฉันนั้น.

¹¹หญิงนั้นก็ทูลถามว่า, ท่านจะให้ข้าพเจ้าเรียกผู้ใดขึ้นมา?

¹²ครั้นหญิงนั้นเห็นซามูเอลก็ร้องทูลซาอูลด้วยเสียงอันดังว่า, ล่อลวงข้าพเจ้าทำไมเล่า? พระองค์ท่านแหละ, คือซาอูล.

¹³กษัตริย์จึงทรงตรัสแก่หญิงนั้นว่า, อย่ากลัวเลย, เจ้าได้เห็นอะไรบ้าง? หญิงนั้นทูลว่า, เห็นเทพารักษ์กำลังขึ้นมาจากแผ่นดิน.

¹⁴ซาอูลตรัสถามว่า, ผู้นั้นรูปร่างอย่างไร? หญิงนั้นทูลว่า, เป็นคนชรากำลังขึ้นมาสรวมเสื้อยาว, เมื่อซาอูลทราบว่าเป็นซามูเอล, จึงได้ก้มหน้าลงถึงดินกราบไหว้

¹⁵ซามูเอลทูลถามซาอูลว่า, เหตุไรจึงได้รบกวนเราให้ขึ้นมา? ซาอูลตอบว่า, เรามีความทุกข์ยากมาก, ด้วยชาติฟะลิศตีมทำศึกต่อเราอยู่, และพระเจ้าทรงเสื่อมไปจากเรา, ไม่ทรงตรัสตอบประการใด ด้วยผู้พยากรณ์หรือด้วยนิมิตต์ฝันก็ดี, เหตุฉะนั้นเราจึงเรียกท่าน, เพื่อจะได้แจ้งให้เราทราบว่าควรจะทำอย่างไร.

¹⁶ซามูเอลทูลว่า, เมื่อพระยะโฮวาทรงเสื่อมจากท่านกลับเป็นข้าศึกแล้ว, จะสืบถามต่อเราทำไมเล่า?

¹⁷พระยะโฮวาทรงบันดาลให้เรากล่าวพยากรอย่างไร, พระองค์ทรงกระทำอย่างนั้นแก่ท่านแล้ว, ได้ริบเอาแผ่นดินจากท่าน, ประทานให้แก่สหายของท่าน, คือดาวิด.

¹⁸เพราะท่านมิได้เชื่อฟังพระดำรัส, และหาได้ทำให้พระพิโรธของพระองค์ต่อชาติอะมาเล็คสำเร็จไม่, เหตุฉะนั้นพระยะโฮวาจึงทรงกระทำเช่นนี้ในวันนี้.

¹⁹อนึ่ง, พระองค์จะทรงมอบพวกยิศราเอลไว้ด้วยกันกับท่าน, ในอำนาจชาวฟะลิศตีม, พรุ่งนี้ท่านกับราชบุตรจะต้องอยู่กับเรา, พระยะโฮวาจะทรงมอบกองทัพยิศราเอลไว้ในเงื้อมมือของชาวฟะลิศตีมด้วย

²⁰ในทันใดนั้น ซาอูลก็ล้มพังพาบถึงดิน, ตกใจยิ่งนัก, เพราะถ้อยคำของซามูเอล, ท่านก็สิ้นพระกำลัง, ด้วยมิได้ทรงเสวยกระยาหารทั้งกลางวันและกลางคืน.

²¹หญิงนั้นแอบเข้ามาใกล้ซาอูล, เห็นว่าทรงเป็นทุกข์มาก จึงทูลว่า, ข้าแต่กษัตริย์, ข้าพเจ้าได้ประพฤติตามรับสั่งมาแล้ว แม้ว่าจะเสียชีวิตก็ดี, ข้าพเจ้าก็ยังเชื่อฟังทำตามทุกประการ.

²²เหตุฉะนั้น, ขอโปรดฟังเสียงของข้าพเจ้า, ให้ข้าพเจ้าถวายขนมสักหน่อย, และขอทรงเสวยเพื่อจะไว้มีพระกำลังในเวลาเสด็จไปตามทาง,

²³ฝ่ายซาอูลคัดค้านว่า, ไม่กิน, แต่เมื่อชายสองคนกับหญิงนั้นพากันข่มขืน ท่านก็เชื่อฟัง, จึงลุกขึ้นจากดิน ขึ้นนั่งบนเตียงนอน.

²⁴ส่วนหญิงนั้นมีลูกโคอ้วนอยู่ที่บ้าน, ก็รีบฆ่าเสีย, เอาแป้งนวดขนมไม่มีเชื้อมาปิ้ง.

²⁵แล้วส่งมาถวายซาอูล; และให้แก่คนของท่าน, พอกินแล้วก็พากันไปในคืนวันนั้น