Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) อิสยาห์ 57 Bible Online

อิสยาห์ 57 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

อิสยาห์ 57

¹คนชอบธรรมพินาศไป และไม่มีใครใส่ใจ คนที่ดำเนินในทางของพระเจ้าถูกคร่าไป และไม่มีใครเข้าใจ ว่าคนชอบธรรมถูกรับไป เพื่อให้พ้นจากความเลวร้าย

²บรรดาผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างเที่ยงธรรมเข้าสู่สันติสุข พวกเขาได้พักสงบเมื่อพวกเขาตาย

³“ส่วนเจ้า จงมาที่นี่ เจ้าลูกแม่มดหมอผี เจ้าผู้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคนล่วงประเวณีและหญิงโสเภณี!

⁴เจ้าเย้ยหยันใคร? เจ้าหัวเราะเยาะใคร? เจ้าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ใคร? เจ้าเป็นเทือกเถาเหล่ากอของคนทรยศ และเป็นวงศ์วานของคนโกหกไม่ใช่หรือ?

⁵เจ้าเร่าร้อนด้วยราคะในหมู่ต้นโอ๊ก และใต้ต้นไม้ใบดกทุกต้น เจ้าสังเวยลูกของเจ้าในหุบเขาลึก และใต้ชะง่อนผา

⁶รูปเคารพท่ามกลางหินเรียบในหุบเขาลึกเป็นส่วนของเจ้า พระเหล่านั้นเป็นส่วนของเจ้า ใช่ เจ้าได้ถวายเครื่องดื่มบูชา และเครื่องธัญบูชาแก่พวกมัน เพราะสิ่งเหล่านี้ เราควรจะยกโทษให้เจ้าหรือ?

⁷เจ้าได้ตั้งเตียงไว้บนภูเขาสูงเด่น เจ้าขึ้นไปถวายเครื่องบูชาของเจ้าที่นั่น

⁸ข้างหลังประตูและเสาประตูของเจ้า เจ้าได้ตั้งสัญลักษณ์นอกศาสนาไว้ เจ้าละทิ้งเรา เจ้าเปิดผ้าคลุมเตียง เจ้าขึ้นไปบนเตียงและเปิดกว้าง เจ้าทำสัญญากับบรรดาเจ้าของเตียงที่เจ้ารัก และมองดูความเปลือยเปล่าของเขา

⁹เจ้าไปหาพระโมเลค[114]พร้อมกับน้ำมันมะกอก และเพิ่มน้ำหอมของเจ้า เจ้าส่งคณะทูต[115]ของเจ้าไปไกล ถึงขนาดลงไปยังแดนผู้ตาย!

¹⁰เจ้าอ่อนระโหยไปเพราะวิถีทางของเจ้า แต่เจ้าก็ไม่เคยพูดว่า ‘หมดหวัง’ เจ้าฟื้นกำลังตัวเอง เจ้าจึงไม่อ่อนเปลี้ยไป

¹¹“เจ้าเกรงกลัวใครหนักหนา? จึงได้ไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา ไม่นึกถึงเรา และไม่ใคร่ครวญสิ่งนี้ในใจ เป็นเพราะเรานิ่งเงียบอยู่นานอย่างนั้นหรือ เจ้าจึงไม่ยำเกรงเรา?

¹²เราจะเปิดเผยความชอบธรรมและการกระทำทั้งหลายของเจ้า แต่มันจะไม่เป็นประโยชน์อันใดแก่เจ้า

¹³เมื่อเจ้าร้องขอความช่วยเหลือ ก็ให้รูปเคารพทั้งหลายของเจ้าช่วยเจ้าสิ! ลมจะหอบเอาพวกมันไป แค่ลมหายใจวูบเดียวก็พัดพวกมันปลิวไปได้ แต่ส่วนผู้ที่ลี้ภัยในเรา จะได้รับดินแดนนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ และมีสิทธิ์ครอบครองภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา”

¹⁴และจะมีเสียงกล่าวว่า “จงสร้างขึ้น จงสร้างขึ้นเถิด จงเตรียมทางไว้! จงขจัดอุปสรรคต่างๆ ออกจากวิถีทางของประชากรของเรา”

¹⁵เพราะพระองค์ผู้สูงเด่นซึ่งดำรงอยู่นิรันดร์ ผู้ทรงพระนามว่าบริสุทธิ์ ตรัสว่า “เราอาศัยอยู่ในที่สูงส่งและบริสุทธิ์ แต่ก็สถิตกับคนที่สำนึกผิดและถ่อมใจลง เพื่อฟื้นจิตวิญญาณของคนที่ถ่อมใจ และฟื้นใจคนที่สำนึกผิด

¹⁶เราจะไม่กล่าวโทษเนืองนิตย์หรือโกรธเคืองอยู่ร่ำไป มิฉะนั้นแล้วจิตวิญญาณของมนุษย์จะสิ้นแรงต่อหน้าเรา ลมหายใจของมนุษย์ที่เราสร้างขึ้นจะขาดรอน

¹⁷เราโกรธเพราะความโลภที่เป็นบาปหนาของเขา เราลงโทษเขาและหันหน้าหนีด้วยความโกรธ แต่เขาก็ยังคงทำตามใจชอบของตน

¹⁸เราได้เห็นวิถีทางของเขาแล้ว แต่เราจะรักษาเขาให้หาย เราจะนำเขาและปลอบโยนเขาอีกครั้งหนึ่ง

¹⁹ให้ริมฝีปากของบรรดาผู้ไว้ทุกข์ในอิสราเอลกล่าวคำสรรเสริญ สันติสุข สันติสุขแก่ทั้งคนที่อยู่ไกลและอยู่ใกล้ เพราะเราจะรักษาพวกเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

²⁰แต่คนชั่วร้ายเหมือนทะเลปั่นป่วน ซึ่งไม่อาจสงบนิ่ง คลื่นของเขากวนเลนและโคลนขึ้นมา

²¹พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัสว่า “ไม่มีสันติสุขสำหรับคนชั่ว”