Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เยเรมีย์ 46 Bible Online

เยเรมีย์ 46 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เยเรมีย์ 46

¹พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะเกี่ยวกับบรรดาประชาชาติ

²เรื่องอียิปต์เกี่ยวกับกองทัพของฟาโรห์เนโคกษัตริย์แห่งอียิปต์ ซึ่งอยู่ที่ริมแม่น้ำยูเฟรติสที่เมืองคารเคมิช และซึ่งเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ตีแตกในปีที่ 4 แห่งรัชกาลเยโฮยาคิมโอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ว่า

³“จงเตรียมดั้งและโล่ และเข้าประชิดสงคราม

⁴จงผูกอานม้า และขึ้นขี่เถิด จงสวมหมวกเข้าประจำที่ จงขัดหอก จงสวมเสื้อเกราะไว้

⁵ทำไมเราเห็นพวกเขาครั่นคร้าม และหันหลังกลับ? นักรบของเขาถูกตีล้มลงและรีบหนีไป พวกเขาไม่เหลียวกลับ ความสยดสยองอยู่ทุกด้าน” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

⁶“คนเร็วก็หนีไปไม่ได้ นักรบก็หนีไปไม่รอด พวกเขาสะดุดและล้มลง ในแดนเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส

⁷“นี่ใครกัน? โผล่ขึ้นมาดั่งแม่น้ำไนล์ เหมือนแม่น้ำซึ่งน้ำของมันซัดขึ้น

⁸อียิปต์โผล่ขึ้นมาดั่งแม่น้ำไนล์ เหมือนแม่น้ำของมันซัดขึ้น เขาว่า ‘ข้าจะขึ้น ข้าจะคลุมโลก ข้าจะทำลายเมืองต่างๆ และชาวเมืองนั้นเสีย’

⁹ม้าทั้งหลายเอ๋ย รุดหน้าไปเถิด รถรบทั้งหลายเอ๋ย เดือดดาลเข้าเถิด จงให้นักรบออกไป คือคนคูชและคนพูตผู้ถือโล่ คนลูดิมผู้ถือและโก่งธนู

¹⁰วันนั้นเป็นวันแห่งพระยาห์เวห์จอมทัพ เป็นวันแห่งการแก้แค้น ที่จะแก้แค้นศัตรูของพระองค์ ดาบจะกินจนอิ่ม และดื่มโลหิตของเขาจนเต็มคราบ เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพทรงเตรียมสัตวบูชา ในแดนเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส

¹¹ธิดาพรหมจารีแห่งอียิปต์เอ๋ย จงขึ้นไปที่กิเลอาดและไปเอายามา เจ้าได้ใช้ยาเป็นอันมากแล้วแต่ก็ไร้ผล สำหรับเจ้านั้นรักษาไม่หาย

¹²บรรดาประชาชาติได้ยินถึงความอายของเจ้า และโลกก็เต็มด้วยเสียงคร่ำครวญของเจ้า เพราะว่านักรบสะดุดกันเอง พวกเขาได้ล้มลงด้วยกันทั้งคู่”

¹³พระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกับเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ เรื่องการมาของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน เพื่อจะโจมตีแผ่นดินอียิปต์ ว่า

¹⁴“จงประกาศในอียิปต์ และป่าวร้องในเมืองมิกดล จงป่าวร้องในเมืองเมมฟิส และทาปานเหส จงกล่าวว่า ‘เข้าประจำที่และเตรียมพร้อม เพราะว่าดาบจะสังหารคนที่อยู่รอบตัวเจ้า

¹⁵ทำไมพระอะบิสจึงหนีเสียเล่า? ทำไมรูปวัวผู้ของเจ้าไม่ยืนมั่นอยู่? เพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงผลักเขาล้มลง

¹⁶ฝูงชนสะดุดและต่างก็ล้มทับกัน และพวกเขาพูดว่า “ลุกขึ้นเถอะ ให้เรากลับไปยังชนชาติของเรา ไปยังแผ่นดินที่เราถือกำเนิดมา ไปจากดาบของผู้บีบบังคับ”

¹⁷พวกเขาเรียกฟาโรห์ กษัตริย์แห่งอียิปต์ว่า “ผู้ส่งเสียงดัง ผู้ปล่อยให้โอกาสผ่านไป” ’

¹⁸“พระมหากษัตริย์ ผู้ทรงพระนามว่า พระยาห์เวห์จอมทัพ ตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด จะมีผู้หนึ่งมา เหมือนภูเขาทาโบร์ท่ามกลางภูเขาทั้งหลาย และเหมือนภูเขาคารเมลข้างทะเล

¹⁹เจ้าผู้อาศัยอยู่ในอียิปต์เอ๋ย จงเตรียมข้าวของสำหรับตัวเจ้า เพื่อการถูกกวาดไปเป็นเชลย เพราะว่าเมืองเมมฟิสจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า เป็นที่ปรักหักพังปราศจากผู้อาศัย

²⁰“อียิปต์เป็นโคสาวตัวงาม แต่ตัวเหลือบจากทิศเหนือมาจับเธอ

²¹แม้ว่าพวกทหารรับจ้างที่มาอยู่ท่ามกลางเธอ ก็เหมือนลูกโคที่ได้ขุนไว้ พวกเขาหันกลับและหนีไปด้วยกัน พวกเขาไม่ได้ตั้งมั่นอยู่ เพราะวันแห่งภัยพิบัติได้มาเหนือเขา เป็นเวลาแห่งการลงโทษเขา

²²“เธอทำเสียงเหมือนงูที่เลื้อยออกไป เพราะพวกเขาเข้ามาเหมือนกองทัพ และมาสู้กับเธอด้วยขวาน เหมือนคนโค่นต้นไม้

²³พระยาห์เวห์ตรัสว่า พวกเขาจะโค่นป่าของเธอลง แม้ไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้ เนื่องจากพวกเขามีจำนวนมากกว่าฝูงตั๊กแตน ที่นับไม่ถ้วน

²⁴ธิดาของอียิปต์จะต้องอับอาย เธอจะถูกมอบไว้ในมือของชนชาติหนึ่งจากทิศเหนือ”

²⁵พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “นี่แน่ะ เราจะนำการลงโทษมาเหนือพระอาโมนแห่งเมืองเธเบส ฟาโรห์ อียิปต์ บรรดาพระ และกษัตริย์ทั้งปวงของเมืองนั้น คือมาเหนือฟาโรห์และคนเหล่านั้นที่วางใจในท่าน

²⁶เราจะมอบพวกเขาไว้ในมือของบรรดาผู้ที่แสวงเอาชีวิตของเขา และในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนและข้าราชการของท่าน ภายหลังอียิปต์จึงจะมีคนอาศัยอยู่อย่างสมัยก่อน” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

²⁷“ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย อิสราเอลเอ๋ย อย่าตกใจเลย เพราะนี่แน่ะ เราจะช่วยเจ้าให้รอดจากที่ไกล และช่วยลูกหลานของเจ้าจากแผ่นดินที่พวกเขาเป็นเชลย ยาโคบจะกลับมาและมีความสงบและความสบาย และไม่มีใครทำให้เขากลัว

²⁸ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ เราจะทำให้ประชาชาติทั้งสิ้นมาถึงอวสาน คือประชาชาติที่เราได้ขับไล่เจ้าให้ไปอยู่นั้น แต่ส่วนเจ้า เราจะไม่ทำให้ถึงอวสานเสียทีเดียว เราจะตีสอนเจ้าตามขนาด เราจะไม่ปล่อยเจ้าไปโดยไม่ถูกลงโทษเป็นอันขาด”