Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) อิสยาห์ 47 Bible Online

อิสยาห์ 47 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

อิสยาห์ 47

¹“ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลน[92] จงนั่งลงคลุกฝุ่นเถิด จงนั่งลงกับพื้นโดยปราศจากบัลลังก์ ธิดาแห่งชาวบาบิโลน[93] [94] เจ้าจะไม่ได้รับการขนานนาม ว่าบอบบางน่าทะนุถนอมอีกต่อไป

²จงเอาโม่หินมาโม่แป้งเถิด ปลดผ้าคลุมหน้าของเจ้าออก จงถลกกระโปรงเผยให้เห็นขา และเดินลุยน้ำไป

³เจ้าจะเปลือยเปล่า และอัปยศอดสู เราจะแก้แค้นเจ้า จะไม่ละเว้นผู้ใดเลย”

⁴พระผู้ไถ่ของเราผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ เป็นองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

⁵“ธิดาแห่งชาวบาบิโลนเอ๋ย ไปนั่งเงียบๆ ในความมืดมนเถิด เจ้าจะไม่ได้ชื่อว่า นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลายอีกต่อไป

⁶เราโกรธเคืองประชากรของเรา และเหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เรามอบเขาไว้ในมือเจ้า และเจ้าก็ไม่ได้เมตตาปรานีเขา แม้แต่คนเฒ่าคนแก่ เจ้าก็บังคับให้แบกแอกหนักอึ้ง

⁷เจ้ากล่าวว่า ‘ข้าจะเป็นนางพญา ตลอดไปเป็นนิตย์!’ แต่เจ้าไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ใคร่ครวญสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น

⁸“ฉะนั้นจงฟังเถิด เจ้าคนเสเพล ผู้เอกเขนกอยู่อย่างปลอดภัย และบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า ข้าจะไม่มีวันเป็นม่าย หรือต้องสูญเสียลูก’

⁹ทั้งสองสิ่งนี้จะจู่โจมเจ้า ในชั่วพริบตา ภายในวันเดียว ทั้งความเป็นม่ายและการสูญเสียลูก มันจะมาถึงเจ้าเต็มขนาด ทั้งๆ ที่เจ้ามีเวทมนตร์ และคาถาอาคมขลัง

¹⁰เจ้าวางใจในความชั่วร้ายของเจ้า และพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเราหรอก’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าพาเจ้าหลงเจิ่น เมื่อเจ้าบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า’

¹¹ภัยพิบัติจะมาถึงเจ้า และเจ้าจะไม่รู้ว่าต้องขจัดปัดเป่ามันไปอย่างไร ภัยพิบัติจะตกแก่เจ้า ซึ่งเจ้าไม่อาจไถ่ถอน หายนะซึ่งเจ้าไม่อาจเล็งเห็นล่วงหน้า จะมาถึงเจ้าโดยฉับพลัน

¹²“จงเล่นคาถาอาคมของเจ้า และร่ายเวทมนตร์ทั้งหลายต่อไปเถิด อย่างที่เจ้าทำมาตั้งแต่เด็ก บางทีเจ้าอาจจะทำสำเร็จ บางทีเจ้าอาจจะบันดาลความน่าสะพรึงกลัว

¹³คำปรึกษาทั้งสิ้นที่เจ้าได้รับ มีแต่จะทำให้เจ้าทรุดโทรมไป! ให้นักโหราศาสตร์ทั้งหลายของเจ้าออกมา ให้นักดูดาวทั้งหลายซึ่งทำนายโชคชะตาราศีแต่ละเดือน มาช่วยเจ้าให้พ้นจากสิ่งที่จะเกิดขึ้น

¹⁴แน่นอน พวกเขาเป็นเหมือนตอข้าว ไฟจะเผาผลาญเขาสิ้น เขาไม่อาจจะช่วยแม้แต่ตัวเอง ให้พ้นจากฤทธิ์ของเปลวไฟ นี่ไม่ใช่ถ่านไฟให้ผิงกาย ไม่ใช่ไฟซึ่งทำให้อุ่นสบาย

¹⁵คนเหล่านี้ที่เจ้าร่วมงาน และติดต่อมาตั้งแต่เยาว์วัย ก็ทำให้เจ้าได้แค่นี้เอง พวกเขาแต่ละคนหลงไปตามความผิดพลาดของตน ไม่มีสักคนเดียวที่สามารถช่วยเจ้าได้