Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 สุภาษิต 7 Bible Online

สุภาษิต 7 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

สุภาษิต 7

¹ลูกเอ๋ย จงรักษาถ้อยคำของข้า จงสะสมบัญญัติของข้าไว้กับเจ้า

²จงรักษาบัญญัติของข้า และมีชีวิตอยู่ จงรักษาคำสอนของข้าอย่างกับแก้วตาของเจ้า

³จงพันมันไว้ที่นิ้วมือของเจ้า จงเขียนมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งหัวใจของเจ้า

⁴จงพูดกับปัญญาว่า “เธอเป็นพี่สาวของฉัน” และจงเรียกความรอบรู้ว่า “ญาติสนิท”

⁵เพื่อสองสิ่งนี้จะปกป้องเจ้าไว้จากหญิงแพศยา จากหญิงสำส่อนที่พูดจาพะเน้าพะนอ

⁶เพราะที่หน้าต่างบ้านของข้า ข้าได้มองออกไปตามบานเกล็ด

⁷ข้าเห็นหนุ่มคนหนึ่งท่ามกลางคนรู้น้อย ข้าพิเคราะห์ดูเขาท่ามกลางคนหนุ่ม เขาไม่มีสามัญสำนึก

⁸เขากำลังผ่านไปตามถนนใกล้หัวมุมไปบ้านของนาง เขาเดินไปทางบ้านของนาง

⁹ในเวลาโพล้เพล้ ในเวลาเย็น ในตอนกลางคืนและในความมืด

¹⁰และดูสิ หญิงคนหนึ่งมาพบเขา แต่งตัวอย่างโสเภณีและมีหัวใจเจ้าเล่ห์

¹¹นางจัดจ้านและหัวรั้น เท้าของนางไม่อยู่กับบ้าน

¹²ประเดี๋ยวอยู่ถนน ประเดี๋ยวอยู่ที่ลานเมือง และนางหมอบคอยอยู่ทุกหัวมุม

¹³นางฉวยเขาได้และจูบเขา นางพูดกับเขาอย่างหน้าไม่อายว่า

¹⁴“ฉันต้องถวายเครื่องศานติบูชา และวันนี้ฉันได้ถวายแก้บนแล้ว

¹⁵เพราะฉะนั้นฉันจึงออกมาหาเธอ เสาะหาเธออย่างตั้งใจ และฉันพบเธอแล้ว

¹⁶ฉันได้คลุมเตียงของฉันด้วยผ้าคลุม เป็นผ้าลินินสีจากอียิปต์

¹⁷ฉันทำที่นอนของฉันให้หอมด้วยมดยอบ กฤษณา และอบเชย

¹⁸มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้า ให้เราสำเริงสำราญกันด้วยความรัก[15]

¹⁹เพราะสามีของฉันไม่อยู่บ้าน เขาไปทางไกล

²⁰เขาพกเงินไปถุงหนึ่ง พอวันเพ็ญเขาจึงจะกลับมา”

²¹นางหว่านล้อมเขาด้วยคำเชิญชวนมากมาย นางชักจูงเขาด้วยคำพูดพะเน้าพะนอ

²²เขาก็ติดตามนางไปทันที อย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่า หรืออย่างกวางเข้าไปติดกับดัก

²³จนลูกธนูปักลึกถึงตับของมัน อย่างนกรนเข้าไปหาบ่วง เขาไม่รู้ว่า นี่มีค่าถึงชีวิต

²⁴ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังข้า และจงใส่ใจถ้อยคำจากปากของข้า

²⁵อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนาง อย่าหลงอยู่ในวิถีของนาง

²⁶เพราะนางได้ฟัดเหยื่อลงเสียเป็นอันมาก เออ คนที่นางฆ่านั้นก็มากมายนับไม่ถ้วน

²⁷บ้านของนางเป็นทางไปสู่แดนคนตาย ลงไปถึงห้องแห่งความตาย