Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) สุภาษิต 8 Bible Online

สุภาษิต 8 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

สุภาษิต 8

¹ปัญญาไม่ได้ส่งเสียงเรียกอยู่หรือ? ความเข้าใจไม่ได้ร้องเรียกอยู่หรือ?

²ปัญญายืนอยู่บนที่สูง ริมทางเดิน และตรงทางแยก

³ปัญญาร้องเสียงดัง อยู่ที่ข้างประตูเข้าเมืองว่า

⁴“มนุษย์ทั้งหลายเอ๋ย เราร้องเรียกพวกเจ้า เราป่าวร้องแก่มนุษย์ทั้งปวง

⁵เจ้าคนอ่อนต่อโลก จงมีความสุขุมรอบคอบ เจ้าคนโง่ จงใส่ใจในสิ่งนี้

⁶ฟังเถิด เรามีเรื่องสำคัญมากจะบอก เราเอ่ยปากเพื่อกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง

⁷ปากของเรากล่าวความจริง ริมฝีปากของเราชิงชังความชั่ว

⁸วาจาทั้งสิ้นของเราเที่ยงธรรม ไม่มีการลดเลี้ยวหรือบิดเบือน

⁹คำพูดของเราตรงไปตรงมาสำหรับผู้มีความเข้าใจ และถูกทำนองคลองธรรมสำหรับผู้มีความรู้

¹⁰จงเลือกคำสอนของเราแทนที่จะเลือกเงิน เลือกความรู้แทนที่จะเลือกทองเนื้อเก้า

¹¹เพราะปัญญาสูงค่ากว่าทับทิม สิ่งที่เจ้าปรารถนาไม่มีอะไรเปรียบกับนางได้

¹²“เรา ปัญญา อยู่คู่ความสุขุมรอบคอบ เรามีความรู้และความเฉลียวฉลาด

¹³ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือการเกลียดชังความชั่ว เราชิงชังความหยิ่งยโส ความจองหอง การประพฤติชั่ว และวาจาตลบตะแลง

¹⁴คำปรึกษาและดุลยพินิจเป็นของเรา เรามีความเข้าใจและอำนาจ

¹⁵โดยเรา บรรดากษัตริย์จึงครอบครอง และชนชั้นปกครองก็ตรากฎหมายที่ยุติธรรม

¹⁶โดยเรา บรรดาเจ้านายจึงปกครอง และบรรดาขุนนาง คือคนทั้งปวงที่ปกครองอยู่ในโลก[16]

¹⁷เรารักผู้ที่รักเรา คนที่เสาะหาเราก็พบเรา

¹⁸ทรัพย์สมบัติและเกียรติยศอยู่กับเรา ความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองอันยั่งยืนด้วย

¹⁹ผลของเราดียิ่งกว่าทองแท้ สิ่งที่เราให้ล้ำค่ายิ่งกว่าเงินบริสุทธิ์

²⁰เราดำเนินในวิถีแห่งความชอบธรรม ตามเส้นทางแห่งความยุติธรรม

²¹เราให้ความมั่งคั่งเป็นมรดกแก่ผู้ที่รักเรา ทำให้คลังสมบัติของเขาเต็มบริบูรณ์

²²“องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงให้กำเนิดเราเป็นสิ่งแรกก่อนสิ่งอื่นที่พระองค์ทรงกระทำ[17] ก่อนบรรดาพระราชกิจของพระองค์ตั้งแต่ครั้งโบราณ

²³ตั้งแต่โบราณกาลเราถูกสร้างขึ้น ตั้งแต่ปฐมกาลก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้น

²⁴เราถือกำเนิดตั้งแต่ยังไม่มีมหาสมุทร ก่อนน้ำพุพุ่งขึ้นมาสู่ผิวโลก

²⁵ก่อนภูเขาและเนินเขาถูกสร้างขึ้น เราก็เกิดแล้ว

²⁶ก่อนที่พระเจ้าทรงสร้างโลกและท้องทุ่ง ก่อนผงธุลีใดๆ ของโลก

²⁷เราอยู่ที่นั่น เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์ เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเส้นขอบฟ้าบนพื้นผิวของมหาสมุทร

²⁸เมื่อพระองค์ทรงวางตำแหน่งของเมฆเบื้องบน และทรงกำหนดตาน้ำแห่งห้วงบาดาล

²⁹เมื่อพระองค์ทรงขีดพรมแดนของทะเล เพื่อไม่ให้น้ำล้ำเขตตามพระบัญชาของพระองค์ และเมื่อพระองค์ทรงปักผังวางฐานรากของโลก

³⁰ในตอนนั้นเราอยู่เคียงข้างพระองค์ตลอดเวลา[18] เปี่ยมด้วยความปีติยินดีวันแล้ววันเล่า ชื่นชมยินดีอยู่ต่อหน้าพระองค์เสมอ

³¹ชื่นชมยินดีกับโลกที่พระองค์ทรงสร้าง และเปรมปรีดิ์ในมนุษยชาติ

³²“ดังนั้นลูกเอ๋ย จงฟังเรา ความสุขมีแก่ผู้ที่รักษาวิถีทางของเรา

³³จงฟังคำสอนของเรา แล้วจงฉลาดขึ้น อย่าเพิกเฉยละเลย

³⁴ความสุขมีแก่ผู้ที่ฟังเรา เฝ้ารอเราทุกวันที่ริมประตู คอยท่าที่หน้าบ้านของเรา

³⁵เพราะผู้ใดก็ตามที่พบเราย่อมพบชีวิต และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

³⁶ส่วนผู้ที่พลาดจากเราก็ทำร้ายตัวเอง ทุกคนที่เกลียดเราก็รักความตาย”