Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 อิสยาห์ 32 Bible Online

อิสยาห์ 32 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

อิสยาห์ 32

¹ดูเถิด พระราชาองค์หนึ่งจะปกครองด้วยความชอบธรรม และบรรดาเจ้านายจะครอบครองด้วยความยุติธรรม

²และผู้หนึ่ง[166]จะเป็นเหมือนที่กำบังจากลมแรง เหมือนที่คุ้มกันจากพายุฝน เหมือนธารน้ำทั้งหลายในที่กันดาร เหมือนร่มเงาของศิลามหึมาในแผ่นดินที่แห้งแล้ง[167]

³แล้วดวงตาของพวกที่เห็นจะไม่ปิด และหูของคนที่ฟังจะได้ยิน

⁴จิตใจของคนหุนหันจะเข้าใจ และลิ้นของคนติดอ่างจะพูดฉะฉานและชัดเจน

⁵เขาจะไม่เรียกคนโง่ว่าคนสูงศักดิ์อีก หรือเรียกคนพาลว่าเป็นคนน่านับถือ

⁶เพราะคนโง่พูดความโฉดเขลา และใจของเขาก็ปองความชั่ว เพื่อทำการอธรรม และเพื่อพูดเรื่องไม่ถูกต้องเกี่ยวกับพระยาห์เวห์ เพื่อทำคนหิวให้อดอยาก และไม่ให้คนกระหายได้ดื่ม

⁷อุบายของคนพาลก็ชั่วร้าย เขาวางแผนแต่การเลวร้าย เพื่อทำลายคนจนด้วยถ้อยคำเท็จ แม้ว่าคำร่ำร้องของคนขัดสนนั้นเที่ยงธรรม

⁸แต่ผู้สูงศักดิ์ก็ทำแต่สิ่งที่สูงส่ง เขาดำรงอยู่ด้วยสิ่งที่สูงส่ง

⁹พวกผู้หญิงที่อยู่อย่างพออกพอใจนั้น จงตั้งใจฟัง[168]เสียงข้าพเจ้า บรรดาบุตรีที่อยู่อย่างมั่นใจนั้น จงเงี่ยหูฟังคำข้าพเจ้า

¹⁰อีกเพียงสักปีกว่าๆ หญิงที่อยู่อย่างมั่นใจจะสะดุ้งตัวสั่น เพราะไร่องุ่นจะหมดสิ้น ฤดูเก็บผลไม้จะไม่มาถึง

¹¹หญิงที่อยู่อย่างพออกพอใจเอ๋ย จงตัวสั่น เจ้าผู้อยู่อย่างมั่นใจเอ๋ย จงสะดุ้งตัวสั่น จงแก้ผ้า และปล่อยตัวล่อนจ้อน แล้วเอาผ้ากระสอบ[169]คาดเอวไว้

¹²จงทุบอกด้วยเรื่องไร่นาแสนสุข ด้วยเรื่องเถาองุ่นผลดก

¹³ด้วยเรื่องที่ดินชนชาติของเรา ซึ่งงอกแต่หนามใหญ่และหนามย่อย ด้วยเรื่องบรรดาบ้านเรือนที่ชื่นบาน ภายในนครรื่นเริง

¹⁴เพราะว่าพระราชวังจะถูกทอดทิ้ง เมืองที่มีคนหนาแน่นจะถูกทิ้งร้าง เนินเขาและหอคอย จะกลายเป็นถ้ำตลอดไป กลายเป็นที่ที่ชื่นบานของลาป่า และเป็นลานหญ้าของฝูงแพะแกะ

¹⁵จนกว่าจะทรงเทพระวิญญาณจากเบื้องบนลงมาบนเรา แล้วถิ่นทุรกันดารจะกลายเป็นสวนผลไม้ และสวนผลไม้นั้นจะถือเสมือนว่าเป็นป่า

¹⁶แล้วความยุติธรรมจะอาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และความชอบธรรมพักอยู่ในสวนผลไม้

¹⁷ผลงานของความชอบธรรมจะเป็นสันติสุข และผลลัพธ์ของความชอบธรรมคือความเงียบสงบและความวางใจเป็นนิตย์

¹⁸ชนชาติของข้าพเจ้าจะอาศัยในที่อยู่แห่งสันติสุข ในบ้านเรือนปลอดภัยและในที่พักสงบ

¹⁹แม้ป่าพังทลายเมื่อลูกเห็บตก และเมืองจะยุบลงอย่างสิ้นเชิง[170]

²⁰ความสุขจะมีกับพวกท่านที่หว่านอยู่ข้างห้วงน้ำทั้งปวง ผู้ปล่อยให้ตีนวัวและตีนลาอยู่อย่างอิสระ