Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) เยเรมีย์ 13 Bible Online

เยเรมีย์ 13 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

เยเรมีย์ 13

¹องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ไปซื้อผ้าคาดเอวลินินมาคาดไว้ แต่อย่าให้มันถูกน้ำ”

²ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงไปซื้อผ้าลินินผืนหนึ่งมาคาดเอวไว้ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่ง

³แล้วพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าเป็นครั้งที่สองว่า

⁴“จงเอาผ้าคาดเอวที่เจ้าซื้อและคาดอยู่นั้นออกไปที่แม่น้ำยูเฟรติส[27] และซ่อนมันไว้ในซอกหิน”

⁵ดังนั้นข้าพเจ้าก็ออกไปที่แม่น้ำยูเฟรติสและซ่อนมันไว้ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่ง

⁶หลายวันต่อมา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บัดนี้จงไปที่แม่น้ำนั้น เอาผ้าคาดเอวที่เราสั่งให้เจ้าซ่อนไว้มา”

⁷ดังนั้นข้าพเจ้าก็ไปที่แม่น้ำยูเฟรติสและขุดผ้าคาดเอวออกมาจากซอกที่ได้เอาไปซ่อนไว้ แต่บัดนี้มันขาดยุ่ยใช้การไม่ได้เลย

⁸แล้วพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า

⁹“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะทำลายเกียรติภูมิของยูดาห์และเยรูซาเล็มอย่างนี้แหละ

¹⁰ประชากรที่ชั่วร้ายเหล่านี้ ซึ่งไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา ชอบดื้อดึงทำตามใจตนเอง และหันไปติดตามปรนนิบัตินมัสการพระอื่นๆ จะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวนี้คือใช้การไม่ได้เลย!’

¹¹องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘ผ้าคาดเอวแนบติดกับเอวของคนฉันใด เราได้ทำให้ยูดาห์และอิสราเอลแนบสนิทกับเราเพื่อเป็นประชากรของเรา เป็นเกียรติภูมิ ชื่อเสียง และคำสรรเสริญของเราฉันนั้น แต่พวกเขาไม่ยอมฟัง’

¹²“จงบอกพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ถุงหนังใส่เหล้าองุ่นทุกใบควรจะมีเหล้าองุ่นเต็ม’ และหากพวกเขาตอบว่า ‘เรารู้แล้วไม่ใช่หรือว่าถุงหนังใส่เหล้าองุ่นทุกใบควรจะมีเหล้าองุ่นเต็ม?’

¹³ก็จงบอกพวกเขาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า เราจะทำให้ทุกคนที่อาศัยในดินแดนนี้เมามาย ตั้งแต่กษัตริย์ที่นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด บรรดาปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะ ตลอดจนคนทั้งปวงซึ่งอาศัยในกรุงเยรูซาเล็ม

¹⁴เราจะจับพวกเขากระแทกกันเอง ไม่ว่าพ่อหรือลูก เราจะไม่ยอมให้ความสงสารหรือความเมตตาเอ็นดูมายับยั้งเราไม่ให้ทำลายล้างพวกเขาเลย องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”

¹⁵จงฟังและใส่ใจ อย่าเย่อหยิ่ง เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้แล้ว

¹⁶จงถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมนมา ก่อนที่เท้าของท่านสะดุดล้ม บนภูเขาอันมืดมน ท่านมุ่งหวังความสว่าง แต่พระองค์ทรงผันแปรมันเป็นความมืดมน เปลี่ยนมันเป็นความมืดทึบ

¹⁷แต่หากท่านไม่ยอมฟัง ข้าพเจ้าจะแอบร้องไห้ เนื่องด้วยความหยิ่งยโสของท่าน ข้าพเจ้าจะร่ำไห้ด้วยความขมขื่น ดวงตาของข้าพเจ้าจะหลั่งน้ำตานองหน้า เพราะฝูงแกะขององค์พระผู้เป็นเจ้าถูกจับไปเป็นเชลย

¹⁸จงทูลกษัตริย์และราชมารดาว่า “ลงมาจากราชบัลลังก์เถิด เพราะมงกุฎอันธำรงเกียรติ จะร่วงหล่นจากพระเศียรของพระองค์”

¹⁹เมืองต่างๆ ในเนเกบจะถูกปิด และจะไม่มีใครเปิดได้ ยูดาห์จะถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย ถูกกวาดต้อนไปจนหมดสิ้น

²⁰จงเงยหน้าขึ้นมองดูคนทั้งหลาย ที่มาจากทางเหนือ ไหนล่ะฝูงแกะที่เรามอบหมายให้เจ้าดูแล ฝูงแกะที่เจ้าโอ้อวด?

²¹เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงตั้งผู้ที่เจ้าถือว่าเป็นพันธมิตรนั้นมาครอบครองเจ้า? เจ้าจะไม่เจ็บปวด เหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูกหรือ?

²²และหากเจ้าถามตัวเองว่า “ทำไมหนอเรื่องทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้นกับเรา?” ก็เพราะบาปมากมายของเจ้าน่ะสิ กระโปรงของเจ้าจึงถูกฉีกขาด และกายของเจ้าถูกย่ำยี

²³ชาวเอธิโอเปีย[28]จะเปลี่ยนสีผิวของตนได้หรือ? เสือดาวจะลบลายของมันได้หรือ? พวกเจ้าซึ่งคุ้นเคยกับการทำชั่ว ก็ไม่สามารถทำดีได้

²⁴“เราจะทำให้เจ้ากระจัดกระจายเหมือนแกลบ ที่ถูกลมทะเลทรายพัดปลิวไป

²⁵นี่คือชะตากรรมของเจ้า เป็นส่วนที่เรากำหนดให้เจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ “เพราะเจ้าลืมเรา และไปวางใจในเทพเจ้าจอมปลอม

²⁶เราจะถลกกระโปรงของเจ้าขึ้นปิดหน้าเจ้า เพื่อให้ความอัปยศอดสูของเจ้าเป็นที่ประจักษ์

²⁷คือการล่วงประเวณี ความมักมากในกาม การขายเนื้อขายตัวอย่างไร้ยางอายของเจ้า! เราได้เห็นความประพฤติอันน่าเดียดฉันท์ของเจ้า บนภูเขาทั้งหลายและตามท้องทุ่งต่างๆ วิบัติแก่เจ้า เยรูซาเล็มเอ๋ย! เจ้าจะแปดเปื้อนมลทินไปอีกนานสักเท่าใดหนอ?”