Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 อิสยาห์ 14 Bible Online

อิสยาห์ 14 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

อิสยาห์ 14

¹แต่พระยาห์เวห์จะทรงพระเมตตาต่อยาโคบและจะทรงเลือกอิสราเอลอีก ทั้งจะตั้งเขาทั้งหลายไว้ในแผ่นดินของเขา แล้วคนต่างด้าวจะมาสมทบกับเขาทั้งหลาย และจะผูกพันเข้ากับเชื้อสายของยาโคบ

²ชนชาติทั้งหลายจะรับพวกเขาและนำเขาทั้งหลายมายังที่ของเขา และเชื้อสายของอิสราเอลจะได้ชนชาติทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์ โดยให้เป็นทาสและทาสีในแผ่นดินของพระยาห์เวห์ พวกที่เคยจับเขาทั้งหลายเป็นเชลยจะถูกพวกเขาจับเป็นเชลย และพวกเขาจะปกครองเหนือพวกที่เคยบีบบังคับเขา

³เมื่อพระยาห์เวห์ประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเจ็บปวดและความวุ่นวายของเจ้า และจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้ทำ

⁴เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวกับพระราชาของบาบิโลนว่า “เออ ผู้บีบบังคับสงบไปอย่างไรหนอ ความเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยหนอ

⁵พระยาห์เวห์ทรงหักไม้พลองของคนอธรรม คทาของผู้ครอบครอง

⁶ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง ซึ่งครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ ด้วยการข่มเหงอย่างไม่รามือ

⁷ทั่วทั้งโลกก็หยุดพักและสงบอยู่ เขาทั้งหลายโห่ร้องด้วยความยินดี

⁸ต้นสนสามใบก็เปรมปรีดิ์เพราะเจ้าด้วย ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนกล่าวว่า ‘ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นมาหาเรา’

⁹แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา มันปลุกให้พวกคนตายมารับเจ้า คือทุกคนที่เคยเป็นผู้นำของแผ่นดินโลก มันทำให้พวกที่เคยเป็นพระราชาของประชาชาติทั้งหลาย ลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ของพวกเขา

¹⁰พวกเขาทุกคนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า ‘เจ้ากลายเป็นคนอ่อนแอเหมือนเราด้วย เจ้าก็เป็นเหมือนอย่างเรา’

¹¹ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย พร้อมกับเสียงพิณของเจ้า ตัวดักแด้จะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า

¹²“โอ เจ้าร่วงลงจากฟ้าสวรรค์อย่างไรหนอ เจ้าผู้ส่องแสง คือโอรสแห่งรุ่งอรุณ เจ้าถูกเหวี่ยงลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ เจ้าผู้ทำให้ประชาชาติทั้งหลายตกต่ำ

¹³เจ้าเองรำพึงในใจของเจ้าว่า ‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์ ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า ข้าจะนั่งบนขุนเขาแห่งการชุมนุม[69] ณ สุดปลายอุดร[70]อันไกลโพ้น

¹⁴ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ ข้าจะทำให้ตัวของข้าเองเหมือนองค์ผู้สูงสุด’

¹⁵แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตาย ยังก้นบาดาล

¹⁶บรรดาผู้เห็นเจ้าจะจ้องมองเจ้า และจะคิดพิจารณาตัวเจ้าว่า ‘ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน? ที่เขย่าอาณาจักรทั้งหลาย?

¹⁷ที่ทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร และทำลายเมืองต่างๆ ในโลกเสีย? ผู้ไม่ยอมปล่อยให้เชลยของตนกลับบ้าน?’

¹⁸พระราชาทั้งหมดของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติ ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน

¹⁹แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไปจากหลุมศพของเจ้า เป็นเหมือนกิ่งไม้ถูกทิ้ง พวกถูกฆ่าจะเป็นเหมือนเสื้อที่คลุมเจ้าไว้ คือพวกถูกแทงด้วยดาบ ซึ่งลงไปยังศิลาของที่ลึก เป็นศพที่ถูกเหยียบย่ำ

²⁰เจ้าจะไม่มีส่วนร่วมกับเขาในการฝังศพ เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า เจ้าได้สังหารประชาชนของเจ้า “ขออย่าให้มีใครเอ่ยถึง เชื้อสายของผู้ทำความชั่วตลอดไป

²¹จงเตรียมการสังหารลูกๆ ของเขา เพราะความชั่วของบิดาพวกเขา อย่าให้เขาทั้งหลายลุกขึ้นมาครอบครองโลก หรือทำให้พื้นพิภพเต็มด้วยเมืองต่างๆ”

²²พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า “เราจะลุกขึ้นสู้กับพวกเขา และจะตัดชื่อคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน ทั้งตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

²³“และเราจะทำให้บาบิโลนเป็นที่ยึดครองของพวกอีกาบ้าน[71] และทำให้เป็นหนองน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดของการทำลาย” พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ

²⁴พระยาห์เวห์จอมทัพทรงปฏิญาณว่า “เราวางแผนไว้อย่างไร ก็จะเป็นไปอย่างนั้น และเรามุ่งหมายไว้อย่างไร ก็จะเกิดอย่างนั้น

²⁵คือเราจะตีคนอัสซีเรียให้แตกในแผ่นดินของเรา และจะเหยียบย่ำเขาบนภูเขาของเรา แล้วแอกของเขาจะถูกยกออกไปจากเขาทั้งหลาย และภาระของเขาออกไปจากบ่าเขาทั้งหลาย”

²⁶นี่คือแผนงานที่วางไว้ เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้น และนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออก เหนือบรรดาประชาชาติทั้งหมด

²⁷เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพทรงมุ่งหมายไว้ ใครเล่าจะลบล้างได้? พระหัตถ์ของพระองค์เหยียดออก และผู้ใดจะหันให้กลับมาได้?

²⁸ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ ครุวาท[72]นี้มีมาว่า

²⁹“ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทั้งหมดอย่าได้เปรมปรีดิ์ไปเลย ว่ากระบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้ว เพราะงูพิษจะออกมาจากรากเหง้าของงู และผลของมันจะเป็นงูแมวเซา

³⁰ลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกิน และคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัย แต่เราจะให้รากเหง้าของเจ้าตายด้วยการกันดารอาหาร และคนเหลืออยู่ของเจ้าจะถูกฆ่า

³¹ประตูเมืองเอ๋ย จงคร่ำครวญ กรุงเอ๋ย จงร่ำไห้ ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทุกคนจงละลายไปเสีย เพราะควันออกมาจากทางเหนือ และไม่มีใครแตกออกจากแถวของตนเลย”

³²จะตอบพวกทูตของประเทศนั้นว่าอย่างไร? ก็ว่า “พระยาห์เวห์ได้ทรงสถาปนาศิโยนไว้ และบรรดาคนยากไร้ของชนชาติของพระองค์ จะพบที่ลี้ภัยในที่นั้น”