Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 สุภาษิต 14 Bible Online

สุภาษิต 14 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

สุภาษิต 14

¹หญิงที่มีปัญญาสร้างบ้านของเธอขึ้น แต่หญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือตนเอง

²คนที่ดำเนินชีวิตอย่างเที่ยงธรรมย่อมยำเกรงพระยาห์เวห์ แต่คนที่ทางของเขาคดก็ดูหมิ่นพระองค์

³ในปากของคนโง่มีไม้เรียวที่จะลงโทษความหยิ่งของเขา[42] แต่ริมฝีปากของคนมีปัญญาจะปกป้องตนไว้

⁴ที่ใดไม่มีวัวผู้ รางหญ้าก็ว่างเปล่า แต่พืชผลมากมายได้มาด้วยแรงวัว

⁵พยานที่ซื่อสัตย์ไม่มุสา แต่พยานเท็จหายใจออกมาเป็นคำมุสา

⁶คนที่ชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่พบ ถึงกระนั้นความรู้ก็ง่ายสำหรับคนที่มีความเข้าใจ

⁷จงไปให้พ้นหน้าคนโง่ เพราะเจ้าจะไม่พบถ้อยคำแห่งความรู้ในเขา

⁸ปัญญาของคนสุขุมคือการเข้าใจทางของตน แต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกลวง

⁹คนโง่เยาะเย้ยเครื่องบูชาชดใช้บาป แต่คนเที่ยงธรรมเป็นที่ทรงโปรดปราน

¹⁰จิตใจรู้ความขมขื่นของใจเอง และไม่มีใครอื่นมาเข้าส่วนความชื่นบานของมัน

¹¹บ้านของคนอธรรมจะถูกทำลาย แต่เต็นท์ของคนเที่ยงธรรมจะรุ่งเรือง

¹²มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูก แต่ปลายทางคือความมรณา

¹³แม้ในขณะหัวเราะ ใจก็อาจเศร้าหมอง และความยินดีก็อาจมีปลายทางเป็นความโศกสลด

¹⁴คนเลว[43] จะได้ผลตอบแทนจากทางของเขาอย่างสาสม และคนดีก็จะได้ผลตอบแทนจากการกระทำของตน

¹⁵คนรู้น้อยเชื่อทุกอย่าง แต่คนสุขุมพิเคราะห์ดูย่างก้าวของตน

¹⁶คนมีปัญญาย่อมระวังตัว[44]และหันจากความยุ่งยาก[45] แต่คนโง่ขาดการยับยั้งตนและประมาท

¹⁷คนขี้โมโหทำสิ่งโง่เขลา และคนเจ้าเล่ห์เป็นที่เกลียดชัง

¹⁸คนรู้น้อยได้ความโง่เป็นมรดก แต่คนสุขุมจะมีความรู้เป็นมงกุฎ

¹⁹คนชั่วกราบคนดี คนอธรรมกราบอยู่ที่ประตูบ้านของคนชอบธรรม

²⁰คนยากจนนั้นแม้เพื่อนบ้านของตนก็รังเกียจ แต่คนมั่งคั่งมีสหายมากมาย

²¹คนที่ดูหมิ่นเพื่อนบ้านของตนก็เป็นคนบาป แต่คนที่เมตตาคนยากจนก็เป็นสุข

²²คนที่คิดการชั่วนั้นไม่ผิดหรือ? ส่วนคนที่คิดการดีก็พบความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์

²³มีกำไรอยู่ในงานที่เหนื่อยยากทุกอย่าง การเพียงแต่พูดนั้นโน้มไปทางความขาดแคลน

²⁴มงกุฎของคนมีปัญญาคือความมั่งคั่งของเขา แต่ความโง่เป็นพวงมาลัยของคนโง่[46]

²⁵พยานที่พูดความจริงเป็นผู้ช่วยชีวิต แต่ผู้ที่หายใจออกมาเป็นคำมุสาก็เป็นคนขายเพื่อน

²⁶ผู้ที่ยำเกรงพระยาห์เวห์ย่อมมีสวัสดิภาพ ลูกหลานของเขาจะมีที่ลี้ภัย

²⁷ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นน้ำพุแห่งชีวิต เพื่อให้คนหลีกจากบ่วงมรณาได้

²⁸ศักดิ์ศรีของพระราชาอยู่ในมวลชน หากไร้ประชาชน เจ้านายก็วิบัติ

²⁹คนที่โกรธช้าก็มีความเข้าใจมาก แต่คนที่โกรธเร็วก็ยกย่องความโง่

³⁰จิตใจสงบให้ชีวิตแก่เนื้อหนัง แต่ความอิจฉาทำให้กระดูกผุ

³¹ผู้กดขี่คนยากจนก็ดูถูกพระผู้สร้างของเขา แต่ผู้เมตตาคนขัดสนก็ถวายพระเกียรติแด่พระองค์

³²คนอธรรมถูกคว่ำลงตามกรรมชั่วของเขา แต่คนชอบธรรมมีที่ลี้ภัยเมื่อเขาตาย

³³ปัญญาอาศัยอยู่ในใจของคนที่มีความเข้าใจ และปัญญาเป็นที่ประจักษ์แม้ในความคิดของคนโง่

³⁴ความชอบธรรมย่อมเชิดชูประชาชาติ แต่บาปเป็นสิ่งที่น่าอายมากแก่ชนชาติ

³⁵ข้าราชการที่ฉลาดย่อมได้รับความโปรดปรานจากพระราชา แต่พระพิโรธของพระองค์ก็ตกแก่ผู้ที่ประพฤติน่าอับอาย