Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 สดุดี 104 Bible Online

สดุดี 104 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

สดุดี 104

¹จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระยาห์เวห์ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ใหญ่ยิ่งนัก พระองค์ทรงพระสิริและความสง่างามเป็นฉลองพระองค์

²ผู้ทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างดุจอาภรณ์ ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกดังขึงม่าน

³ผู้ทรงวางคานที่ประทับอันสูงของพระองค์[255]ไว้ในน้ำ ผู้ทรงใช้เมฆเป็นราชรถ ผู้ประทับไปบนปีกของลม

⁴ผู้ทรงใช้ลมเป็นทูตสื่อสาร ทรงใช้ไฟที่ลุกโชนเป็นผู้รับใช้ของพระองค์

⁵พระองค์ทรงตั้งแผ่นดินโลกไว้บนรากฐานของมัน เพื่อมิให้มันสั่นคลอนเป็นนิตย์นิรันดร์

⁶พระองค์[256]ทรงคลุมมันไว้ด้วยน้ำลึกอย่างคลุมด้วยเครื่องนุ่งห่ม น้ำอยู่เหนือภูเขา

⁷เมื่อพระองค์ทรงกำราบ น้ำนั้นก็หนีไป พอได้ยินเสียงฟ้าร้องของพระองค์ มันก็วิ่งไป

⁸ไหลขึ้นภูเขา ไหลลงหุบเขาไป ไหลไปยังที่ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้ให้อยู่นั้น

⁹พระองค์ทรงวางขอบเขตมิให้มันข้าม เพื่อมิให้มันคลุมแผ่นดินโลกอีก

¹⁰พระองค์[257]ทรงทำให้น้ำพุพลุ่งขึ้นมาในหุบเขา น้ำนั้นก็ไหลไปตามหว่างเขา

¹¹ให้บรรดาสัตว์ป่าได้ดื่ม และให้ลาป่าดับความกระหายของมัน

¹²ที่ริมน้ำนั้น นกในอากาศจึงได้มีที่อาศัย มันร้องอยู่ท่ามกลางกิ่งไม้

¹³พระองค์ทรงรดน้ำภูเขาจากที่ประทับอันสูงของพระองค์ แผ่นดินโลกก็อิ่มด้วยผลแห่งพระราชกิจของพระองค์

¹⁴พระองค์ทรงให้หญ้างอกมาเพื่อสัตว์เลี้ยง และให้ผักแก่มนุษย์ได้เพาะปลูก เพื่อเขาจะทำให้เกิดอาหารจากแผ่นดิน

¹⁵และเหล้าองุ่น ซึ่งให้ใจมนุษย์ยินดี น้ำมัน เพื่อทำให้หน้าของเขาทอแสง และอาหาร ซึ่งเสริมเรี่ยวแรงแก่ใจมนุษย์

¹⁶บรรดาต้นไม้ของพระยาห์เวห์ได้อิ่มหนำ คือต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน ซึ่งพระองค์ได้ทรงปลูกไว้

¹⁷นกสร้างรังของมันอยู่ในนั้น ส่วนนกยางมีต้นสนสามใบเป็นบ้านของมัน

¹⁸ภูเขาสูงเป็นของเลียงผา หินเป็นที่ลี้ภัยของตัวกระจงผา

¹⁹พระองค์ทรงตั้งดวงจันทร์ให้กำหนดฤดู ดวงอาทิตย์รู้จักเวลาตกของมัน

²⁰พระองค์[258]ทรงให้เกิดความมืด และนั่นเป็นกลางคืน ในเวลาเช่นนั้น สัตว์ทั้งสิ้นของป่าไม้คลานออกมา

²¹สิงโตหนุ่มคำรามหาเหยื่อ และแสวงหาอาหารของมันจากพระเจ้า

²²เมื่อดวงตะวันขึ้น มันก็ไปเสีย ไปนอนอยู่ในถ้ำของมัน

²³มนุษย์ก็ออกไปทำงานของเขา ไปทำภารกิจของเขาจนเวลาเย็น

²⁴ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระราชกิจของพระองค์[259]มากมายจริงๆ พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งด้วยพระปัญญา แผ่นดินโลกเต็มไปด้วยสิ่งที่ทรงสร้าง

²⁵ทะเลอยู่ข้างโน้น ทั้งใหญ่และกว้าง ในนั้นมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วน คือสิ่งมีชีวิตทั้งเล็กและใหญ่

²⁶กำปั่น[260]แล่นไปโน่นแน่ะ และเลวีอาธาน[261]ที่พระองค์ทรงสร้างไว้ให้เล่นในนั้น

²⁷สิ่งทั้งหมดนี้แหงนหาพระองค์ เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา

²⁸เมื่อพระองค์ประทาน มันก็เก็บไป เมื่อพระองค์แบพระหัตถ์ออก มันก็อิ่มหนำด้วยของดี

²⁹เมื่อพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสีย มันก็ลำบากใจ เมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี

³⁰เมื่อพระองค์ทรงส่งลมหายใจของพระองค์ออกไป มันก็ถูกสร้างขึ้นมา และพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่

³¹ขอพระสิริของพระยาห์เวห์ดำรงอยู่เป็นนิตย์ ขอพระยาห์เวห์ทรงยินดีในบรรดาพระราชกิจของพระองค์[262]

³²พระองค์ทอดพระเนตรโลก มันก็สั่นสะท้าน พระองค์ทรงแตะต้องภูเขา มันก็มีควันขึ้นมา

³³ข้ามีชีวิตอยู่ตราบใด ข้าจะร้องเพลงถวายพระยาห์เวห์ ขณะข้ายังเป็นอยู่ ข้าจะร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของข้า

³⁴ขอให้การภาวนาของข้าเป็นสิ่งที่พอพระทัย ข้ายินดีในพระยาห์เวห์

³⁵ขอให้คนบาปถูกผลาญเสียจากแผ่นดินโลก และขออย่าให้มีคนอธรรมอีกเลย จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระยาห์เวห์ สรรเสริญพระยาห์เวห์[263]