Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 โยบ 7 Bible Online

โยบ 7 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

โยบ 7

¹“มนุษย์มีงานเหนื่อยยากบนแผ่นดินมิใช่หรือ? และชีวิตเขาเหมือนชีวิตลูกจ้างมิใช่หรือ?

²เหมือนทาสผู้โหยหาร่มเงา และเหมือนลูกจ้างผู้เฝ้าคอยค่าแรง

³เช่นเดียวกัน ข้าได้ส่วนแบ่งเป็นเดือนแห่งความอนิจจัง และคืนแห่งความทุกข์ถูกจัดสรรแก่ข้า

⁴เมื่อข้านอนลง ข้าว่า ‘เมื่อไรหนอข้าจะลุกขึ้น?’ แต่กลางคืนก็ยาว และข้าก็พลิกไปพลิกมาจนรุ่งเช้า

⁵เนื้อของข้าห่มด้วยหนอนและฝุ่น หนังของข้าด้านแข็งและปริออก

⁶วันคืนของข้าเร็วกว่ากระสวยของช่างทอ และจบลงอย่างสิ้นหวัง

⁷“ขอทรงระลึกว่า ชีวิตข้าพระองค์เป็นเพียงลมหายใจ ดวงตาข้าพระองค์จะไม่เห็นสิ่งดีอีกเลย

⁸ดวงตาที่เคยเห็นข้าพระองค์จะไม่เห็นข้าพระองค์อีกต่อไป ฝ่ายพระเนตรของพระองค์มองหาข้าพระองค์ แต่ข้าพระองค์ก็ไม่อยู่เสียแล้ว

⁹เมฆจางและหายไปฉันใด ผู้ที่ลงไปยังแดนคนตายก็มิได้ขึ้นมาฉันนั้น

¹⁰เขาไม่กลับไปเรือนของเขาอีก และที่อยู่ของเขาก็ไม่รู้จักเขาอีกเลย

¹¹“เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงไม่ยั้งปาก ข้าพระองค์จะพูดด้วยใจระทม ข้าพระองค์จะบ่นด้วยใจขมขื่น

¹²ข้าพระองค์เป็นทะเล หรือเป็นมังกรหรือ พระองค์จึงทรงวางยามเฝ้าข้าพระองค์?

¹³เมื่อข้าพระองค์พูดว่า ‘เตียงของข้าจะปลอบโยนข้า ที่นอนของข้าจะผ่อนคลายทุกข์ของข้า’

¹⁴พระองค์ก็ทรงทำให้ข้าพระองค์กลัวด้วยความฝัน และทำให้ข้าพระองค์หวาดเสียวด้วยนิมิต

¹⁵ข้าพระองค์จึงเลือกที่จะถูกรัดคอตาย ดีกว่าจะเหลือแต่กระดูกอย่างนี้

¹⁶ข้าพระองค์เบื่อชีวิต ข้าพระองค์จะไม่อยู่ค้ำฟ้า ปล่อยข้าพระองค์ตามลำพังเถิด เพราะวันเวลาของข้าพระองค์เป็นแต่เพียงลมหายใจ

¹⁷มนุษย์เป็นผู้ใดเล่า พระองค์จึงทรงถือว่าเขาสำคัญนัก และเป็นผู้ที่พระองค์ใส่พระทัย

¹⁸ทรงเยี่ยมเขาทุกเช้า ทรงทดสอบเขาทุกขณะ?

¹⁹พระองค์จะไม่ละพระเนตรจากข้าพระองค์สักครู่ หรือปล่อยข้าพระองค์ตามลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะกลืนน้ำลายได้บ้างเชียวหรือ?

²⁰ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเฝ้าดูมนุษย์ ถ้าข้าพระองค์ทำบาป ข้าพระองค์ทำอะไรแก่พระองค์เล่า? ทำไมพระองค์จึงทรงทำให้ข้าพระองค์เป็นเป้าหมายของพระองค์? ทำไมข้าพระองค์จึงเป็นภาระแก่พระองค์?

²¹ทำไมพระองค์ไม่ทรงอภัยการละเมิดของข้าพระองค์ และนำเอาความผิดของข้าพระองค์ไปเสีย? เพราะบัดนี้ข้าพระองค์จะนอนลงในผงคลีดิน พระองค์จะทรงเสาะหาข้าพระองค์ แต่ข้าพระองค์ก็ไม่อยู่เสียแล้ว”