Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 ปฐมกาล 29 Bible Online

ปฐมกาล 29 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

ปฐมกาล 29

¹ยาโคบเดินทางมาถึงดินแดนของชาวตะวันออก

²เมื่อเขามองไป ก็เห็นบ่อน้ำบ่อหนึ่งในทุ่งนา มีฝูงแพะแกะสามฝูงนอนอยู่ข้างบ่อนั้น เพราะคนเลี้ยงแกะเคยตักน้ำจากบ่อนั้นให้ฝูงแพะแกะกิน มีหินใหญ่ปิดปากบ่อ

³เมื่อฝูงแพะแกะมาพร้อมกันที่นั่นแล้ว คนเลี้ยงแกะก็กลิ้งหินออกจากปากบ่อ ตักน้ำให้ฝูงแพะแกะกิน แล้วเอาหินปิดปากบ่อนั้นเสียดังเดิม

⁴ยาโคบถามเขาว่า “พี่น้องเอ๋ย ท่านมาจากไหน?” พวกเขาตอบว่า “เรามาจากฮาราน”

⁵ยาโคบจึงถามเขาว่า “ท่านรู้จักลาบันบุตรชายนาโฮร์หรือไม่?” เขาตอบว่า “รู้จัก”

⁶ยาโคบถามพวกเขาว่า “ลาบันสบายดีหรือ?” เขาตอบว่า “สบายดี นั่นแน่ะ ราเชลบุตรสาวของเขา กำลังมาพร้อมกับฝูงแพะแกะ”

⁷ยาโคบจึงว่า “เวลานี้ยังวันอยู่มาก ยังไม่ถึงเวลาที่จะให้ฝูงแพะแกะมารวมกัน จงเอาน้ำให้แพะแกะเหล่านี้กิน แล้วให้ไปกินหญ้าอีก”

⁸แต่พวกเขาตอบว่า “ไม่ได้ จนกว่าแพะแกะทุกๆ ฝูงจะมาพร้อมกัน และให้กลิ้งหินออกจากปากบ่อน้ำก่อน แล้วเราจึงจะเอาน้ำให้ฝูงแพะแกะกิน”

⁹เมื่อยาโคบกำลังพูดอยู่กับเขา ราเชลก็มาถึงพร้อมกับฝูงแพะแกะของบิดา เพราะเธอเป็นผู้เลี้ยงพวกมัน

¹⁰เมื่อยาโคบแลเห็นราเชลบุตรีของลาบันพี่ชายมารดาของเขาและฝูงแพะแกะของลาบันพี่ชายมารดาของเขา ก็เข้าไปใกล้ กลิ้งหินออกจากปากบ่อน้ำ เอาน้ำให้ฝูงแพะแกะของลาบันพี่ชายมารดาของเขากิน

¹¹ยาโคบจูบราเชลแล้วร้องไห้เสียงดัง

¹²ยาโคบบอกราเชลว่าเขาเป็นญาติของบิดาเธอ และเป็นบุตรชายของนางเรเบคาห์ เธอก็วิ่งไปบอกบิดาของเธอ

¹³เมื่อลาบันได้ยินข่าวถึงยาโคบบุตรน้องสาวของเขา ก็วิ่งไปพบและกอดจูบยาโคบพามาบ้าน ยาโคบก็เล่าเรื่องเหล่านี้ทั้งหมดให้ลาบันฟัง

¹⁴ลาบันจึงพูดกับเขาว่า “เจ้าเป็นเลือดเนื้อของเราแท้ๆ” ยาโคบก็พักอยู่กับเขาเดือนหนึ่ง

¹⁵แล้วลาบันพูดกับยาโคบว่า “เพราะเจ้าเป็นญาติของเรา จึงไม่ควรที่เจ้าจะทำงานให้เราเปล่าๆ เจ้าจะเรียกค่าจ้างเท่าไร? จงบอกมาเถิด”

¹⁶ลาบันมีบุตรีสองคน พี่สาวชื่อเลอาห์ น้องสาวชื่อราเชล

¹⁷เลอาห์นั้นตาเศร้า แต่ราเชลนั้นรูปร่างสวยและงามน่าดู

¹⁸ยาโคบก็รักราเชล เขาบอกลาบันว่า “ฉันจะรับใช้ท่านเจ็ดปี เพื่อได้ราเชลลูกสาวคนเล็กของท่าน”

¹⁹ลาบันจึงว่า “ให้เรายกบุตรีให้เจ้านั้นดีกว่าจะยกให้ชายอื่น จงอยู่กับเราเถิด”

²⁰ยาโคบก็รับใช้อยู่เจ็ดปีเพื่อได้ราเชล เห็นเป็นเหมือนน้อยวันเพราะเขารักเธอ

²¹ยาโคบบอกลุงว่า “เวลาที่กำหนดไว้ก็ครบแล้ว ขอให้ภรรยาฉันเถอะ ฉันจะได้เข้าไปหาเธอ”

²²ลาบันจึงเชิญชาวบ้านมาพร้อมกัน แล้วจัดงานเลี้ยง

²³เมื่อเวลาค่ำลาบันก็พาเลอาห์บุตรีมามอบให้แก่ยาโคบ และยาโคบก็เข้าไปหาเธอ

²⁴(ลาบันยกศิลปาห์สาวใช้ของเขาให้เป็นสาวใช้ของเลอาห์)

²⁵พอรุ่งขึ้นยาโคบก็เห็นว่าเป็นเลอาห์ จึงกล่าวแก่ลาบันว่า “ทำไมลุงทำกับฉันเช่นนี้? ฉันรับใช้ลุงเพื่อได้ราเชลไม่ใช่หรือ? ทำไมลุงจึงล่อลวงฉันเล่า?”

²⁶ลาบันจึงตอบว่า “ในถิ่นของเราไม่มีธรรมเนียมที่จะยกน้องสาวให้ก่อนพี่หัวปี

²⁷ขอให้ครบเจ็ดวัน[53]ของหญิงนี้ก่อน แล้วเราจะยกคนนั้นให้ด้วย เพื่อตอบแทนที่เจ้าจะรับใช้ลุงอีกเจ็ดปี”

²⁸ยาโคบก็ยอมและรอจนครบเจ็ดวันของนาง แล้วลาบันก็ยกราเชลบุตรีให้เป็นภรรยา

²⁹(ลาบันยกบิลฮาห์สาวใช้ของเขาให้เป็นสาวใช้ของราเชล)

³⁰ยาโคบก็เข้าไปหาราเชลด้วย เขารักราเชลมากกว่าเลอาห์ เขาจึงรับใช้ลาบันต่อไปอีกเจ็ดปี

³¹พระยาห์เวห์ทรงเห็นว่ายาโคบไม่รักเลอาห์ จึงทรงให้เลอาห์ตั้งครรภ์ แต่ราเชลนั้นเป็นหมัน

³²นางเลอาห์ตั้งครรภ์คลอดบุตรเป็นชาย และตั้งชื่อว่า รูเบน[54] ด้วยนางว่า “เพราะพระยาห์เวห์ทอดพระเนตรความทุกข์ใจของฉัน เพราะเดี๋ยวนี้สามีจะรักฉัน”

³³นางเลอาห์ตั้งครรภ์อีกและคลอดบุตรชายคนหนึ่งและว่า “เพราะพระยาห์เวห์ทรงได้ยินว่าฉันไม่เป็นที่รัก พระองค์จึงประทานบุตรชายคนนี้ให้แก่ฉันด้วย” นางตั้งชื่อว่า สิเมโอน[55]

³⁴นางตั้งครรภ์และมีบุตรชายอีกคนหนึ่ง นางกล่าวว่า “ครั้งนี้สามีจะสนิทสนมกับฉัน เพราะฉันมีบุตรชายกับเขาสามคนแล้ว” เหตุนี้จึงตั้งชื่อเขาว่า เลวี[56]

³⁵นางตั้งครรภ์และมีบุตรชายอีกคนหนึ่ง นางกล่าวว่า “ครั้งนี้ฉันจะสรรเสริญพระยาห์เวห์” เหตุนี้นางจึงตั้งชื่อเขาว่า ยูดาห์[57] แล้วนางก็หยุดมีบุตร