Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 อิสยาห์ 51 Bible Online

อิสยาห์ 51 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

อิสยาห์ 51

¹จงฟังเราสิ เจ้าทั้งหลายผู้ขวนขวายความชอบธรรม พวกเจ้าผู้แสวงหาพระยาห์เวห์ จงมองดูหินที่ตัวเจ้าถูกตัดออกมา และบ่อหินที่พวกเจ้าถูกขุดขึ้นมา

²จงมองดูอับราฮัมบรรพบุรุษของเจ้า และซาราห์ผู้คลอดเจ้าทั้งหลายมา เพราะเมื่อเขายังเป็นเพียงคนเดียว เราได้เรียกเขา เราได้อวยพรเขาและทวีจำนวนของเขา

³เพราะว่าพระยาห์เวห์จะทรงชูใจศิโยน พระองค์จะทรงชูใจที่ทิ้งร้างทุกแห่งของเธอ และจะทำให้ถิ่นทุรกันดารของเธอเหมือนสวนเอเดน และที่ราบแห้งแล้งของเธอเหมือนพระอุทยานของพระยาห์เวห์ จะพบความชื่นบานและความยินดีในเธอ ทั้งการขอบพระคุณและเสียงเพลง

⁴ชนชาติของเราเอ๋ย จงฟังเสียงของเรา ประชากรของเราเอ๋ย จงเงี่ยหูฟังเรา เพราะว่าธรรมบัญญัติจะออกไปจากเรา และความยุติธรรมของเราจะเป็นความสว่างของชนชาติทั้งหลาย

⁵ความชอบธรรมของเราได้มาใกล้ และการช่วยกู้ของเราออกไปแล้ว แขนของเราจะพิพากษาชนชาติทั้งหลาย แผ่นดินชายทะเลรอคอยเรา และคาดหวังต่อแขนของเรา

⁶จงเงยหน้าของพวกเจ้าดูฟ้าสวรรค์ แล้วมองดูแผ่นดินโลกเบื้องล่าง เพราะว่าฟ้าสวรรค์จะสูญไปเหมือนควัน และแผ่นดินโลกจะหลุดลุ่ยไปเหมือนเสื้อผ้า แล้วผู้อาศัยอยู่ในนั้นจะตายไปเหมือนริ้น แต่ความรอดของเราจะอยู่เป็นนิตย์ และความชอบธรรมของเราจะไม่สิ้นสุด

⁷จงฟังเรา พวกเจ้าผู้รู้จักความชอบธรรม ชนชาติที่มีธรรมบัญญัติของเราอยู่ในใจ อย่ากลัวการเยาะเย้ยของมนุษย์ และอย่าวิตกต่อการถากถางของเขา

⁸เพราะว่าตัวแมลงจะกินเขาเหมือนกินเสื้อผ้า และตัวหนอนจะกินเขาเหมือนกินขนแกะ แต่ความชอบธรรมของเราจะดำรงเป็นนิตย์ และความรอดของเราอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์

⁹ข้าแต่พระกรของพระยาห์เวห์ จงตื่นเถิด ตื่นขึ้นเถิด จงสวมกำลัง ตื่นขึ้นอย่างในอดีตกาล อย่างในชั่วชาติพันธุ์นานมาแล้วนั้น ท่านไม่ใช่หรือที่หั่นราหับ[246]เป็นชิ้นๆ และแทงมังกรทะลุ?

¹⁰ท่านไม่ใช่หรือที่ทำให้ทะเลแห้งไป? คือน้ำของที่ลึกยิ่งนั้น และทำที่ลึกของทะเลให้เป็นหนทาง เพื่อให้พวกที่ทรงไถ่ไว้แล้วเดินผ่านไป

¹¹แล้วพวกที่ไถ่ไว้แล้วของพระยาห์เวห์จะกลับมา และจะมายังศิโยนด้วยการร้องเพลง ความชื่นบานเป็นนิตย์จะอยู่บนศีรษะของพวกเขา เขาจะได้รับความชื่นบานและความยินดี ความโศกเศร้าและการถอนหายใจจะหนีไป

¹²เราเอง คือเราเองผู้ชูใจเจ้า เจ้าเป็นใครเล่าที่กลัวคนซึ่งจะต้องตาย คือกลัวมนุษย์ซึ่งถูกทำให้เหมือนหญ้า?

¹³เจ้าลืมพระยาห์เวห์ผู้สร้างของเจ้า ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ และทรงวางรากฐานของแผ่นดินโลก และเจ้ากลัวอยู่เรื่อยไปตลอดวัน เพราะความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับ เมื่อเขาตั้งตัวขึ้นที่จะทำลาย แต่ความเกรี้ยวกราดของผู้บีบบังคับอยู่ที่ไหนเล่า?

¹⁴นักโทษ[247]จะได้รับการปลดปล่อยโดยเร็ว เขาจะไม่ตายในที่กักขัง[248] และอาหารของเขาก็ไม่ขาดแคลน

¹⁵เพราะเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ผู้กวนทะเลให้คลื่นของมันคะนอง (พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมทัพ)

¹⁶และเราใส่ถ้อยคำของเราไว้ในปากของเจ้า และซ่อนเจ้าไว้ในร่มมือของเรา เราตั้งฟ้าสวรรค์ [249] และวางรากฐานแผ่นดินโลก และกล่าวกับศิโยนว่า “เจ้าเป็นชนชาติของเรา”

¹⁷จงเร้าใจตัวเอง จงเร้าใจตัวเอง จงยืนขึ้นเถิด เยรูซาเล็มเอ๋ย ท่านผู้ได้ดื่มจากพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ คือจอกแห่งพระพิโรธของพระองค์ ท่านได้ดื่มจากถ้วยแห่งความโซเซ จนถึงก้นตะกอน

¹⁸ในบรรดาบุตรชายที่นางคลอดมานั้น ไม่มีใครนำทางนาง ในบรรดาบุตรชายที่นางชุบเลี้ยงมา ก็ไม่มีใครจูงมือนาง

¹⁹สองสิ่งนี้ได้เกิดขึ้นกับท่าน (แล้วใครเล่าจะอาลัยท่าน?) คือการล้างผลาญและทำลาย กับการกันดารอาหารและคมดาบ (แล้วใครเล่าจะปลอบโยนท่าน?)[250]

²⁰บรรดาบุตรชายของท่านสลบไปแล้ว พวกเขานอนอยู่ตามหัวถนนทุกแห่ง เหมือนเลียงผาติดในข่าย พวกเขาโชกโชนด้วยพระพิโรธของพระยาห์เวห์ และด้วยการกำราบของพระเจ้าของท่าน

²¹ฉะนั้น จงฟังข้อนี้เถิด ท่านผู้ถูกข่มใจ ผู้ซึ่งมึนเมา แต่ไม่ใช่ด้วยเหล้าองุ่น

²²องค์เจ้านายของท่าน คือพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ผู้ทรงสู้คดีเพื่อชนชาติของพระองค์ ตรัสดังนี้ว่า “นี่แน่ะ เราได้เอาจอกแห่งความโซเซ มาจากมือของเจ้าแล้ว ถ้วยแห่งความพิโรธของเรา เจ้าจะไม่ต้องดื่มอีกต่อไป

²³และเราจะใส่มันไว้ในมือของพวกที่ทรมานเจ้า คือพวกที่พูดกับตัวเจ้าว่า ‘จงหมอบลง แล้วเราจะเดินข้ามเจ้าไป แล้วเจ้าทำให้หลังของเจ้าเหมือนพื้นดิน และเหมือนถนนเพื่อให้คนเดินข้ามไป’ ”