Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) อิสยาห์ 49 Bible Online

อิสยาห์ 49 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

อิสยาห์ 49

¹จงฟังข้าพเจ้าเถิด บรรดาเกาะแก่งทั้งหลายเอ๋ย ชนชาติไกลโพ้นทั้งหลาย ฟังทางนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรียกข้าพเจ้าตั้งแต่ข้าพเจ้ายังไม่เกิด ทรงเอ่ยชื่อข้าพเจ้าตั้งแต่ข้าพเจ้าถือกำเนิด

²พระองค์ทรงทำให้ปากของข้าพเจ้าเหมือนดาบคมกริบ ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้ในร่มเงาแห่งพระหัตถ์ ทรงทำให้ข้าพเจ้าเป็นลูกธนูคมปลาบ และทรงเก็บข้าพเจ้าไว้ในแล่งธนูของพระองค์

³พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อิสราเอล เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา เราจะสำแดงเกียรติบารมีของเราในตัวเจ้า”

⁴แต่ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าตรากตรำไปอย่างไร้จุดหมาย ลงแรงไปโดยเปล่าประโยชน์และไร้ค่า ถึงกระนั้นสิ่งที่ข้าพเจ้าควรได้ก็อยู่ในพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า บำเหน็จของข้าพเจ้าอยู่ที่พระเจ้าของข้าพเจ้า”

⁵และบัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า พระองค์ผู้ทรงสร้างข้าพเจ้าในครรภ์มารดา เพื่อให้เป็นผู้รับใช้ของพระองค์ เพื่อนำยาโคบกลับมายังพระองค์ และรวบรวมอิสราเอลมายังพระองค์เอง เพราะข้าพเจ้ามีเกียรติในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า และพระเจ้าทรงเป็นพละกำลังของข้าพเจ้า

⁶พระองค์ตรัสว่า “เป็นการเล็กน้อยเกินไปที่จะให้เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา เพื่อฟื้นฟูชนเผ่าต่างๆ ของยาโคบให้กลับสู่สภาพเดิม และนำชนอิสราเอลเหล่านั้นซึ่งเราสงวนไว้กลับมาหาเรา เราจะให้เจ้าเป็นแสงสว่างสำหรับชนต่างชาติด้วย เพื่อเจ้าจะนำความรอดของเราไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก”

⁷พระยาห์เวห์ พระผู้ไถ่ องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล ตรัสแก่ผู้นั้นซึ่งเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์ของชาติ ผู้เป็นคนรับใช้ของบรรดาผู้ครอบครองนั้นว่า “กษัตริย์ทั้งหลายจะเห็นเจ้าแล้วยืนขึ้น เจ้านายทั้งปวงจะเห็นเจ้าแล้วหมอบกราบ เนื่องด้วยองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลผู้ทรงเลือกสรรเจ้า”

⁸องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ในเวลาแห่งความโปรดปราน เราจะตอบเจ้า และในวันแห่งความรอด เราจะช่วยเจ้า เราจะปกป้องเจ้า และทำให้เจ้าเป็นพันธสัญญาแก่เหล่าประชากร เพื่อให้ดินแดนนั้นกลับคืนสู่ปกติสุข และรื้อฟื้นกรรมสิทธิ์ซึ่งถูกทิ้งร้างขึ้นมาใหม่

⁹เพื่อกล่าวแก่เชลยว่า ‘ออกมาเถิด’ และกล่าวแก่ผู้อยู่ในความมืดมนว่า ‘จงเป็นอิสระ!’ “พวกเขาจะเลี้ยงชีพอยู่ริมทาง และพบทุ่งหญ้าบนเนินเขาแห้งแล้งทุกแห่ง

¹⁰เขาจะไม่หิวหรือกระหาย แสงอาทิตย์แรงกล้าและลมทะเลทรายอันร้อนระอุจะไม่แผดเผาเขาอีกต่อไป พระองค์ผู้ทรงเอ็นดูสงสารเขาจะนำเขา และพาเขามายังริมธารน้ำพุ

¹¹เราจะเปลี่ยนภูเขาทุกลูกของเราให้เป็นทางเรียบ และทางหลวงของเราจะถูกยกขึ้น

¹²ดูเถิด พวกเขาจะมาจากแดนไกล บางคนมาจากทางเหนือ บางคนมาจากทางตะวันตก บางคนก็มาจากอัสวาน[96]”

¹³ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงโห่ร้องยินดี โลกเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์ ภูเขาทั้งหลายเอ๋ย จงเปล่งเสียงร้องเพลง! เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปลอบโยนประชากรของพระองค์ และจะทรงเอ็นดูสงสารผู้ที่ทุกข์ทรมานของพระองค์

¹⁴แต่ศิโยนกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดทิ้งข้าแล้ว องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงลืมข้าไปแล้ว”

¹⁵“แม่จะลืมลูกน้อยในอก และจะไม่เอ็นดูสงสารลูกที่นางให้กำเนิดได้หรือ? แม้นางอาจจะลืมได้ แต่เราจะไม่ลืมเจ้า!

¹⁶ดูเถิด เราได้สลักชื่อของเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา กำแพงของเจ้าอยู่ตรงหน้าเราเสมอ

¹⁷ลูกๆ ของเจ้ารีบรุดมา และบรรดาผู้ที่ทำให้เจ้าเริศร้างก็ไปจากเจ้า

¹⁸เงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ เถิด ลูกๆ ทั้งหมดของเจ้าพากันมาหาเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด พวกเขาจะเป็นเครื่องประดับตกแต่งของเจ้าฉันนั้น เจ้าจะเหมือนเจ้าสาว มีพวกเขาเป็นอาภรณ์ประดับ

¹⁹“ถึงแม้ว่าเจ้าถูกทำให้เป็นซากปรักหักพังและเริศร้าง ดินแดนของเจ้าถูกทิ้งร้าง แต่บัดนี้เจ้าจะกลับคับแคบเกินไปสำหรับประชากรของเจ้า และผู้ที่ล้างผลาญเจ้าจะไปไกลลิบลับ

²⁰ลูกหลานซึ่งเกิดในช่วงที่เจ้าเป็นเชลย จะพูดให้เจ้าได้ยินว่า ‘ที่นี่คับแคบเกินไปสำหรับเรา ขอที่อาศัยกว้างขวางกว่านี้เถิด’

²¹แล้วเจ้าจะรำพึงว่า ‘ใครหนอได้ให้กำเนิดคนทั้งหมดนี้แก่เรา? เราถูกพลัดพรากและเป็นหมัน ตกเป็นเชลยและถูกทอดทิ้ง ใครหนอเลี้ยงดูคนเหล่านี้ขึ้นมา? เราถูกทิ้งไว้เดียวดาย แล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน?’ ”

²²พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า “ดูเถิด เราจะส่งสัญญาณแก่บรรดาชนชาติต่างๆ เราจะชูธงของเราให้ชนชาติทั้งหลาย พวกเขาจะอุ้มลูกชายของเจ้าไว้ในอ้อมแขนพากลับมาหาเจ้า ส่วนลูกสาวของเจ้าจะให้ขี่คอเขามา

²³กษัตริย์ทั้งหลายจะเป็นพ่อบุญธรรมของเจ้า และราชินีทั้งหลายเป็นแม่ผู้เลี้ยงดูเจ้า พวกเขาจะหมอบกราบซบหน้าลงที่พื้นตรงหน้าเจ้า เขาจะเลียธุลีแทบเท้าเจ้า เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ ผู้ที่หวังในเราจะไม่ผิดหวัง”

²⁴จะแย่งชิงเหยื่อไปจากนักรบ หรือจะช่วยเชลยจากบรรดาผู้ดุร้าย[97]ได้หรือ?

²⁵แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เชลยจะถูกริบคืนจากนักรบ สิ่งที่ถูกปล้นจะถูกริบคืนจากผู้ดุร้าย เราจะต่อสู้กับบรรดาผู้ที่ต่อสู้เจ้า และเราจะช่วยลูกๆ ของเจ้าให้รอด

²⁶เราจะทำให้ผู้ที่กดขี่ข่มเหงเจ้ากินเนื้อของตนเอง พวกเขาจะเมาด้วยเลือดของตนเองเหมือนเมาเหล้าองุ่น และมวลมนุษยชาติจะรู้ว่า เรา พระยาห์เวห์ คือพระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า เป็นพระผู้ไถ่ของเจ้า องค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”