Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) อิสยาห์ 40 Bible Online

อิสยาห์ 40 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

อิสยาห์ 40

¹พระเจ้าของท่านตรัสว่า จงปลอบโยน จงปลอบโยนประชากรของเรา

²จงกล่าวแก่เยรูซาเล็มอย่างอ่อนโยน และแจ้งให้เธอทราบว่า เธอได้ผ่านความทุกข์ลำเค็ญแล้ว บาปของเธอได้รับการชดใช้แล้ว ซึ่งเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าครบถ้วน[79]แล้ว ตามบาปทั้งสิ้นที่เธอทำไป

³เสียงของผู้หนึ่งร้องว่า “จงเตรียมทางในถิ่นกันดาร สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า[80] จงทำทางหลวงของพระเจ้า[81] ในถิ่นกันดารให้ตรงไป

⁴หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกขึ้น ภูเขาและเนินเขาทุกแห่งจะถูกทำให้ต่ำลง พื้นดินขรุขระจะถูกทำให้เรียบ ที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะถูกทำให้เป็นที่ราบ

⁵แล้วพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการเปิดเผย และมวลมนุษยชาติจะได้เห็นร่วมกัน เพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว”

⁶เสียงหนึ่งกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงร้องเถิด” และข้าพเจ้าถามว่า “ข้าพเจ้าควรจะร้องว่าอะไร?” เสียงนั้นกล่าวว่า “มวลมนุษยชาตินั้นเหมือนหญ้า และเกียรติทั้งปวงของพวกเขาก็เหมือนดอกไม้ในท้องทุ่ง

⁷ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหายใจรดใส่มัน แน่ทีเดียว มนุษย์เราก็เหมือนหญ้า

⁸ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป แต่พระวจนะของพระเจ้าของเรายืนยงนิรันดร์”

⁹ท่านผู้นำข่าวดีมายังศิโยน จงขึ้นไปบนภูเขาสูง ท่านผู้นำข่าวดีมายังเยรูซาเล็ม[82] จงป่าวร้องสุดเสียง จงป่าวร้องให้สุดเสียง อย่ากลัวเลย จงร้องบอกเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า “นี่คือพระเจ้าของท่าน!”

¹⁰ดูเถิด พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตเสด็จมาด้วยฤทธิ์อำนาจ พระกรของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์ ดูเถิด บำเหน็จรางวัลของพระองค์ก็อยู่ที่พระองค์ และพระองค์ทรงนำค่าตอบแทนของพระองค์มาด้วย

¹¹พระองค์ทรงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์ดั่งคนเลี้ยงแกะ พระองค์ทรงรวบรวมบรรดาลูกแกะไว้ในอ้อมพระกร โอบอุ้มไว้แนบพระทรวง พระองค์ทรงนำแม่แกะที่มีลูกอย่างอ่อนสุภาพ

¹²ใครเล่าที่ตวงห้วงน้ำไว้ในอุ้งมือ และวัดขนาดฟ้าสวรรค์ด้วยฝ่ามือ? ใครหนอบรรจุผงคลีของโลกไว้ในภาชนะ และชั่งน้ำหนักของภูเขาบนตาชั่ง และชั่งเนินเขาด้วยตราชู?

¹³ใครเล่าจะเข้าใจพระทัย[83]ขององค์พระผู้เป็นเจ้า หรือเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้?

¹⁴ใครหนอที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรึกษาเพื่อพระองค์จะทรงรู้แจ้ง? และใครหนอสอนหนทางที่ถูกต้องแก่พระองค์? ใครหนอที่ให้ความรู้ และชี้แนะทางแห่งความเข้าใจให้แก่พระองค์ได้?

¹⁵แน่ทีเดียว ประชาชาติทั้งสิ้นเหมือนน้ำหยดหนึ่งในถัง เทียบได้กับผงคลีบนตาชั่ง พระเจ้าทรงชั่งเกาะต่างๆ เหมือนมันเป็นเพียงผงคลีดิน

¹⁶เลบานอนไม่พอเป็นฟืนสำหรับแท่นบูชา สัตว์ทั้งปวงของมันไม่พอเป็นเครื่องเผาบูชา

¹⁷ในสายพระเนตรของพระองค์ ประชาชาติทั้งปวงก็ไร้ค่า พวกเขามีค่าอะไรสำหรับพระองค์ พวกเขาไร้ค่ายิ่งกว่าศูนย์

¹⁸เช่นนี้แล้วท่านจะเอาพระเจ้าเปรียบกับใคร? ท่านจะเอาพระองค์ไปเทียบกับเทวรูปองค์ไหน?

¹⁹ส่วนรูปเคารพนั้น ช่างก็หล่อขึ้น แล้วช่างทองจึงหุ้มด้วยทอง และทำสร้อยเงินให้มัน

²⁰คนที่ยากจนเกินกว่าจะหาของถวายเช่นนั้น ก็จะหาไม้ที่ไม่ผุ เขาหาช่างฝีมือผู้ชำนาญ เพื่อทำรูปเคารพตั้งไว้ไม่ให้ล้มลง

²¹ท่านไม่รู้หรือ? ท่านไม่เคยได้ยินเลยหรือ? ไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่ต้นหรือ? ท่านไม่เข้าใจตั้งแต่ครั้งวางฐานรากของโลกหรือ?

²²พระองค์ประทับบนบัลลังก์เหนือเส้นรอบวงของโลก และประชากรโลกก็เหมือนตั๊กแตน พระองค์ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกเหมือนคลี่ผ้าม่าน ทรงขึงมันเหมือนเต็นท์สำหรับพักอาศัย

²³พระองค์ทรงนำบรรดาเจ้านายมาถึงความสูญสิ้น และลดค่าเหล่าผู้ปกครองของโลกให้เป็นศูนย์

²⁴พวกเขาถูกหว่าน และปลูกขึ้นไม่ทันไร แม้รากก็ยังไม่ทันหยั่งลึกในดิน พระองค์ก็ทรงเป่าลมใส่และพวกเขาก็เหี่ยวเฉาไป เหมือนแกลบถูกกวาดไปในพายุหมุน

²⁵องค์บริสุทธิ์สูงส่งตรัสว่า “เจ้าจะเปรียบเรากับใคร? ผู้ใดจะเทียบเทียมเราได้?”

²⁶จงเงยหน้าขึ้นมองฟ้าสวรรค์เถิด ใครสร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้? ผู้ทรงนำดวงดาวออกมาทีละดวง และขานชื่อของมัน โดยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่และพละกำลังอันเกรียงไกรของพระองค์ จึงไม่มีดาวขาดหายไปสักดวง

²⁷ยาโคบเอ๋ย เหตุใดท่านจึงพูด อิสราเอลเอ๋ย เหตุใดท่านจึงบ่นว่า “ทางของเราถูกซ่อนไว้จากองค์พระผู้เป็นเจ้า นั่นคือพระเจ้าของเราไม่ทรงแยแสเรื่องของเรา”?

²⁸ท่านไม่เคยรู้หรือ? ท่านไม่เคยได้ยินหรอกหรือ? พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์ พระผู้สร้างทุกสิ่งในโลก พระองค์จะไม่ทรงอ่อนล้าหรือเหน็ดเหนื่อย ความเข้าใจของพระองค์ไม่มีผู้ใดหยั่งถึงได้

²⁹พระองค์ทรงประทานกำลังแก่ผู้อ่อนล้า และทรงเพิ่มพละกำลังแก่ผู้อ่อนแอ

³⁰แม้คนหนุ่มสาวยังเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า และชายหนุ่มก็ยังสะดุดล้ม

³¹แต่บรรดาผู้ที่รอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความหวัง จะฟื้นกำลังขึ้นใหม่ พวกเขาจะกางปีกทะยานขึ้นเหมือนนกอินทรี พวกเขาจะวิ่งไปโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย พวกเขาจะเดินไปโดยไม่อ่อนระโหยโรยแรง