Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) เยเรมีย์ 48 Bible Online

เยเรมีย์ 48 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

เยเรมีย์ 48

¹พระดำรัสของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลเกี่ยวกับโมอับความว่า “วิบัติแก่เนโบ เพราะมันจะถูกทำลาย คีริยาธาอิมจะอัปยศอดสูและถูกยึด ป้อมที่มั่น[103]จะอัปยศอดสูและพังทลาย

²โมอับจะไม่เป็นที่ยกย่องอีกแล้ว ในเฮชโบน[104]ผู้คนจะวางแผนโค่นล้มโมอับว่า ‘มาเถิด ให้เราทำให้ชนชาตินี้สิ้นไป’ มัดเมน[105]เอ๋ย เจ้าเองก็จะถูกทำให้เงียบงันเช่นกัน ดาบจะตามล่าเจ้า

³ฟังเสียงร้องจากโฮโรนาอิมสิ เสียงห้ำหั่น และเสียงเข้าทำลายล้างขนานใหญ่

⁴โมอับจะแหลกลาญ บรรดาลูกน้อยของเธอร้องเสียงดัง[106]

⁵พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮิท ร้องไห้อย่างขมขื่นขณะเดินไป ตามเส้นทางสู่โฮโรนาอิม ได้ยินเสียงร้องโหยหวนเพราะถูกทำลาย

⁶หนีเร็ว! จงหนีเอาชีวิตรอดเถิด จงเป็นเหมือนพุ่มไม้[107]ในถิ่นกันดารเถิด

⁷เพราะเจ้าวางใจในทรัพย์สมบัติและความสามารถของตนเอง เจ้าจึงจะตกเป็นเชลยด้วย และพระเคโมชจะถูกเนรเทศไปต่างแดน พร้อมกับบรรดาปุโรหิตและเหล่าขุนนางของตน

⁸ผู้ทำลายจะมาต่อสู้ทุกเมือง และไม่มีสักเมืองเดียวรอดไปได้ หุบเขาและที่ราบสูงจะถูกทำลาย เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว

⁹จงเอาเกลือใส่โมอับเถิด เพราะมันจะร้างเปล่า[108] หัวเมืองต่างๆ จะถูกทิ้งร้าง ไม่มีคนอยู่อาศัย

¹⁰“คำสาปแช่งตกอยู่แก่ผู้เฉื่อยช้าในการทำงานที่องค์พระผู้เป็นเจ้ามอบหมายให้! คำสาปแช่งมีแก่ผู้เก็บดาบไว้ ไม่ยอมทำให้เลือดชโลมดิน!

¹¹“โมอับอยู่สงบมาตั้งแต่เยาว์วัย เหมือนเหล้าองุ่นที่ทิ้งไว้ทั้งตะกอน ไม่มีการเปลี่ยนถ่ายใส่ไหใหม่ ไม่เคยตกเป็นเชลย ฉะนั้นรสชาติจึงคงเดิม และกลิ่นก็ไม่เปลี่ยน

¹²แต่วันเวลาจะมาถึง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “เมื่อเราจะส่งคนมาเทโมอับ ออกจากไห พวกเขาจะเทโมอับออกจนเกลี้ยง แล้วทุบไหแตกเป็นเสี่ยงๆ

¹³เมื่อนั้นโมอับจะอับอายขายหน้าเพราะพระเคโมช เหมือนที่วงศ์วานอิสราเอลอับอายขายหน้า เมื่อวางใจในเบธเอล

¹⁴“เจ้าพูดออกมาได้อย่างไรว่า ‘เราเป็นนักรบ เป็นผู้แกล้วกล้าในสงคราม’?

¹⁵โมอับจะถูกทำลาย และหัวเมืองต่างๆ จะถูกย่ำยี ชายหนุ่มชั้นยอดของโมอับจะถูกประหาร” องค์กษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น

¹⁶“โมอับจวนจะล่มแล้ว ความย่อยยับของมันจะมาถึงอย่างรวดเร็ว

¹⁷บรรดาผู้อยู่รายรอบโมอับ จงไว้อาลัยให้มัน บรรดาผู้รู้ถึงชื่อเสียงของโมอับ กล่าวว่า ‘คทาเกรียงไกรแหลกลาญถึงเพียงนี้หนอ ไม้เท้าอันทรงสง่าราศีแตกหักถึงเพียงนี้!’

¹⁸“ชาวดีโบนเอ๋ย จงลงจากที่สูงศักดิ์ของเจ้า มานั่งบนพื้นดินแตกระแหงเถิด เพราะผู้ที่ทำลายล้างโมอับ จะมาเล่นงานเจ้า และจะทำลายเมืองป้อมปราการต่างๆ ของเจ้า

¹⁹ชาวเมืองอาโรเออร์ จงออกมายืนดูริมถนน จงถามชายหญิงที่กำลังหนีจ้าละหวั่นว่า ‘เกิดอะไรขึ้น?’

²⁰โมอับขายหน้าเพราะมันถูกขยี้แหลกลาญ จงร้องไห้คร่ำครวญเถิด! จงป่าวร้องริมแม่น้ำอารโนนว่า โมอับถูกทำลายแล้ว

²¹การพิพากษาลงโทษมาถึงที่ราบสูงแล้ว ถึงโฮโลน ยาซาห์ และเมฟาอาท

²²ถึงดีโบน เนโบ และเบธดิบลาธาอิม

²³ถึงคีริยาธาอิม เบธกามุล และเบธเมโอน

²⁴ถึงเคริโอท และโบสราห์ ถึงหัวเมืองทั้งปวงของโมอับทั้งใกล้และไกล

²⁵พลัง[109]ของโมอับถูกตัดขาดเสียแล้ว และแขนของมันก็ถูกหัก” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

²⁶“จงทำให้โมอับมึนเมา เพราะมันลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า ให้โมอับเกลือกกลิ้งอยู่ในอาเจียนของตน ให้มันเป็นเป้าของการเย้ยหยัน

²⁷อิสราเอลก็เป็นเป้าให้เจ้าเยาะเย้ยแล้วไม่ใช่หรือ? อิสราเอลตกอยู่ในหมู่โจร ให้เจ้าส่ายหน้าเย้ยหยัน ทุกครั้งที่เอ่ยถึงไม่ใช่หรือ?

²⁸ทิ้งเมืองไปอยู่ตามซอกหินเถิด ชาวโมอับทั้งหลาย จงเป็นดั่งนกพิราบ ซึ่งทำรังไว้ที่ปากถ้ำ

²⁹“เราได้ยินถึงความหยิ่งทะนงของโมอับ ความอวดดี ความจองหอง ความลำพอง และความเย่อหยิ่ง และความฮึกเหิมในใจของโมอับ

³⁰เรารู้ความกำเริบเสิบสานของมันซึ่งเปล่าประโยชน์” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “และคำคุยโวของโมอับก็ไร้สาระ

³¹ฉะนั้นเราจึงร่ำไห้ให้กับโมอับ เราร้องไห้เพื่อโมอับทั้งปวง เราคร่ำครวญให้ผู้คนของคีร์หะเรเสท

³²เถาองุ่นแห่งสิบมาห์เอ๋ย เราร่ำไห้ให้เจ้าดังที่ยาเซอร์ร่ำไห้ กิ่งก้านสาขาของเจ้าแผ่ขยายไปไกลถึงทะเล ทอดไปไกลถึงทะเลแห่งยาเซอร์ ผู้ทำลายได้จู่โจม เถาองุ่นและผลไม้สุกของเจ้าแล้ว

³³ความสุขยินดีสูญสิ้นไป จากเรือกสวนและท้องทุ่งของโมอับ เราทำให้น้ำองุ่นหยุดไหลจากบ่อย่ำองุ่นเสียแล้ว ไม่มีคนย่ำองุ่นพร้อมเสียงโห่ร้องยินดีอีกต่อไป เสียงโห่ร้องที่มี ไม่ใช่เสียงร่าเริงยินดี

³⁴“เสียงร่ำไห้ของพวกเขาดังขึ้น จากเฮชโบนถึงเอเลอาเลห์และยาฮาส จากโศอาร์ไปไกลถึงโฮโรนาอิมและเอกลัทเชลิชิยาห์ เพราะแม้แต่ห้วงน้ำแห่งนิมริมก็เหือดแห้ง

³⁵เราจะนำจุดจบ มาสู่ผู้ถวายเครื่องบูชาในสถานบูชาบนที่สูงทั้งหลาย และเผาเครื่องหอมบูชาเทพเจ้าต่างๆ ของตนในโมอับ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

³⁶“ฉะนั้นจิตใจของเราคร่ำครวญถึงโมอับเหมือนเสียงขลุ่ย เสียงอ้อยส้อยเหมือนเสียงขลุ่ยเพื่อผู้คนแห่งคีร์หะเรเสท ทรัพย์สมบัติที่พวกเขาได้มาก็สูญสิ้นไป

³⁷ทุกศีรษะถูกโกนโล้นเตียน ทุกหนวดเคราถูกโกนเกลี้ยง ทุกมือถูกกรีด ทุกเอวคาดผ้ากระสอบ

³⁸ทุกหลังคาเรือนในโมอับ และตามทางแยกสาธารณะ มีแต่การไว้ทุกข์ เพราะเราทุบโมอับทิ้ง เหมือนตุ่มไหที่ไม่มีใครต้องการ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

³⁹“มันแหลกป่นปี้เพียงไร ดูพวกเขาร่ำไห้สิ ดูสิว่าโมอับหันกลับด้วยความอัปยศอดสูเพียงไร! โมอับกลายเป็นเป้าให้เย้ยหยัน เป็นที่สยดสยองของบรรดาผู้ที่อยู่รายรอบ”

⁴⁰องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ดูเถิด! อินทรีตัวหนึ่งกำลังโฉบลงมา กางปีกเหนือโมอับ

⁴¹นครต่างๆ[110]และที่มั่นทั้งหลาย จะถูกยึด ในวันนั้นจิตใจของนักรบแห่งโมอับ จะเหมือนจิตใจของผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก

⁴²โมอับจะถูกทำลายสิ้นชาติ เพราะลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า

⁴³ประชากรโมอับเอ๋ย ความสยดสยอง หลุมพราง และกับดักรอคอยเจ้าอยู่” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

⁴⁴“ผู้ใดหนีเตลิดจากความสยดสยอง จะตกในหลุมพราง ผู้ใดปีนออกมาจากหลุมพราง จะตกลงในกับดัก เพราะเราจะนำปีแห่งการลงโทษ มาเหนือโมอับ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

⁴⁵“ผู้ลี้ภัยยืนอยู่ในร่มเงาของเฮชโบน อย่างสิ้นเนื้อประดาตัว เพราะมีไฟออกจากเฮชโบน เปลวไฟแรงกล้าจากกลางสิโหน เผาผลาญหน้าผากของโมอับ เผากะโหลกศีรษะของนักคุยโวเสียงขรม

⁴⁶วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย! ไพร่พลของพระเคโมชถูกทำลายล้าง บรรดาลูกชายลูกสาวของเจ้า ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย

⁴⁷“ถึงกระนั้น ในภายภาคหน้า เราจะให้โมอับกลับสู่สภาพดี” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น คำพิพากษาโทษโมอับจบลงเพียงเท่านี้