Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) สุภาษิต 23 Bible Online

สุภาษิต 23 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

สุภาษิต 23

¹เมื่อเจ้ารับประทานอาหารร่วมกับเจ้าบ้านผ่านเมือง จงระมัดระวังสิ่ง[41]ที่อยู่ตรงหน้าเจ้าให้ดี

²หากเจ้าตะกละเห็นแก่กิน ก็จงเอามีดจ่อคอหอยตนเองไว้

³อย่าปรารถนาสิ่งโอชะของเขา เพราะอาหารนั้นเป็นสิ่งลวงตา

⁴อย่าตรากตรำจนอ่อนล้าเพียงเพื่อหวังร่ำรวย อย่าวางใจในความเฉลียวฉลาดของเจ้า

⁵แค่พริบตาเดียวทรัพย์สมบัติก็จะลับหายไป เพราะมันจะติดปีกบิน หนีไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี

⁶อย่ากินอาหารของคนตระหนี่ถี่เหนียว อย่าปรารถนาสิ่งโอชะของเขา

⁷เพราะเขาเป็นคนชนิดที่คอยคิดคำนวณอยู่ในใจ[42] ปากก็พูดว่า “เชิญกินดื่มเถิด” แต่ใจไม่ได้อยู่กับเจ้าเลย

⁸เจ้าจะต้องสำรอกสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่กินเข้าไป และต้องสิ้นเปลืองคำขอบคุณ

⁹อย่าเปลืองลมปากกับคนโง่ เพราะเขาจะเหยียดหยามคำแนะนำที่ฉลาดของเจ้า

¹⁰อย่าโยกย้ายหลักเขตเก่าแก่ หรือรุกล้ำที่ดินของลูกกำพร้าพ่อ

¹¹เพราะองค์ผู้ปกป้องของเขาทรงเข้มแข็ง พระองค์จะทรงว่าความให้เขา

¹²จงเปิดใจรับคำสั่งสอน และเงี่ยหูฟังถ้อยคำแห่งความรู้

¹³อย่าละเลยการตีสั่งสอนลูก หากเจ้าตีสอนลูกด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตาย

¹⁴เจ้าต้องตีสอนเขาด้วยไม้เรียว แล้วจะช่วยเขาให้พ้นจากความตาย

¹⁵ลูกเอ๋ย หากเจ้ามีใจฉลาด เราก็ปลื้มใจ

¹⁶เมื่อเจ้าเอ่ยปากกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง จิตวิญญาณของเราก็แช่มชื่น

¹⁷อย่าให้ใจของเจ้าอิจฉาคนบาป แต่จงกระตือรือร้นในการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดเวลา

¹⁸เพราะมีอนาคตรอเจ้าอยู่แน่นอน และความหวังของเจ้าจะไม่สูญสิ้น

¹⁹ลูกเอ๋ย จงฟังและเฉลียวฉลาด จงรักษาใจให้อยู่ในทางที่ถูกต้อง

²⁰อย่าร่วมวงสำมะเลเทเมากับคนขี้เหล้าเมายา และคนเห็นแก่กิน

²¹เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะยากจน และความสะลึมสะลือทำให้เขาเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วพันกาย

²²จงฟังคำของพ่อผู้ให้ชีวิตแก่เจ้า และอย่าดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง

²³จงซื้อความจริงและอย่าขายสิ่งเหล่านี้ คือ สติปัญญา คำสั่งสอน[43] และความเข้าใจ

²⁴พ่อของคนชอบธรรมก็สุขใจมาก คนที่มีลูกฉลาดก็ชื่นชมในตัวลูก

²⁵จงทำให้พ่อแม่ยินดี ให้แม่ผู้ที่คลอดเจ้าได้ปลื้มใจ!

²⁶ลูกเอ๋ย ขอใจของเจ้าให้เราเถิด จงให้ตาของเจ้าปีติยินดีในทางของเรา

²⁷เพราะหญิงโสเภณีเป็นหลุมลึก และหญิงเสเพลก็เป็นบ่อแคบ

²⁸นางซุ่มรอเหยื่อเหมือนโจร พาให้ชายคนแล้วคนเล่าไม่ซื่อสัตย์ต่อภรรยาของตน

²⁹ใครหนอที่ทุกข์ระทม? ใครหนอที่โศกเศร้า? ใครหนอที่วิวาท? ใครหนอที่เพ้อพล่าม? ใครหนอเจ็บตัวโดยไม่จำเป็น? ใครหนอที่มีตาแดงก่ำ?

³⁰ก็คือคนที่จมอยู่กับเหล้า คนที่ทดลองชิมเหล้าผสมหลากชนิด

³¹อย่าจ้องดูเหล้าองุ่นเมื่อมันสีแดงสวย เมื่อมันส่องประกายอยู่ในถ้วย เมื่อมันดื่มลื่นคอ!

³²ในบั้นปลาย มันฉกกัดเหมือนงู ปล่อยพิษเหมือนงูพิษ

³³ตาของเจ้าจะเห็นภาพหลอนแปลกๆ ความคิดเลอะเลือนสับสน

³⁴เจ้าจะเป็นเหมือนคนที่นอนลอยอยู่กลางทะเล และเหมือนคนที่นอนอยู่บนเสากระโดงเรือ

³⁵เจ้าจะพูดว่า “เขาฟาดแต่เราไม่เจ็บ! เขาทุบตีแต่เราไม่รู้สึก! เมื่อไรเราจะตื่นนะ จะได้ไปดื่มอีก”