Read Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) อาโมส 8 Bible Online

อาโมส 8 - Thai New Contemporary Version (ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย) bible

อาโมส 8

¹พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นผลไม้สุกกระจาดหนึ่ง

²พระองค์ตรัสถามว่า “อาโมส เจ้าเห็นอะไร?” ข้าพเจ้าทูลว่า “ผลไม้สุกงอมกระจาดหนึ่งพระเจ้าข้า” แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “วันเวลาสุกงอมแล้วสำหรับอิสราเอลประชากรของเรา เราจะไม่ละเว้นพวกเขาอีกต่อไป”

³พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “ในวันนั้นบทเพลงต่างๆ ในพระวิหารจะเปลี่ยนเป็นเสียงร่ำไห้[21] ซากศพจะเกลื่อนกลาดอยู่ทุกแห่ง! และมีแต่ความเงียบสงัด!”

⁴ฟังเถิดเจ้าผู้เหยียบย่ำคนขัดสน และกำจัดคนยากไร้ในดินแดน

⁵เจ้ากล่าวว่า “เมื่อใดหนอจะหมดวันขึ้นหนึ่งค่ำ เราจะได้ขายข้าวเสียที เมื่อใดหนอจะหมดวันสะบาโต เราจะได้ขายข้าวสาลีเสียที?” เจ้าโกงด้วยการทำให้ตาชั่งหย่อน โก่งราคา และโกงตาชั่ง

⁶เจ้าซื้อคนยากไร้ด้วยเงิน แลกคนขัดสนด้วยรองเท้าคู่เดียว และขายข้าวสาลีปนข้าวเลว

⁷องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณโดยอ้างองค์ศักดิ์สิริแห่งยาโคบว่า “เราจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เขาทำแม้แต่อย่างเดียว

⁸“ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจะไม่สั่นสะท้าน และผู้คนในนั้นจะไม่ไว้ทุกข์หรือ? ทั่วทั้งแผ่นดินจะเอ่อท้นขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์ ถูกกวนให้เกิดความปั่นป่วน แล้วก็จมลงเหมือนแม่น้ำอียิปต์”

⁹พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “ในวันนั้น เราจะทำให้ดวงอาทิตย์ตกตอนเที่ยงวัน และโลกมืดมิดทั้งๆ ที่ยังกลางวันแสกๆ

¹⁰เราจะเปลี่ยนเทศกาลทางศาสนาของเจ้าให้เป็นการไว้ทุกข์ และการร้องเพลงทั้งปวงของเจ้าให้เป็นการร่ำไห้ เราจะทำให้พวกเจ้าทุกคนสวมเสื้อผ้ากระสอบ และโกนผม เราจะทำให้ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนช่วงไว้ทุกข์ให้ลูกโทน และให้วาระสุดท้ายเป็นดั่งวันอันขมขื่น”

¹¹พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “วันเวลานั้นจะมาถึง เมื่อเราจะให้เกิดการกันดารอาหารทั่วแผ่นดิน ไม่ใช่หิวหาอาหารหรือกระหายหาน้ำ แต่หิวกระหายอยากฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า

¹²ผู้คนจะซมซานจากทะเลนี้ไปทะเลนั้น และระเหเร่ร่อนจากเหนือไปตะวันออก เสาะแสวงหาพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พวกเขาจะไม่พบ

¹³“ในวันนั้น “หญิงสาวน่ารักและชายหนุ่มแข็งแรง จะเป็นลมเพราะความกระหาย

¹⁴ผู้ที่สาบานโดยอ้างรูปเคารพ[22]อันน่าละอายของสะมาเรีย หรือพูดว่า ‘ดานเอ๋ย พระของเจ้ามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’ หรือ ‘เทพเจ้า[23]แห่งเบเออร์เชบามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’ พวกเขาจะล้มลง และไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกเลย”