Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เลวีนิติ 17 Bible Online

เลวีนิติ 17 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เลวีนิติ 17

¹พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า

²“จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา และแก่คนอิสราเอลว่า ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาไว้

³ถ้าชาวอิสราเอลคนใดฆ่าโคหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย

⁴และไม่ได้นำมาที่ประตูเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระยาห์เวห์ที่หน้าพลับพลาแห่งพระยาห์เวห์ ผู้นั้นต้องมีโทษด้วยความผิดเรื่องเลือด คือเขาทำให้เลือดตก ให้ไล่ผู้นั้นออกจากชนชาติของตน

⁵ทั้งนี้เพื่อให้คนอิสราเอลนำเครื่องบูชาซึ่งเขาถวายที่ท้องทุ่ง มาถวายแด่พระยาห์เวห์ มายังปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ ฆ่าสัตว์นั้นเป็นศานติบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์

⁶และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ที่ประตูเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันให้เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระยาห์เวห์

⁷พวกเขาจะต้องไม่ฆ่าสัตว์บูชาถวายปีศาจแพะซึ่งเขาทั้งหลายเคยกราบไหว้[21]อีกต่อไป ให้เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรสำหรับพวกเขาตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขาทั้งหลาย

⁸“และจงกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า คนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวคนใดผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางพวกเขา ที่ถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวหรือเครื่องสัตวบูชา

⁹และไม่ได้นำเครื่องสัตวบูชานั้นมาที่ประตูเต็นท์นัดพบเพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์ ก็ให้ไล่ชายผู้นั้นออกจากชนชาติของตน

¹⁰“ถ้าคนอิสราเอลหรือคนต่างด้าวคนใดผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางพวกเจ้ารับประทานเลือด เราจะตั้งหน้าต่อสู้บุคคลผู้รับประทานเลือดนั้น และจะไล่เขาออกจากชนชาติของตน

¹¹เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวอยู่ในเลือด เราได้ให้เลือดแก่เจ้าทั้งหลายเพื่อใช้บนแท่นบูชา เพื่อจะลบมลทินของเจ้าทั้งหลาย เพราะว่าโลหิตเป็นสิ่งที่ใช้ลบมลทิน เพราะชีวิตเป็นเหตุ

¹²เพราะฉะนั้นเราจึงได้พูดกับคนอิสราเอลว่า ห้ามคนใดในพวกเจ้ารับประทานเลือด หรือคนต่างด้าวผู้อาศัยท่ามกลางเจ้าก็ห้ามรับประทานเลือด

¹³เมื่อคนอิสราเอลคนใดหรือคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางพวกเขา ไปล่าสัตว์หรือนกเพื่อนำมารับประทานก็ให้หลั่งเลือดของมันออก แล้วเอาดินกลบ

¹⁴“เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวก็คือเลือดของมันนั่นเอง เพราะฉะนั้นเราจึงได้กล่าวแก่ประชาชนอิสราเอลว่า ห้ามเจ้ารับประทานเลือดของสัตว์ใดๆ เพราะว่าชีวิตของสัตว์ทุกตัวก็คือเลือดของมันนั่นเอง ผู้ใดรับประทานก็ต้องถูกขับออก

¹⁵และทุกคนไม่ว่าชาวเมืองหรือคนต่างด้าวผู้รับประทานสัตว์ที่ตายเอง หรือที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย ต้องซักเสื้อผ้าและอาบน้ำ และเป็นมลทินอยู่จนถึงเวลาเย็น แล้วจึงจะสะอาดได้

¹⁶ถ้าเขาไม่ซักเสื้อผ้าหรืออาบน้ำ เขาต้องรับโทษของเขา”