Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) สุภาษิต 10 Bible Online

สุภาษิต 10 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

สุภาษิต 10

¹สุภาษิตของโซโลมอนมีดังนี้ ลูกฉลาดทำให้พ่อสุขใจยินดี ส่วนลูกโง่เขลาทำให้แม่เศร้าใจ

²ทรัพย์สมบัติที่ได้มาอย่างทุจริตนั้นไม่จีรังยั่งยืน แต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย

³องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมหิวโหย และไม่ทรงปล่อยให้คนชั่วร้ายสมปรารถนา

⁴มือที่เกียจคร้านทำให้ยากจน ส่วนมือที่ขยันหมั่นเพียรทำให้มั่งคั่ง

⁵ผู้ที่สะสมพืชผลในฤดูร้อนเป็นลูกที่รอบคอบ ส่วนผู้ที่หลับใหลในฤดูเก็บเกี่ยวเป็นลูกที่ทำให้ขายหน้า

⁶พระพรอยู่เหนือศีรษะของคนชอบธรรม แต่ความทารุณโหดร้ายไหลท่วมปากของคนชั่ว[19]

⁷ชื่อของคนชอบธรรมจะใช้เป็นคำอวยพร แต่ชื่อของคนชั่วจะเสื่อมเสียไป

⁸จิตใจที่ฉลาดจะรับคำสั่งสอน ส่วนคนโง่พูดพล่อยๆ ก็ถึงแก่หายนะ

⁹คนที่เดินอยู่ในทางเที่ยงตรงจะเดินอย่างมั่นคง ส่วนคนที่เดินอยู่ในทางคดจะถูกเปิดโปง

¹⁰ผู้ที่ขยิบตาอย่างมีเลศนัยสร้างความเดือดร้อน และคนโง่พูดพล่อยๆ ก็ถึงแก่หายนะ

¹¹ปากของคนชอบธรรมเป็นบ่อน้ำพุซึ่งให้ชีวิต แต่ปากของคนชั่วซุกซ่อนความโหดร้ายทารุณ

¹²ความเกลียดชังยั่วยุให้เกิดความแตกแยก แต่ความรักบดบังความผิดทั้งมวล

¹³สติปัญญาพบได้จากริมฝีปากของผู้มีวิจารณญาณ ส่วนไม้เรียวมีไว้หวดหลังคนไร้สามัญสำนึก

¹⁴คนฉลาดสั่งสมความรู้ แต่ปากของคนโง่นำไปสู่ความย่อยยับ

¹⁵ความมั่งคั่งของคนรวยเป็นเหมือนป้อมปราการของเขา ส่วนความยากจนเป็นหายนะของคนจน

¹⁶คนชอบธรรมได้ชีวิตเป็นค่าจ้าง ส่วนคนชั่วได้ความบาปและความตายเป็นสมบัติ

¹⁷ผู้ที่รับฟังคำสั่งสอนก็สำแดงทางสู่ชีวิต ส่วนผู้ที่ไม่แยแสคำตักเตือนก็พาคนอื่นหลงผิด

¹⁸ผู้ที่ซ่อนเร้นความเกลียดชังมีริมฝีปากที่โกหก ผู้ที่กระพือคำนินทาว่าร้ายเป็นคนโง่

¹⁹ไม่อาจหยุดความบาปได้ด้วยการพูดมาก ผู้ที่รู้จักยั้งลิ้นของตนก็เป็นคนฉลาด

²⁰ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดี ส่วนจิตใจของคนชั่วก็ไม่ค่อยมีค่า

²¹ริมฝีปากของคนชอบธรรมหล่อเลี้ยงคนมากมาย แต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก

²²พระพรขององค์พระผู้เป็นเจ้านำความมั่งคั่งมาให้ และไม่ได้ทรงแถมความทุกข์ร้อนมาด้วย

²³คนโง่เพลิดเพลินกับการทำชั่ว แต่ผู้มีความเข้าใจเพลิดเพลินในสติปัญญา

²⁴สิ่งที่คนชั่วหวาดกลัวจะมาถึงเขา ส่วนสิ่งที่คนชอบธรรมปรารถนาจะบรรลุผล

²⁵เมื่อมรสุมพัดกระหน่ำ คนชั่วร้ายก็สิ้นไป แต่คนชอบธรรมยืนหยัดมั่นคงเป็นนิตย์

²⁶เหมือนน้ำส้มกับฟัน และควันกับตา คนเกียจคร้านก็ทำให้ผู้ที่ใช้งานเขาขัดเคืองเช่นนั้น

²⁷ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าต่อชีวิตให้ยืนยาว แต่ปีเดือนของคนชั่วถูกตัดทอน

²⁸ความหวังของคนชอบธรรมจบลงด้วยความปีติยินดี ส่วนความหวังทั้งสิ้นของคนชั่วก็สูญเปล่า

²⁹ทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นป้อมปราการของคนไร้ที่ติ แต่เป็นความหายนะของคนชั่ว

³⁰คนชอบธรรมจะไม่มีวันถูกถอนรากถอนโคน ส่วนคนชั่วร้ายจะอยู่บนโลกได้ไม่นาน

³¹ปากของคนชอบธรรมให้ปัญญา แต่ลิ้นที่ปลิ้นปล้อนจะถูกตัดออก

³²ริมฝีปากของคนชอบธรรมรู้ว่าอะไรเหมาะสม ส่วนปากของคนชั่วรู้แต่สิ่งที่ตลบตะแลง