Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 สุภาษิต 27 Bible Online

สุภาษิต 27 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

สุภาษิต 27

¹อย่าคุยอวดถึงพรุ่งนี้ เพราะเจ้าไม่ทราบว่าวันหนึ่งๆ จะนำอะไรมาให้บ้าง

²จงให้คนอื่นสรรเสริญเจ้า และไม่ใช่ปากของเจ้าเอง ให้คนต่างด้าวสรรเสริญ และไม่ใช่ริมฝีปากของเจ้าเอง

³หินก็หนัก และทรายก็มีน้ำหนัก แต่การยั่วเย้าของคนโง่ก็หนักกว่าทั้งสองอย่างนั้น

⁴ความพิโรธก็ดุร้าย ความโกรธก็ท่วมท้น แต่ใครจะยืนต่อหน้าความริษยาได้?

⁵ว่ากันต่อหน้า ดีกว่ารักกันลับๆ

⁶บาดแผลที่มิตรทำก็ด้วยเจตนาดี แต่การจูบของศัตรูนั้นมากเกินความจริง

⁷คนที่อิ่มแล้วย่อมเบื่อ[86]น้ำผึ้ง แต่สำหรับคนหิว ทุกสิ่งที่ขมก็กลับหวาน

⁸คนที่ร่อนเร่จากบ้านของตน ก็เหมือนนกที่เร่ร่อนจากรังของมัน

⁹น้ำมันและเครื่องหอมทำให้ใจยินดี และความอ่อนหวานของเพื่อนมาจากคำแนะนำที่จริงใจ[87]

¹⁰อย่าทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า และเพื่อนของบิดาเจ้า และอย่าไปที่บ้านพี่น้องของเจ้าในวันที่เจ้าพบความหายนะ เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล

¹¹ลูกเอ๋ย จงมีปัญญา และจงทำให้ใจของข้ายินดี เพื่อข้าจะตอบคนที่ตำหนิข้าได้

¹²คนสุขุมเห็นอันตรายและซ่อนตัวเสีย แต่คนรู้น้อยเดินเรื่อยไปและรับอันตรายนั้น

¹³จงริบเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้คนอื่น และจงยึดมันไว้ เมื่อเขาประกันให้หญิงต่างด้าว[88]

¹⁴คนที่ตื่นแต่เช้ามืดไปอวยพรเพื่อนบ้านด้วยเสียงดัง เขากลับจะเห็นว่าเป็นคำสาปแช่ง

¹⁵หยาดฝนหยดลงมาไม่หยุดในวันฝนตกพรำๆ ฉันใด ผู้หญิงขี้ทะเลาะก็เหมือนกันฉันนั้น

¹⁶คนที่ห้ามเธอก็เหมือนห้ามลม หรือจับน้ำมันด้วยมือขวา[89]

¹⁷เหล็กลับเหล็กให้คมได้ฉันใด คนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนให้เฉียบแหลมได้ฉันนั้น

¹⁸คนที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผลของมัน และคนที่คุ้มกันนายของตนจะได้รับเกียรติ

¹⁹ในน้ำ คนเห็นหน้าคนฉันใด ความคิด[90]ของคนก็ส่อคนฉันนั้น

²⁰แดนคนตายและแดนพินาศไม่รู้จักอิ่ม ดวงตาของมนุษย์ก็ไม่รู้จักอิ่ม

²¹เบ้าหลอมมีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงสำหรับทองคำ ส่วนคนเราจะพิสูจน์ได้โดยคำยกย่องที่เขาได้รับ

²²เอาคนโง่ใส่ครกตำด้วยสาก พร้อมกับเมล็ดข้าว คนโง่ก็ยังโง่อยู่นั่นเอง

²³จงรู้ความทุกข์สุขของฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี และจงเอาใจใส่ฝูงสัตว์ของเจ้า

²⁴เพราะความมั่งคั่งไม่ยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์ และมงกุฎก็ไม่คงทนอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์

²⁵เมื่อเขาเก็บหญ้าแห้งไปแล้ว หญ้าใหม่ก็ปรากฏขึ้น และผักหญ้าต่างๆ ตามภูเขาก็ถูกเก็บรวบรวมมา

²⁶เมื่อนั้นลูกแกะจะให้เสื้อผ้าแก่เจ้า และแพะก็จะเป็นค่านา

²⁷จะมีนมแพะพอเป็นอาหารแก่เจ้า เป็นอาหารแก่ครอบครัวของเจ้า และเป็นเครื่องยังชีพแก่สาวใช้ของเจ้า