Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 สุภาษิต 8 Bible Online

สุภาษิต 8 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

สุภาษิต 8

¹ปัญญาไม่ได้ร้องเรียกหรือ? ความเข้าใจไม่ได้เปล่งเสียงหรือ?

²บนยอดสูง ที่ข้างทาง และตามถนน ปัญญายืนอยู่

³ข้างประตูหน้าเมือง คือที่ทางเข้า ปัญญาร้องเสียงดังว่า

⁴“โอ ทุกๆ คน ข้าพเจ้าเรียกเจ้า และเสียงเรียกของข้าพเจ้าไปถึงมนุษย์ทั้งหลาย

⁵โอ คนรู้น้อย จงเข้าถึงความสุขุม โอ คนโง่ จงเข้าใจ[16]

⁶จงฟัง เพราะข้าพเจ้าจะพูดสิ่งที่มีเกียรติ เพราะสิ่งที่ถูกต้องจะมาจากปากของข้าพเจ้า

⁷เพราะปากของข้าพเจ้าจะพูดความจริง ความชั่วเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังต่อริมฝีปากของข้าพเจ้า

⁸ทุกคำจากปากของข้าพเจ้านั้นชอบธรรม ไม่บิดผันหรือตลบตะแลง

⁹คำเหล่านั้นก็ตรงหมดสำหรับผู้ที่เข้าใจ และถูกต้องสำหรับผู้พบความรู้

¹⁰จงรับคำสั่งสอนของข้าพเจ้าแทนเงิน และจงรับความรู้แทนทองคำเนื้อดี

¹¹เพราะปัญญาดีกว่าทับทิม[17] และทุกสิ่งที่เจ้าปรารถนาเปรียบกับปัญญาไม่ได้เลย

¹²ข้าพเจ้าคือปัญญา อยู่กับความสุขุม และข้าพเจ้าพบความรู้และความเฉลียวฉลาด

¹³ความยำเกรงพระยาห์เวห์คือการเกลียดชังความชั่วร้าย ข้าพเจ้าเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหอง และทางของความชั่วร้ายกับวาจาตลบตะแลง

¹⁴ข้าพเจ้ามีคำแนะนำและสติปัญญา ข้าพเจ้าเองเป็นความรอบรู้ ข้าพเจ้ามีพลัง

¹⁵โดยข้าพเจ้า กษัตริย์จึงครองราชย์ และผู้ครอบครองจึงตรากฎหมายที่ยุติธรรม

¹⁶โดยข้าพเจ้า เจ้านายจึงครอบครอง รวมทั้งขุนนาง คือทุกคนที่วินิจฉัย[18]อย่างยุติธรรม

¹⁷ข้าพเจ้ารักคนที่รักข้าพเจ้า และคนที่เสาะหาข้าพเจ้าอย่างตั้งใจก็จะพบข้าพเจ้า

¹⁸ความมั่งคั่งและเกียรติอยู่กับข้าพเจ้า ทั้งทรัพย์สินที่ทนทานและความชอบธรรม

¹⁹ผลของข้าพเจ้าดีกว่าทองคำ ดีกว่าทองบริสุทธิ์ และผลผลิตของข้าพเจ้าดีกว่าเงินเนื้อดี

²⁰ข้าพเจ้าดำเนินในทางแห่งความชอบธรรม ในท่ามกลางวิถีแห่งความยุติธรรม

²¹ข้าพเจ้าจะให้คนที่รักข้าพเจ้าได้ครอบครองทรัพย์สิน ข้าพเจ้าจะบรรจุคลังทรัพย์ของเขาให้เต็ม

²²“พระยาห์เวห์ทรงให้กำเนิดข้าพเจ้าแล้ว เมื่อทรงเริ่มงานของพระองค์ ข้าพเจ้าเป็นสิ่งแรกในพระราชกิจโบราณของพระองค์

²³ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาแล้ว ข้าพเจ้าถูกสถาปนาไว้ ตั้งแต่แรก ก่อนการเริ่มต้นของแผ่นดินโลก

²⁴เมื่อยังไม่มีมหาสมุทร ข้าพเจ้าถือกำเนิดมาแล้ว เมื่อไม่มีน้ำพุที่มีน้ำมากมาย

²⁵ก่อนภูเขาถูกวางราก ก่อนเนินเขา ข้าพเจ้าก็ถือกำเนิดมาแล้ว

²⁶ก่อนทรงสร้างแผ่นดินและไร่นา ทั้งก่อนผงคลีแรกของพิภพ

²⁷เมื่อทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์ ข้าพเจ้าอยู่ที่นั่นแล้ว เมื่อทรงลากเส้นรอบวงบนพื้นมหาสมุทร

²⁸เมื่อทรงทำให้ฟ้าเบื้องบนมั่นคง เมื่อทรงสถาปนาน้ำพุของที่ลึก

²⁹เมื่อทรงกำหนดขอบเขตให้ทะเล เพื่อว่าน้ำจะไม่ละเมิดพระบัญชาของพระองค์ เมื่อทรงปักรากฐานของแผ่นดินโลก

³⁰ข้าพเจ้าก็อยู่ข้างพระองค์แล้วเหมือนอย่างนายช่าง[19] ข้าพเจ้าเป็นความปีติยินดีประจำวันของพระองค์ เปรมปรีดิ์อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ทุกเวลา

³¹เปรมปรีดิ์ในพิภพของพระองค์[20] และปีติยินดีในมนุษย์ทั้งหลาย

³²“ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังข้าพเจ้า คนทั้งหลายที่รักษาทางของข้าพเจ้าก็เป็นสุข

³³จงฟังคำสั่งสอน และจงมีปัญญา และอย่าเพิกเฉยเสีย

³⁴คนที่ฟังข้าพเจ้า ก็เป็นสุข คือคนที่เฝ้าอยู่ที่ประตูรั้วของข้าพเจ้าทุกวัน และคอยอยู่ข้างประตูบ้านของข้าพเจ้า

³⁵เพราะคนที่พบข้าพเจ้า ก็พบชีวิต และได้ความโปรดปรานจากพระยาห์เวห์

³⁶แต่คนที่ไม่พบข้าพเจ้าก็ทำให้ตัวเองเจ็บ ทุกคนที่เกลียดข้าพเจ้าก็รักความมรณา”